..::آبی دل::..
متخصص بخش
استادیوم تو فضا ...من هم روی هوا
یه روز سرد زمستانی ... ورزشگاه آزادی ... بالای 100000 تماشاگر ... استقلال از سال 68 هر گز به پرسپولیس نباخته بود ... استقلال در گروه 1 پرسپولیس در گروه 2.
استقلال در نیم فصل اول در رده ی پایین جدول بود... پرسپولیس مقتدرانه قهرمان گروهش شده بود و 10 تا به شاهین بوشهر ، 5 تا به پاس و 6 تا به ذوب اهن زده بود.
صغیر و کبیر رو برده بود ... استقلال در نیم فصل دوم نصرالله عبداللهی و بهتاش فریبا رو آورد ... تیم جون گرفته بود ... رفاقت ها زنده شده بود ... پتانسیل نهفته تیم از قوه به فعل رسیده بود... جوونای رعنای استقلال خودشون رو پیدا کرده بودند ... علی حاج اکبری بازیکن کرمانی تیم شده بود در حد منصوریان 74.
مهرانپور آرپی جی میزد به سایپا ! جواد زرینچه رفت دفاع آخر تیم رو بست ... غلامپور دوباره احیا شد ... صادق و رمزیار هم همینطور ... علی اکبریان و ادموند اختر زوج گلزنی خوبی ساختن ... محمد تقوی هم در سمت راست یه غزال تیز پا شده بود!
امیر قلعه نوعی هم که مثل همیشه ژنرال بود.
درست یک هفته قبل از این بازی تمام نشریات به سود پرسپولیس بود ...جمله ی فرشاد پیوس رو هرگز فراموش نمیکنم که گفته بود
نقاط قوت استقلال را تبدیل به نقطه ضعف میکنیم))
پرسپولیس تیم وحشتناکی شده بود ... حمید درخشان ،ناصر محمد خانی و محمد پنجعلی تیم وحشتناک و جوونی رو تشکیل داده بودند.عاقب زاده عقاب آسیا از استقلال به پرسپولیس رفت !محرمی ، شاهرودی ،علی دایی و فرشاد پیوس ... انگیزه ی وحشتناکی داشتند تا استقلال رو ببرند یا به قول خودشون شیش تایی کنند!
بازی شروع شد ... حملات وحشتناک پرسپولیس تمومی نداشت ... استقلالی ها انگار وحشت کرده بودند ... اصلا از نیمه جلو تر نمیرفتند ... تمام عکاسا پشت دروازه ی استقلال بودند... دقیقه ی 25 بود که یه ضربه ی ایستگاهی به سود پرسپولیس اعلام شد ... فرشاد پیوس توپ رو فرستاد کنج دروازه ... ولی ابهران گفت من سوت نزدم و تکرار ...از اون جا بود که دعواها شروع شد . بازیکن ها رو هر توپی میخواستند بازیکن حریف رو نابود کنند! جو اخلاقیه خیلی بدی بر بازی حاکم بود خلاصه هر جور شده نیمه اول صفر_صفر تموم شد...
نیمه دوم باز هم پرسپولیس بود که حمله میکرد این حملات بالاخره نتیجه داد وفرشاد پیوس یه پنالتی به استقلال زد((گل شد))... در ادامه هم بهزاد داداش زاده یه گل با سر زد ...
استقلال دو صفر باخته بود تا این که رضا شاهرودی در اوج اضطراب اخراج شد ...عمو نصی هم بهترین کار ممکن رو کرد ... جواد زرین چه رو از دفاع آخر اورد پیستون راست ... دیگه همه چیز از دست رفته بود...
دقیقه 80بازی اشک تو چشام جمع شده بود ... اون موقع 9یا10سال بیشتر نداشتم... واقعا اون باخت برام قابل هضم نبود ... تا این که تلویزیون رفت برای پخش اذان...
بازی قطع شد به خدا پنج دقیقه رفتم تو سجده و از خدا خواستم که دل جوونای آبی رو نشکنه ...
اولین صحنه ای که بعد از تموم شدن اذان دیدم این بود که بازیکن های استقلال داشتند میدویدند سمت تماشاگران ... از خوشحالی نمیدونستم چی کار کنم حالا بازی دو یک شده بود.
حمله های استقلال ادامه پیدا کرددقیقه 88 بود که زرینچه یه سانتر کرد و علی اکبریان ضربه ی سر زد و ادموند اختر زد تو گل عابد زاده.... استادیوم رفت فضا منم رفتم رو هوا
بازی باخته رو در مقابل پرسپولیس اون زمان دو دو کرده بودیم اونم در کمتر از 10 دقیقه ... حملات ادامه داشت یه گل هم زدیم که داور قبول نکرد.
خلاصه پرسپولیسی ها که دیدن اوضاع خیطه و ممکنه هر لحظه گل سوم رو بخورند دعوا راه انداختند و محرمی زد تو کله ی قلعه نوعی ولی حاج محمود فکری یه کف گرگی خوابوند تو صورت محرمی ! بعد بازیکن ها ریختن رو سر و کله ی همدیگه... بازی نیمه کاره موند... .
درسته که از استقلال چند تا بازیکن محروم شدند ولی در نهایت بازی سه به صفر به نفع استقلال اعلام شد و استقلال رفت فینال که متاسفانه اون جا در یک بازی 120 دقیقه ای با گل دقیقه ی 120فرشاد فلاحت زاده مغلوب سایپا شد ولی80000تماشاگر متعصب استقلال بعد از بازی یک صدا استقلال را تشویق کردند... از نظر این تماشاگران قهرمان واقعی استقلال بود ...
استقلال دوستت دارم ... استقلالی که همیشه فوتبال بازی کرده و هیچ وقت علی اصغری و قطبی وار قهرمان نشده...
استقلال در نیم فصل اول در رده ی پایین جدول بود... پرسپولیس مقتدرانه قهرمان گروهش شده بود و 10 تا به شاهین بوشهر ، 5 تا به پاس و 6 تا به ذوب اهن زده بود.
صغیر و کبیر رو برده بود ... استقلال در نیم فصل دوم نصرالله عبداللهی و بهتاش فریبا رو آورد ... تیم جون گرفته بود ... رفاقت ها زنده شده بود ... پتانسیل نهفته تیم از قوه به فعل رسیده بود... جوونای رعنای استقلال خودشون رو پیدا کرده بودند ... علی حاج اکبری بازیکن کرمانی تیم شده بود در حد منصوریان 74.
مهرانپور آرپی جی میزد به سایپا ! جواد زرینچه رفت دفاع آخر تیم رو بست ... غلامپور دوباره احیا شد ... صادق و رمزیار هم همینطور ... علی اکبریان و ادموند اختر زوج گلزنی خوبی ساختن ... محمد تقوی هم در سمت راست یه غزال تیز پا شده بود!
امیر قلعه نوعی هم که مثل همیشه ژنرال بود.
درست یک هفته قبل از این بازی تمام نشریات به سود پرسپولیس بود ...جمله ی فرشاد پیوس رو هرگز فراموش نمیکنم که گفته بود
پرسپولیس تیم وحشتناکی شده بود ... حمید درخشان ،ناصر محمد خانی و محمد پنجعلی تیم وحشتناک و جوونی رو تشکیل داده بودند.عاقب زاده عقاب آسیا از استقلال به پرسپولیس رفت !محرمی ، شاهرودی ،علی دایی و فرشاد پیوس ... انگیزه ی وحشتناکی داشتند تا استقلال رو ببرند یا به قول خودشون شیش تایی کنند!
بازی شروع شد ... حملات وحشتناک پرسپولیس تمومی نداشت ... استقلالی ها انگار وحشت کرده بودند ... اصلا از نیمه جلو تر نمیرفتند ... تمام عکاسا پشت دروازه ی استقلال بودند... دقیقه ی 25 بود که یه ضربه ی ایستگاهی به سود پرسپولیس اعلام شد ... فرشاد پیوس توپ رو فرستاد کنج دروازه ... ولی ابهران گفت من سوت نزدم و تکرار ...از اون جا بود که دعواها شروع شد . بازیکن ها رو هر توپی میخواستند بازیکن حریف رو نابود کنند! جو اخلاقیه خیلی بدی بر بازی حاکم بود خلاصه هر جور شده نیمه اول صفر_صفر تموم شد...
نیمه دوم باز هم پرسپولیس بود که حمله میکرد این حملات بالاخره نتیجه داد وفرشاد پیوس یه پنالتی به استقلال زد((گل شد))... در ادامه هم بهزاد داداش زاده یه گل با سر زد ...
استقلال دو صفر باخته بود تا این که رضا شاهرودی در اوج اضطراب اخراج شد ...عمو نصی هم بهترین کار ممکن رو کرد ... جواد زرین چه رو از دفاع آخر اورد پیستون راست ... دیگه همه چیز از دست رفته بود...
دقیقه 80بازی اشک تو چشام جمع شده بود ... اون موقع 9یا10سال بیشتر نداشتم... واقعا اون باخت برام قابل هضم نبود ... تا این که تلویزیون رفت برای پخش اذان...
بازی قطع شد به خدا پنج دقیقه رفتم تو سجده و از خدا خواستم که دل جوونای آبی رو نشکنه ...
اولین صحنه ای که بعد از تموم شدن اذان دیدم این بود که بازیکن های استقلال داشتند میدویدند سمت تماشاگران ... از خوشحالی نمیدونستم چی کار کنم حالا بازی دو یک شده بود.
حمله های استقلال ادامه پیدا کرددقیقه 88 بود که زرینچه یه سانتر کرد و علی اکبریان ضربه ی سر زد و ادموند اختر زد تو گل عابد زاده.... استادیوم رفت فضا منم رفتم رو هوا
بازی باخته رو در مقابل پرسپولیس اون زمان دو دو کرده بودیم اونم در کمتر از 10 دقیقه ... حملات ادامه داشت یه گل هم زدیم که داور قبول نکرد.
خلاصه پرسپولیسی ها که دیدن اوضاع خیطه و ممکنه هر لحظه گل سوم رو بخورند دعوا راه انداختند و محرمی زد تو کله ی قلعه نوعی ولی حاج محمود فکری یه کف گرگی خوابوند تو صورت محرمی ! بعد بازیکن ها ریختن رو سر و کله ی همدیگه... بازی نیمه کاره موند... .
درسته که از استقلال چند تا بازیکن محروم شدند ولی در نهایت بازی سه به صفر به نفع استقلال اعلام شد و استقلال رفت فینال که متاسفانه اون جا در یک بازی 120 دقیقه ای با گل دقیقه ی 120فرشاد فلاحت زاده مغلوب سایپا شد ولی80000تماشاگر متعصب استقلال بعد از بازی یک صدا استقلال را تشویق کردند... از نظر این تماشاگران قهرمان واقعی استقلال بود ...
استقلال دوستت دارم ... استقلالی که همیشه فوتبال بازی کرده و هیچ وقت علی اصغری و قطبی وار قهرمان نشده...