گیم پلی
نسخه اول DiRT تجربه ای بسیار لذت بخش در این سری بود و فروش بسیار بالایی هم داشت. Codemasters تلاش كرد كه در نسخه دوم این بازی، قشر بیشتری را به سمت این بازی رالی بكشاند، اما نتیجه، ساده شدن و به قولی Arcade شدن بیش از حد بازی و از دست دادن بعضی اصالت های این سری بود. البته DiRT 2 عنوانی بسیار خوش ساخت بود، ولی طرفداران قدیمی را آنطور كه باید راضی نكرد. اینبار Codemasters سعی داشته كه هر دو قشر را راضی نگه دارد و باید گفت كه تا حدودی موفق هم بوده است. به رسم منوهای جالب و خلاقانه Codemasters اینبار سازندگان، دیگر از نمای اول-شخص برای منوها استفاده نكرده اند، ولی در عوض با یك منوی ساده و بسیار شیك روبرو هستیم. هر چند تأكید زیاد بر استفاده از Youtube و زدن كد پشت بسته بازی در ابتدا كمی آزار دهنده است، ولی منوها بسیار سر راست و زیبا هستند. یك DiRT Tour در منو وجود دارد كه در اصل بخش Career بازی است و با ورود به آن چندین هرم مختلف زیبا را می بینیم كه از 5 مثلث تشكیل شده اند. هر كدام از این مثلث ها در حقیقت یك منطقه هستند كه یك یا سه مسابقه در آن انجام می دهید و با تكمیل بخش های مختلف هر مثلث، كل آن را پر كرده و در نهایت یك هرم را تشكیل می دهند.
با گذراندن هر مسابقه و كسب مقام بالا و یا اول شدن یك مسابقه با یك ماشین ضعیف، شما Reputation یا همان اعتبار بدست می آورید و با کسب این Repها مسابقات بیشتری را باز كرده و اسپانسرهای بیشتری را هم جذب می كنید. هر چه اعتبار شما بالا برود، شركت های ماشین سازی بیشتری به شما علاقه مند می شوند و ماشین های خود را مجانی در اختیار شما قرار می دهند. این سیستم بدست آوردن ماشین بر اساس Rep، سیستمی بسیار كارآمد و جذاب است. از طرفی شما تشویق می شوید كه مسابقات را هر چه بهتر پیش ببرید تا Rep بیشتری بگیرید و از طرفی شما می توانید تمام ماشین های بازی را بدون مشكل كمبود پول امتحان كنید. نكته قابل تقدیری كه Codemasters در این بازی انجام داده، پوشش قشر وسیعی از ماشین های مختلف مربوط به زمان های مختلف است. در اقدامی Gran Turismoگونه، در بازی می توانید ماشین های قدیمی دهه 60 را هم برای مسابقات رالی تجربه كنید. در حقیقت در ابتدای مسابقات رالی، از شما پرسیده می شود كه دوست دارید با ماشین های چه دهه ای مسابقه دهید. این موضوع خیلی جذاب و بامزه است كه مثلاً با یك ماشین قدیمی به سبك قدیم، مسابقه رالی را پیش ببرید. حالتی به نام Open هم وجود دارد كه در آن می توانید از هر دهه ای كه خواستید، ماشین انتخاب كنید.
خوشبختانه آرشیو ماشین ها به روز هم هست و از جدیدترین مدل ها می توانید استفاده كنید. سیر مسابقات از تنوع بالایی برخوردار است و كلاس های مختلفی برای مسابقه دادن هستند. بخش جدیدی كه به DiRT اضافه شده، قسمت Gymkhana است كه در آن به سبك کن بلاک (Ken Block) معروف باید با ماشین خود حركات نمایشی انجام دهید. گر چه تلاش Codemasters را برای خلق تنوع در این بخش باید در نظر گرفت، ولی موضوع این است كه در قالب و بدنه یك بازی رالی این بخش آنچنان جذابیت ندارد، حداقل نه برای كهنه كارهای این سبك. این قسمت بیشتر به درد بازی Grid می خورد تا DiRT، ولی وجود این قسمت ضربه ای به بازی نزده و ممكن است مخاطبان Arcadeباز را خوشحال هم بكند. كنترل ماشین ها خیلی نرم و روان، اما خیلی ساده است. به مراتب در نسخه اول و دوم DiRT ما با هر چه ساده تر شدن و سوق دادن كنترل به سبك Arcade روبرو هستیم كه این موضوع در نسخه دوم برای طرفداران سبك شبیه سازی و یا حداقل طرفداران سری قبل خیلی ساده بود. در نسخه سوم Codemasters سعی كرده حد واسطی بین نسخه اول و دوم پیدا كند كه تا حدودی موفق بوده، ولی موضوع این است كه بازی حتی روی آخرین درجه سختی آسان است و فیزیك جرمی ماشین ها غیر واقعی و سبك كار شده است. اما در انتها DiRT 3 برای طرفداران Arcade و نه چندان آشنا به شبیه سازی، عناونی بسیار عالی است. وجود جاده های مختلف در جای جای جهان و بخش چندنفره از نكات قوت گیم پلی بازی هستند كه DiRT 3 را تجربه ای لذت بخش كرده اند.
نتیجه گیری
DiRT 3 تجربه ای بسیار زیبا است كه در آن با بهترین ماشین های دنیا به زیباترین مناطق دنیا در هر چهار فصل می روید. DiRT 3 یك تور جهانگردی است كه از لحاظ بصری و صوتی، زنده و پر جزئیات و از نظر گیم پلی و كنترل سرگرم كننده و لذت بخش است.
