baroon
متخصص بخش ادبیات
خبرگزاری ایمنا: در مهارتهای ارتباطی وقتی شخصی میداند که چگونه صحبت کند، از زخم زبان استفاده نمیکند و پیامدهای گفتار خود را در نظر میگیرد.
به گزارش ایمنا طعنه زدن، سرزنش کردن، دشنام دادن، زخم زدن معانی مختلف زخم زبان زدن است که در لغتنامه دهخدا بیان شده است. اما این واژه در زبان عامیانه معنیهای دیگری از قبیل سرکوفتهای مادر شوهر و مادر زن و موارد بسیار دیگری که در روابط عامیانه به کار میرود، دارد.
روح الله رضایی مدرس دانشگاه تهران در گفتگو با ایمنا موارد متعددی از قبیل رفتارهای عادتی، افکار منفی و عدم مهارتهای ارتباطی را از نظر روان شناسی، دلیل زخم زبان عنوان کرد.
آدمهایی که مهارتهای ارتباطی و قدرت جذب ضعیف دارند، دچار این عارضه میشوند که گفته میشود فرد زخم زبان یا نیش گفتار دارد. وقتی از کسی زخم زبان میشنویم جدا از افکار منفی که در اینگونه افراد وجود دارد، نشان دهنده مهارتهای ارتباطی ضعیف این اشخاص است. گفتار، کلام و آهنگ صدای آنها زخم روحی در شنونده ایجاد میکند.
در مهارتهای ارتباطی وقتی شخصی میداند که چگونه صحبت کند، از زخم زبان استفاده نمیکند و پیامدهای گفتار خود را در نظر میگیرد. انسانهای عصبی که آستانه تحمل کمتری دارند، عموما متهم به این مساله هستند که زخم و نیش زبان بیشتری دارند.
رضایی خصوصیات کلی این افراد را چنین بر میشمرد: مهارتهای ارتباطی کم، افکار منفی، آستانه تحمل پایین، پرخاشگر و استرس دلایلی هستند که منجر به زخم زبان میشوند.
چون این اشخاص رفتارهای عادتی دارند باید طرز فکر آنها را عوض کرد. بخشی از زخم زبانها تبدیل به رفتارهای عادتی میشوند. به این افراد از طریق طرحهای درمانی باید کمک کرد و آموزش داد که بخشی از رفتارهایشان غلط است و باید آن را اصلاح کنند. وقتی این افراد نیش زبان نمیزنند ابتدا خود را از درد و رنجهای درونی رها میکنند بنابراین فرد باید متقاعد شود در رفتار خود تغییر ایجاد کند.