از آنجا که محاسبات الگو های تکامل ستاره ای بی اندازه مشکل است و در آنها تعداد زیادی عاملهای تقریبی وارد می شوند که گرچه تقریب خوبی دارند اما کاملا معین نیستند ، اختر شناسان این محاسبات را با مشاهداتی که از خوشه های ستاره ای به عمل می آورند ، مقایسه و کنترل می کنند . معلوم شده است که تمام ستارگان یک خوشه ستاره ای به طور همزمان از متراکم شدن مواد میان ستاره ای به وجود می آیند و از این رو ، سن تمام ستارگان آن تقریبا یکسان است . این امر ، مطالعه الگو های تکاملی ستاره ای را از روی بررسی دما و درخشندگی تمام ستارگان موجود در یک خوشه ستاره ای امکانپذیر می سازد .خوشه ستاره ای ، ستارگانی با جرم های مختلف را در بر می گیرد که عمری تقریبا یکسان دارند و بنابراین ، ستارگانی در فاز های تکاملی مختلف را به نمایش می گذارد ، ( به شزط آنکه ستارگان کافی در آن وجود داشته باشد . )
خوشه های ستاره ای که در کهکشان محلی ما تشخیص داده شده اند ، دو نوع عمده دارند : جوانترین آنها خوشه های باز یا کهکشانی نامیده می شوند ، و خوشه های پیرتر ، بزرگتر و پر جمعیت تر ، خوشه های کروی خوانده می شوند . خوشه های کهکشانی اصولا به صفحه پهن کهکشانی محلی ما محدود می شوند . در حدود یک هزار عدد از آنها در کهکشان ما شناخته شده اند ، ولی تخمین زده می شود که احتمالا هزاران عدد دیگر نیز وجود دارد که به سبب تیرگی شدید ناشی از غبار دیده نمی شوند .گستره جمعیت خوشه های کهکشانی از حدود چند دوجین تا چندین صد ستاره است . گستره سن ستارگان این خوشه ها نیز ، در روی رشته اصلی آنها ، از کمتر از یک میلیون تا پنج میلیارد سال ( یا بیشتر ) است
خوشه های ستاره ای که در کهکشان محلی ما تشخیص داده شده اند ، دو نوع عمده دارند : جوانترین آنها خوشه های باز یا کهکشانی نامیده می شوند ، و خوشه های پیرتر ، بزرگتر و پر جمعیت تر ، خوشه های کروی خوانده می شوند . خوشه های کهکشانی اصولا به صفحه پهن کهکشانی محلی ما محدود می شوند . در حدود یک هزار عدد از آنها در کهکشان ما شناخته شده اند ، ولی تخمین زده می شود که احتمالا هزاران عدد دیگر نیز وجود دارد که به سبب تیرگی شدید ناشی از غبار دیده نمی شوند .گستره جمعیت خوشه های کهکشانی از حدود چند دوجین تا چندین صد ستاره است . گستره سن ستارگان این خوشه ها نیز ، در روی رشته اصلی آنها ، از کمتر از یک میلیون تا پنج میلیارد سال ( یا بیشتر ) است