دانشمندان در امریکا موفق به خلق بلورهایی شدند که تقریباً زنده هستند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بهترین راه برای درک ماهیت حیات این است که خود آن را خلق کنیم.
تیمی از فیزیکدانان دانشگاه نیویورک ذراتی را خلق کرده‌اند که نشان می‌دهند چگونه دسته‌های پرندگان، ماهی‌ها و حتی کلونی‌های باکتری‌ها با یکدیگر حرکت کرده و خود را سازماندهی می‌کنند.
دانشمندان حاضر در این تحقیق، "کریستال‌های زنده" دو بعدی خلق کرده‌اند که شکل می‌گیرند، می‌شکنند، منفجر می‌شوند و خود را دوباره در جایی دیگر شکل می‌دهند.
این ذرات خودمتحرک در پاسخ به نور آبی فعال می‌شوند. در صورت وجود این نور، ذرات شناگر به طور تصادفی با هم تصادم پیدا می‌کنند و به دور هم جمع می‌شوند. با این حال، خاموش شدن نور و توقف واکنش‌های شیمیایی موجب متبلور شدن ذرات می‌شوند. در واقع، هنگامی که نور وجود ندارد، ذرات متوقف شده و از یکدیگر جدا می‌شوند.
بلورهای (کریستال‌ها) خلق شده دارای حرکت و متابولیسم هستند و به گفته پاول چایکین یکی از نویسندگان این مقاله، این دو ویژگی از مشخصه‌های کلی برای دسته‌بندی آن‌ها در گروه "زنده" هستند. با این حال، ذرات مزبور فاقد توانایی تولید مثل هستند که از ویژگی‌های اصلی سیستم زنده است.
جرمی پالاچی رهبر تیم تحقیقاتی و همکارانش نشان دادند که با یک سیستم ساده، مصنوعی و فعال می‌توان ویژگی‌های سیستم‌های زنده را بازتولید کرد.
خود وی بر این باور است که سیستم ارائه شده آن‌ها زنده نیست اما بر این واقعیت تاکید می‌کند که حد بین "زنده" و "غیرزنده" قراردادی است.
پالاچی و تیم علمی‌اش هم‌اکنون در حال مطالعه بر روی ذره‌یی هستند که دارای متابولیسم بوده و می‌تواند خود را تکثیر کند اما فاقد تحرک است.
جزئیات این تحقیق علمی در مجله Science انتشار یافت.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بهترین راه برای درک ماهیت حیات این است که خود آن را خلق کنیم.
تیمی از فیزیکدانان دانشگاه نیویورک ذراتی را خلق کرده‌اند که نشان می‌دهند چگونه دسته‌های پرندگان، ماهی‌ها و حتی کلونی‌های باکتری‌ها با یکدیگر حرکت کرده و خود را سازماندهی می‌کنند.
دانشمندان حاضر در این تحقیق، "کریستال‌های زنده" دو بعدی خلق کرده‌اند که شکل می‌گیرند، می‌شکنند، منفجر می‌شوند و خود را دوباره در جایی دیگر شکل می‌دهند.
این ذرات خودمتحرک در پاسخ به نور آبی فعال می‌شوند. در صورت وجود این نور، ذرات شناگر به طور تصادفی با هم تصادم پیدا می‌کنند و به دور هم جمع می‌شوند. با این حال، خاموش شدن نور و توقف واکنش‌های شیمیایی موجب متبلور شدن ذرات می‌شوند. در واقع، هنگامی که نور وجود ندارد، ذرات متوقف شده و از یکدیگر جدا می‌شوند.
بلورهای (کریستال‌ها) خلق شده دارای حرکت و متابولیسم هستند و به گفته پاول چایکین یکی از نویسندگان این مقاله، این دو ویژگی از مشخصه‌های کلی برای دسته‌بندی آن‌ها در گروه "زنده" هستند. با این حال، ذرات مزبور فاقد توانایی تولید مثل هستند که از ویژگی‌های اصلی سیستم زنده است.
جرمی پالاچی رهبر تیم تحقیقاتی و همکارانش نشان دادند که با یک سیستم ساده، مصنوعی و فعال می‌توان ویژگی‌های سیستم‌های زنده را بازتولید کرد.
خود وی بر این باور است که سیستم ارائه شده آن‌ها زنده نیست اما بر این واقعیت تاکید می‌کند که حد بین "زنده" و "غیرزنده" قراردادی است.
پالاچی و تیم علمی‌اش هم‌اکنون در حال مطالعه بر روی ذره‌یی هستند که دارای متابولیسم بوده و می‌تواند خود را تکثیر کند اما فاقد تحرک است.
جزئیات این تحقیق علمی در مجله Science انتشار یافت.