دکتر شيرين ميرزازاده
داروهاي ضدآرتريت روماتوييد براي کاهش ديابت
HealthDay News: برخي از داروهاي معمول در درمان آرتريت روماتوييد و پسوريازيس ممکن است در مبتلايان اين اختلالات اتوايميون، خطر ديابت را کاهش دهد. تحقيقات اخير نشان داده‌اند که گروه خاصي از داروي‌هاي ضدروماتوييد که مهارکنندگان فاكتور نكروزدهنده تومور (TNF) ناميده مي‌شوند و داروي ضدمالاريا (کلروکين)، مي‌توانند خطر ابتلا به ديابت را در اين بيماران به ترتيب 38 و 46 درصد کاهش دهند...
دکتر دانيل سولومون، سرپرست علوم باليني در بيمارستاني در بوستون مي‌گويد: «اگر فردي به آرتريت روماتوييد يا پسوريازيس مبتلا باشد، در معرض خطر ابتلا به ديابت است ولي برخي از داروهاي ضدروماتوييد ممکن است خطر ابتلاي وي به ديابت در آينده را کاهش دهند.» البته اين ادعا بر اساس يک مطالعه مشاهده‌اي انجام شده است و هنوز ارتباط علت و معلولي ميان مصرف اين داروها و کاهش خطر ديابت معلوم نيست. نتايج اين مطالعه در شماره اخير نشريه انجمن پزشکي آمريکا به چاپ رسيده است.
آمارهاي مورد استفاده در اين مقاله، از دو مطالعه باليني که يکي در کانادا و ديگري در ايالات متحده انجام شده‌اند، استخراج شده است. اين افراد به آرتريت روماتوييد يا پسوريازيس مبتلا بوده‌اند. حدود 10 درصد از مبتلايان به آرتريت روماتوييد و پسوريازيس به ديابت مبتلا مي‌شوند که اين ميزان شيوع بالاتر از جمعيت عادي جامعه است. جمعيت تحت بررسي، لااقل يک دارو براي کنترل بيماري خود مصرف مي‌کردند. اين بيماران به 4 گروه تقسيم شدند؛ دريافت‌کننده‌هاي مهارکنندگان فاكتور نكروزدهنده تومور با يا بدون داروهاي ديگر، دريافت‌کنندگان متوتروکسات بدون يک مهارکننده فاكتور نكروزدهنده تومور يا کلروکين، کلروکين بدون مهارکننده فاكتور نكروزدهنده تومور يا متوتروکسات، ساير داروهاي مصرفي براي اين بيماري‌ها بدون مهارکننده فاكتور نكروزدهنده تومور يا متوتروکسات يا کلروکين.
سولومون معتقد است دليل محافظ بودن اين داروها در برابر ديابت، مشخص نيست اما ممکن است با کاهش التهاب، باعث کاهش مقاومت به انسولين و ابتلا به ديابت شوند بنابراين درمان صحيح بيماري‌هاي التهابي ممکن است خطر ابتلا به ديابت در آينده را کاهش دهد. در جمعيت‌هاي با شيوع بالاي ديابت، برخي از داروها ممکن است باعث پيشگيري يا کندشدن روند پيشرفت ديابت شوند. از سويي ديگر، اين داروها گاهي عوارض جانبي متعددي دارند و گران‌قيمت هستند. به هر حال اطلاعات جديد در انتخاب رژيم درماني مناسب مبتلايان به بيماري‌هاي روماتيسمي، موثر است.
هفته نامه سلامت
داروهاي ضدآرتريت روماتوييد براي کاهش ديابت
HealthDay News: برخي از داروهاي معمول در درمان آرتريت روماتوييد و پسوريازيس ممکن است در مبتلايان اين اختلالات اتوايميون، خطر ديابت را کاهش دهد. تحقيقات اخير نشان داده‌اند که گروه خاصي از داروي‌هاي ضدروماتوييد که مهارکنندگان فاكتور نكروزدهنده تومور (TNF) ناميده مي‌شوند و داروي ضدمالاريا (کلروکين)، مي‌توانند خطر ابتلا به ديابت را در اين بيماران به ترتيب 38 و 46 درصد کاهش دهند...
دکتر دانيل سولومون، سرپرست علوم باليني در بيمارستاني در بوستون مي‌گويد: «اگر فردي به آرتريت روماتوييد يا پسوريازيس مبتلا باشد، در معرض خطر ابتلا به ديابت است ولي برخي از داروهاي ضدروماتوييد ممکن است خطر ابتلاي وي به ديابت در آينده را کاهش دهند.» البته اين ادعا بر اساس يک مطالعه مشاهده‌اي انجام شده است و هنوز ارتباط علت و معلولي ميان مصرف اين داروها و کاهش خطر ديابت معلوم نيست. نتايج اين مطالعه در شماره اخير نشريه انجمن پزشکي آمريکا به چاپ رسيده است.
آمارهاي مورد استفاده در اين مقاله، از دو مطالعه باليني که يکي در کانادا و ديگري در ايالات متحده انجام شده‌اند، استخراج شده است. اين افراد به آرتريت روماتوييد يا پسوريازيس مبتلا بوده‌اند. حدود 10 درصد از مبتلايان به آرتريت روماتوييد و پسوريازيس به ديابت مبتلا مي‌شوند که اين ميزان شيوع بالاتر از جمعيت عادي جامعه است. جمعيت تحت بررسي، لااقل يک دارو براي کنترل بيماري خود مصرف مي‌کردند. اين بيماران به 4 گروه تقسيم شدند؛ دريافت‌کننده‌هاي مهارکنندگان فاكتور نكروزدهنده تومور با يا بدون داروهاي ديگر، دريافت‌کنندگان متوتروکسات بدون يک مهارکننده فاكتور نكروزدهنده تومور يا کلروکين، کلروکين بدون مهارکننده فاكتور نكروزدهنده تومور يا متوتروکسات، ساير داروهاي مصرفي براي اين بيماري‌ها بدون مهارکننده فاكتور نكروزدهنده تومور يا متوتروکسات يا کلروکين.
سولومون معتقد است دليل محافظ بودن اين داروها در برابر ديابت، مشخص نيست اما ممکن است با کاهش التهاب، باعث کاهش مقاومت به انسولين و ابتلا به ديابت شوند بنابراين درمان صحيح بيماري‌هاي التهابي ممکن است خطر ابتلا به ديابت در آينده را کاهش دهد. در جمعيت‌هاي با شيوع بالاي ديابت، برخي از داروها ممکن است باعث پيشگيري يا کندشدن روند پيشرفت ديابت شوند. از سويي ديگر، اين داروها گاهي عوارض جانبي متعددي دارند و گران‌قيمت هستند. به هر حال اطلاعات جديد در انتخاب رژيم درماني مناسب مبتلايان به بيماري‌هاي روماتيسمي، موثر است.
هفته نامه سلامت