در آن چالش کندترین فرد در میان آن سه نفر توانست در یک ساعت ۶۲ ترکیب و کلمه عبور که همگی رمزنگاری شده بودند را هک کند. تصویری که آرس تکنیکا به جای گذاشت برای آنها که نگران امنیت فردی خود در دنیای دیجیتال بودند، مایه اندوه دو چندان بود و ادعا شد که هر کس بخواهد وارد حساب های شما شود، می تواند.
اما به طور جداگانه، گروهی از محققین در دانشگاه MIT و دانشگاه ملی ایرلند تحقیقی را انجام داده و اینک منتشر کرده اند که در آن مشخص شده یکی از مهم ترین فرضیات پشت مقوله امنیت به وسیله رمزنگاری، اشتباه است.
با توجه به این ادعای محققین، مشکل مربوط به روزهای اولیه شکل گیری علم کامپیوتر می شود و به برخی فرضیات غلط که آن زمان شکل گرفت، بر می گردد.
در سال ۱۹۸۴، استاد سابق دانشگاه ام آی تی، کلود شانن مقاله ای نوشت که در آن تئوری اطلاعات به تفصیل آمده بود. او ادعا کرد که وقتی کامپیوترها و دستگاه ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند باید به زبانی همه فهم باشد. حالا مشخص شده که لزوما چنین چیزی صحیح نیست و این فرض می تواند غلط باشد.
به بیان دیگر بیشتر سیستم ها انتظار دارند با نوع مشخصی از زبان که با آن آشنا و آماده شده اند، ارتباطات خود را برقرار نمایند. مشکل زمانی شروع می شود که یک سیستم دیگر از این امر تخطی کند و با زبان یا نویزی گیج کننده تمرکز دیگر سیستم ها را بر هم بزند.
حتی امن ترین سیستم ها نیز با فرضی که ذکر شد آماده شده و انتظار دارند مهاجم ها با زبانی آشنا و در چهارچوب قواعدی عمومی به آنها حمله کنند. در نتیجه آماده محافظت از خود در مقابل آنچه هرگز به عنوان احتمال ممکن در نظر گرفته نشده٬ نیستند.
اگر یک مهاجم از نویز برای مخفی کردن حمله خود استفاده کند، اوضاع خیلی شکننده می شود. یک هکر با درکی صحیح از اخلال و اینکه چه نوع نویز الکترومغناطیسی بر یک وسله خاص اثر می کند، قادر است (لااقل در تئوری) هر رمزی را که در کارت های اعتباری یا کلیدها و کارت های عبور قرار دارد٬ به چنگ آورد.
البته با وجود اینکه چنین کاری آسان تر از آنچه پنداشته می شد است، ولی حالت کلی هنوز برزخی است. یعنی هک های اینچنینی هنوز درجه سختی بسیار بالایی دارند، ولی همزمان بسیار آسان تر از گذشته نیز هستند. و اگر هکرها از پردازنده های گرافیکی استفاده کنند، کار راحت تر هم می شود.
منبع:سایت نگهبان