خورشید نرم نرمک
ذهن زیبای حقیقت را شکافت
برق شبنم روی چشم سبزه های بی قرار
انعکاسی از هجوم منطقی کمیاب بود
بیشه زار سرداد آوازی عمیق
شاپرکها پرکشیدند
تا فراسوی زمان
باز خورشید رفت بالا
تا کنار ابرهای انتظار
گیسوی سوزان خودرا ریخت
بر دامان خاک
عکس خود را دید
در دریاچه بیرنگ شوق
روی چشمانش شناور بود
صدها ماهی طناز
گیسوانش را رها کرد
روی آب
و شناور گشت دریاچه
درون خواب سبز
و دوباره سایه های گرم شعر
با تمام واژه های بی دلی آمیختند
رفت خورشید قشنگ
روی دامان گل تنها نشست
روسری مخملی بر سر کشید
تا ببیند ماه را دیوانه وار
اما
چون که بر دستان هشیاری نشست
دید ماه نقره ای
فانوس مهتابی به دست
از کنار آیه های صبح رویایی گذشت
ذهن زیبای حقیقت را شکافت
برق شبنم روی چشم سبزه های بی قرار
انعکاسی از هجوم منطقی کمیاب بود
بیشه زار سرداد آوازی عمیق
شاپرکها پرکشیدند
تا فراسوی زمان
باز خورشید رفت بالا
تا کنار ابرهای انتظار
گیسوی سوزان خودرا ریخت
بر دامان خاک
عکس خود را دید
در دریاچه بیرنگ شوق
روی چشمانش شناور بود
صدها ماهی طناز
گیسوانش را رها کرد
روی آب
و شناور گشت دریاچه
درون خواب سبز
و دوباره سایه های گرم شعر
با تمام واژه های بی دلی آمیختند
رفت خورشید قشنگ
روی دامان گل تنها نشست
روسری مخملی بر سر کشید
تا ببیند ماه را دیوانه وار
اما
چون که بر دستان هشیاری نشست
دید ماه نقره ای
فانوس مهتابی به دست
از کنار آیه های صبح رویایی گذشت
پروین دریابیگی