اگر زنی در اثر تربیت خانوادگی و یا تأثیر محیط (دوستان، دیدنی ها، شنیدنی ها و...) حیای خود را از دست داد، با وجود جاذبه هایی که در او هست می تواند منشأ فساد و انحراف خود وعده بسیاری از افراد گردد.
ممکن است از آنچه که درباره حیا گفتیم اینطور فهمیده شود که اگر حیا در زن از بین برود یا کم باشد، فسادی که از این مسأله ایجاد می شود، تنها خودنمایی و بی پروایی زن در مسأله پوشش و ایجاد تحریک در مردان است، ولی باید گفت که مسأله فقط به اینجا ختم نمی شود، بلکه فساد بالاتری در اثر از بین رفتن حیا ایجاد می شود، اگر حیا در زن کاهش پیدا کند یا از بین برود با قدرت شهوتی که در او هست و فشار زیاد این قدرت بر او فاجعه بزرگی اتفاق می افتد، این بار این زن است که برای ارضای شهوت خود باید به دنبال مرد باشد. به عبارت دیگر زنی که مظهر محبوبیت و مطلوبیت است، به یک موجود محتاج و ذلیل تبدیل می شود که برای رفع احتیاجش، خود را ذلیلانه به مردان عرضه می کند. این فاجعه همان چیزی است که سال هاست در غرب و کشورهای پیرو آن رخ داده است.
این واقعیت چیزی نیست که چشم و دل حریص غربی ها از آن پنهان مانده باشد. آنها با زیرکی خاصی گوهر وجود زن را از صدف حیا خارج کرده و پایمال و بی ارزش نمودند و در این راه از وسایل مختلف کمک گرفتند. برای از بین حیا، با وسایل مختلف و از طرف مختلف، با عفت و حیای زنانه، همچنین غیرت ناموسی مردانه، حجاب و هر چیزی که مانع فحشا بود، مخالفت کردند و همه را به باد تمسخر گرفتند .از طرفی از علم و تکنولوژی برای گسترش فساد و زدودن حیا استفاده کردند و انواع فیلم ها، مجلات، عکس ها و.. درباره روابط آزاد جنسی و مرد تولید و توسط آنها پخش شد. چرا که آنها خوب فهمیده اند که برای غلبه بر زن و استثمار جنسی او هیچ راهی جز از بین بردن حیای او وجود ندارد. تنها در این صورت است که بهره برداری از زن و استثمار او به کمک خود او ممکن و میسّر می شود. برای همین است که در اسلام اینقدر به حفظ حجاب و حیا به عنوان دو عنصر مهم حفاظت از جسم و شخصیت زن و نیز سلامت اجتماع سفارش شده است. البته اسلام هم زن و هم مرد را به رعایت تقوای همه جانبه در روابط توصیه نموده است.
این مسأله که در وجود زن و مرد یک کشش فطری و طبیعی به یکدیگر وجود دارد، هشداری است به زنان و مردان که بدون تقوا و رعایت اصول ایمنی در روابط، هر دو آسیب می بینند.
اسلام به زنان هشدار می دهد که در روابطشان با مردان توجه داشته باشند که آنها سخت تحریک پذیرند و از ناحیه روابط جنسی بسیار آسیب پذیر و ضعیف می باشند
امام صادق علیه السلام می فرماید: «هیچ لشگری برای شیطان در گمراه کردن مردم قویتر و مؤثرتر از زنان و خشم نیست.» [SUP]1[/SUP]
با وجود چنین کششی از سوی مرد به زن، و با وجود وسوسه گری های دشمنی چون شیطان، تنها چیزی که می تواند مانع بروز حوادث ناگوار در روابط زن و مرد شود، رعایت حجاب و دوری کامل از هر گونه رفتار تحریک کننده از سوی زنان، و تقوا و مراقبت در روابط از سوی مردان است. اگر تقوا که نیروی خودداری از فحشا و منکرات است، در مرد نباشد، با وجود چنین واقعیتی نفسانی که در روابط زن و مرد بدان اشاره شده و با بی توجهی زنان، فاجعه حتمی است مردی که تقوا ندارد هر کاری را برای سوء استفاده جنسی از زنان می کند و به انواع و اقسام حیله ها متوسل می شود. اظهار علاقه و عشق و قول های دروغین در روابط غیرشرعی و خارج از چارچوب قانون، یکی از حربه های قدیمی و مؤثر است که هنوز دارای کارایی زیادی می باشد و هنوز قربانیان زیادی از دختران و زنان – که فریب این حیله را می خورند – می گیرد.
نقش حیا در جلوگیری از آلوده شدن و ایجاد پاکی و سلامت روح زیاد و مهم است.
در واقع شخصی که مقید به احکام الهی نیست فاقد حیایی است که او را از آلودگی های روحی و معنوی باز دارد و به تعبیر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام: «کسی که دین ندارد حیا ندارد». [SUP]2 [/SUP]
آری هر زنی که به عفت و حیا شناخته شود یعنی نشان دهد که اهل خودنمایی و خودفروشی نیست، چنان وقار و شخصیتی پیدا می کند که این وقار و شخصیت مانع از ایجاد تعرض و مزاحمت برای او می گردد؛ ولی اگر این وقار و شخصیت را نداشت و وضع حجاب یا لباس و آرایش وی طوری بود که با زبان بی زبانی نظرها را به سوی خود جلب کرد، در صورتی که مورد تعارض و مزاحمت قرار گیرد، باید خود را ملامت کند.
آری هنگامی که زن حیای خود را از دست داد و به فکر خودنمایی افتاد، هم جسم خود را به خطر انداخته و هم روح خود و دیگران را، و این خود نقطه شروعی نامبارک به سوی انحطاط و دوری از سعادت است.
در واقع داشتن یا نداشتن حیا مرز رشد و سعادت ابدی و یا سقوط و انحطاط یک انسان است. حیا جنبه کمی ندارد و مربوط به روح است، جنبه کیفی دارد، شدت و ضعف دارد. حیا و ایمان به تعبیری با یک نخ، به هم پیوند دارند؛ مثل بند تسبیح که دانه‌ها را به همدیگر متصل کرده‌است. اینها تمام، جنبه‌های کنایی دارد و زیبا هم هست. اگر این پرده‌ی حیا دریده شود، دین هم رفته است. مطمئن باشید! هر چه حیا شدیدتر باشد، و پدر و مادر روی آن کار کنند، عفت و پاکدامنی فرزند بیشتر می‌شود و فرزند به مقدار حیای خود، پاکدامنی پیدا می‌کند. اگر بخواهید فرزندانتان را عفیف بار بیاورید، بدانید عفت از حیا نشأت گرفته است، شاخه‌ایست از حیاء. علی (ع) فرمود: سبب عفت، حیا است. هر مقدار حیا بالا برود، سطح عفت و پاکدامنی هم بالا می‌رود.