دریاچه زریوار
این دریاچه در سه كیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار داد و از زیباترین میراثهای طبیعی استان كردستان به شمار میآید. آب این دریاچه از چشمههای جوشان و رودخانههای چندی كه به آن میریزد، تأمین میشود. حجم آب دریاچه از 5/22 میلیون متر مكعب تا 5/47 میلیون مترمكعب در طول سال متغیر است. طول دریاچه شش كیلوتر و عرض آن 1700 تا 3000 متر است. مساحت آن حدود 720 هكتار است.وجه تسمیه زریوار و زریبار كه هر دو در منطقه متداول است، به واژة «زری» كه در زبان كردی به معنی دریاچه است، باز میگردد. پسوند «دار» و «بار» پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچهوار است.
دریاچه زریوار
این دریاچه در سه كیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار داد و از زیباترین میراثهای طبیعی استان كردستان به شمار میآید. آب این دریاچه از چشمههای جوشان و رودخانههای چندی كه به آن میریزد، تأمین میشود. حجم آب دریاچه از 5/22 میلیون متر مكعب تا 5/47 میلیون مترمكعب در طول سال متغیر است. طول دریاچه شش كیلوتر و عرض آن 1700 تا 3000 متر است. مساحت آن حدود 720 هكتار است.وجه تسمیه زریوار و زریبار كه هر دو در منطقه متداول است، به واژة «زری» كه در زبان كردی به معنی دریاچه است، باز میگردد. پسوند «دار» و «بار» پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچهوار است.
درباره این دریاچه افسانههای متعددی وجود دارد كه مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آبهای دریاچه است.
آبشار بل
در یكی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان كرمانشاهان، روستایی به نام «بل» واقع است. در كنار این روستا، در جادهای كه به «كوسه هجیج» منتهی میشود، آبشاری زیبا وجود دارد كه به عقیدة كارشناسان دارای آب عالی برای شرب است. این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شكاف كوهی بیرون می ریزد و عظمت و شكوه طبیعت را جلوهگر میسازد. این آب در مسیر خود به رودخانه سیروان میریزد
خانه سالار سنندجی - موزه سنندج
این موزه یكی از بناهای مهم و از جاذبه های توریستی محسوب می شود. شیوه و سبك معماری و ساخت این عمارت نشان از معماری عصر قاجاریه دارد كه شامل حیاط بنای اصلی و زیرزمین است كه به شكل حوض خانه ساخته شده و دارای سقف گنبدی شكل با تزیینات و آینه كاری بسیار زیبایی است جالب ترین قسمت موزه ارسی بزرگ تالار است كه 11 متر عرض و 6 متر ارتفاع دارد و هفت لنگه دارد و شاهكار صنعت نجاری محسوب میشود.
خانه آصف وزیری سنندج
یكی از عمارات زیبای سنندج است كه در مركز شهر واقع شده است. دارای سبك معماری زیبا و منحصر به فردی است كه در گچ بری ها، ارسی های قدیمی، سنگ های تراشیده، آجرهای تراش و طاق هایی هلالی و جناقی نهایت مهارت به كار برده شده به خصوص در قسمت تالار و ارسی كه در نوع خود بسیار هنرمندانه و زیبا ساخته شده است.
خانه پیر مرادی سنندج
خانه پیر مرادی در محله قدیمی چهار باغ سنندج ضلع شمال خاوری بازار سرپوشیده واقع است. این بنا از آثار دوره قاجاریه است و با مساحت 450 متر مربع دارای حیاط چهارگوش با بناهای دو اشکوب و یک اشکوب، راهرو، اطاق های تو در تو و لنگه چوبی و نمای جنوبی – خاوری است. نماسازی آجری، طاق و قوس نیم دایره، ستون نما با شعله و مشعل نما، گچ بری برجسته از مهم ترین ویژگی های این بنا است.
خانه معمار باشی سنندج
خانه معمار باشی در ضلع جنوبی خیابان شهدای سنندج واقع شده است. بنای این خانه متعلق به اواخر قاجاریه و اوایل دوران پهلوی است. این بنای تاریخی از 3 طبقه با نقوش و تذهیب های زیبا که خاص دوران پهلوی است تشگیل شده و توسط شخصی به نام معمار که خود در ساختن ساختمان های قدیمی نقش داشته ساخته شده است و سکونت گاه وی و خانواده اش بوده است.
حمام خان (پیر ظهیری) سنندج
این بنا در ضلع شمالی بازار سرپوشیده سنندج واقع شده و براساس كتیبه تاریخی آن در سال 1220 ه.ق به دستور امان الله خان اردلان، حاكم وقت سنندج، ساخته شده و در سال 1296 ه. ق توسط امین التجار مرمت و بازسازی شده است.بنای حمام مشتمل بر سردر ورودی، سربینه، گرم خانه و خزینه با تزیینات آهك بری، كاشی كاری و سنگ فرش مرمرین است. این بنا به شماره 2603 به ثبت تاریخی رسیده است.
حمام قصلان قروه
در روستای قصلان در شمال قروه یك باب حمام قدیمی بازمانده از دوران قاجار وجود دارد كه به گفته اهالی تا چند سال پیش مورد بهره برداری قرار می گرفت. سبك معماری درون حمام، كاشی كاری ها و قسمت های مختلف آن قابل توجه است. متاسفانه در اثر عدم مراقبت و عدم حفاظت لازم، زیر چند ستون حمام به وسیله حفاران غیرمجاز تخریب شده است. موقعیت استقرار این حمام با توجه به امام زاده و چشمه آب معدنی بابا گرگر اهمیت خاص جهانگردی دارد.
روستای صلوات آباد سنندج
نام دیگر این روستا نمان است كه در فاصله 10 كیلومتری جنوب خاوری شهر سنندج واقع شده است. صلوات آباد در یك منطقه دره ای واقع شده و رودخانه صلوات آباد از جنوب آن می گذرد.ارتفاعاتی اطراف صلوات آباد را احاطه نموده است كه عبارتند از كوه كوچه رش در سه كیلومتری شمال باختری كوه لول در دو كیلومتری شمال خاوری و كوه گوژهه در چهاركیلومتری خاور و جنوب خاوری كه روستا را در میان گرفته اند. آب و هوای صلوات آباد سرد نیمه خشك است و زبان مردم آن فارسی با گویش كردی است و همه مردم آن مسلمان و پیرو مذهب تسنن هستند. رودخانه، كوه ها، دره، گردنه، پوشش گیاهی و حیات وحش متنوع، از جاذبه های طبیعی و جالب روستای صلوات آباد هستند. امام زاده مولانا سید ابراهیم كه بقعه آن در روستا قرار دارد از جاذبه های مذهبی روستا به شمار می آید.
تپه زیویه سقز
تپه زیویه كه در اصل قلعه ای بود، در فاصله 42 كیلومتری شمال خاوری سقز واقع شده است. در سال 1325 شخصی به نام ایوب رنبو با امتیاز رسمی حفاری زیویه را شروع كرد. طی دوازده سال حفاری در زیویه علاوه بر شش قبر از پادشاهان و امرای ماد، ساختمان سه طبقه زیبا و باستانی زیویه را كه از شاهكارهای معماری عهد باستان بود در هم ریخته و از بیخ و بن كندند. بدون شك ساختمان باشكوه و سه طبقه زیویه یكی از عجایب معماری باستان بود كه با استحكامی بی نظیر بر بالای كوه و بر روی غار وسیع و تماشایی زیویه كه ارتفاع آن از سطح دریا 1835 متر است بنا شده بود. هیچ بیننده ای با معیار عقلی خود نمی تواند باور كند در سه هزار سال قبل در چنین ارتفاعی ساختمانی با چنین شكوه و عظمتی ساخته شده باشد. ساختمان سه طبقه زیویه از روی شواهد غیرقابل انكار همان ساختمانی است كه بنا به نوشته هرودوت مادها از روی رضایت برای دیوآكو ساختند و در واقع این ساختمان مركز اولین دادگستری ایران باستان بوده است.
این دریاچه در سه كیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار داد و از زیباترین میراثهای طبیعی استان كردستان به شمار میآید. آب این دریاچه از چشمههای جوشان و رودخانههای چندی كه به آن میریزد، تأمین میشود. حجم آب دریاچه از 5/22 میلیون متر مكعب تا 5/47 میلیون مترمكعب در طول سال متغیر است. طول دریاچه شش كیلوتر و عرض آن 1700 تا 3000 متر است. مساحت آن حدود 720 هكتار است.وجه تسمیه زریوار و زریبار كه هر دو در منطقه متداول است، به واژة «زری» كه در زبان كردی به معنی دریاچه است، باز میگردد. پسوند «دار» و «بار» پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچهوار است.
دریاچه زریوار
این دریاچه در سه كیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار داد و از زیباترین میراثهای طبیعی استان كردستان به شمار میآید. آب این دریاچه از چشمههای جوشان و رودخانههای چندی كه به آن میریزد، تأمین میشود. حجم آب دریاچه از 5/22 میلیون متر مكعب تا 5/47 میلیون مترمكعب در طول سال متغیر است. طول دریاچه شش كیلوتر و عرض آن 1700 تا 3000 متر است. مساحت آن حدود 720 هكتار است.وجه تسمیه زریوار و زریبار كه هر دو در منطقه متداول است، به واژة «زری» كه در زبان كردی به معنی دریاچه است، باز میگردد. پسوند «دار» و «بار» پسوند تشبیهی و زریبار یا زریوار به معنی دریاچهوار است.
درباره این دریاچه افسانههای متعددی وجود دارد كه مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آبهای دریاچه است.
آبشار بل
در یكی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان كرمانشاهان، روستایی به نام «بل» واقع است. در كنار این روستا، در جادهای كه به «كوسه هجیج» منتهی میشود، آبشاری زیبا وجود دارد كه به عقیدة كارشناسان دارای آب عالی برای شرب است. این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شكاف كوهی بیرون می ریزد و عظمت و شكوه طبیعت را جلوهگر میسازد. این آب در مسیر خود به رودخانه سیروان میریزد
خانه سالار سنندجی - موزه سنندج
این موزه یكی از بناهای مهم و از جاذبه های توریستی محسوب می شود. شیوه و سبك معماری و ساخت این عمارت نشان از معماری عصر قاجاریه دارد كه شامل حیاط بنای اصلی و زیرزمین است كه به شكل حوض خانه ساخته شده و دارای سقف گنبدی شكل با تزیینات و آینه كاری بسیار زیبایی است جالب ترین قسمت موزه ارسی بزرگ تالار است كه 11 متر عرض و 6 متر ارتفاع دارد و هفت لنگه دارد و شاهكار صنعت نجاری محسوب میشود.
خانه آصف وزیری سنندج
یكی از عمارات زیبای سنندج است كه در مركز شهر واقع شده است. دارای سبك معماری زیبا و منحصر به فردی است كه در گچ بری ها، ارسی های قدیمی، سنگ های تراشیده، آجرهای تراش و طاق هایی هلالی و جناقی نهایت مهارت به كار برده شده به خصوص در قسمت تالار و ارسی كه در نوع خود بسیار هنرمندانه و زیبا ساخته شده است.
خانه پیر مرادی سنندج
خانه پیر مرادی در محله قدیمی چهار باغ سنندج ضلع شمال خاوری بازار سرپوشیده واقع است. این بنا از آثار دوره قاجاریه است و با مساحت 450 متر مربع دارای حیاط چهارگوش با بناهای دو اشکوب و یک اشکوب، راهرو، اطاق های تو در تو و لنگه چوبی و نمای جنوبی – خاوری است. نماسازی آجری، طاق و قوس نیم دایره، ستون نما با شعله و مشعل نما، گچ بری برجسته از مهم ترین ویژگی های این بنا است.
خانه معمار باشی سنندج
خانه معمار باشی در ضلع جنوبی خیابان شهدای سنندج واقع شده است. بنای این خانه متعلق به اواخر قاجاریه و اوایل دوران پهلوی است. این بنای تاریخی از 3 طبقه با نقوش و تذهیب های زیبا که خاص دوران پهلوی است تشگیل شده و توسط شخصی به نام معمار که خود در ساختن ساختمان های قدیمی نقش داشته ساخته شده است و سکونت گاه وی و خانواده اش بوده است.
حمام خان (پیر ظهیری) سنندج
این بنا در ضلع شمالی بازار سرپوشیده سنندج واقع شده و براساس كتیبه تاریخی آن در سال 1220 ه.ق به دستور امان الله خان اردلان، حاكم وقت سنندج، ساخته شده و در سال 1296 ه. ق توسط امین التجار مرمت و بازسازی شده است.بنای حمام مشتمل بر سردر ورودی، سربینه، گرم خانه و خزینه با تزیینات آهك بری، كاشی كاری و سنگ فرش مرمرین است. این بنا به شماره 2603 به ثبت تاریخی رسیده است.
حمام قصلان قروه
در روستای قصلان در شمال قروه یك باب حمام قدیمی بازمانده از دوران قاجار وجود دارد كه به گفته اهالی تا چند سال پیش مورد بهره برداری قرار می گرفت. سبك معماری درون حمام، كاشی كاری ها و قسمت های مختلف آن قابل توجه است. متاسفانه در اثر عدم مراقبت و عدم حفاظت لازم، زیر چند ستون حمام به وسیله حفاران غیرمجاز تخریب شده است. موقعیت استقرار این حمام با توجه به امام زاده و چشمه آب معدنی بابا گرگر اهمیت خاص جهانگردی دارد.
روستای صلوات آباد سنندج
نام دیگر این روستا نمان است كه در فاصله 10 كیلومتری جنوب خاوری شهر سنندج واقع شده است. صلوات آباد در یك منطقه دره ای واقع شده و رودخانه صلوات آباد از جنوب آن می گذرد.ارتفاعاتی اطراف صلوات آباد را احاطه نموده است كه عبارتند از كوه كوچه رش در سه كیلومتری شمال باختری كوه لول در دو كیلومتری شمال خاوری و كوه گوژهه در چهاركیلومتری خاور و جنوب خاوری كه روستا را در میان گرفته اند. آب و هوای صلوات آباد سرد نیمه خشك است و زبان مردم آن فارسی با گویش كردی است و همه مردم آن مسلمان و پیرو مذهب تسنن هستند. رودخانه، كوه ها، دره، گردنه، پوشش گیاهی و حیات وحش متنوع، از جاذبه های طبیعی و جالب روستای صلوات آباد هستند. امام زاده مولانا سید ابراهیم كه بقعه آن در روستا قرار دارد از جاذبه های مذهبی روستا به شمار می آید.
تپه زیویه سقز
تپه زیویه كه در اصل قلعه ای بود، در فاصله 42 كیلومتری شمال خاوری سقز واقع شده است. در سال 1325 شخصی به نام ایوب رنبو با امتیاز رسمی حفاری زیویه را شروع كرد. طی دوازده سال حفاری در زیویه علاوه بر شش قبر از پادشاهان و امرای ماد، ساختمان سه طبقه زیبا و باستانی زیویه را كه از شاهكارهای معماری عهد باستان بود در هم ریخته و از بیخ و بن كندند. بدون شك ساختمان باشكوه و سه طبقه زیویه یكی از عجایب معماری باستان بود كه با استحكامی بی نظیر بر بالای كوه و بر روی غار وسیع و تماشایی زیویه كه ارتفاع آن از سطح دریا 1835 متر است بنا شده بود. هیچ بیننده ای با معیار عقلی خود نمی تواند باور كند در سه هزار سال قبل در چنین ارتفاعی ساختمانی با چنین شكوه و عظمتی ساخته شده باشد. ساختمان سه طبقه زیویه از روی شواهد غیرقابل انكار همان ساختمانی است كه بنا به نوشته هرودوت مادها از روی رضایت برای دیوآكو ساختند و در واقع این ساختمان مركز اولین دادگستری ایران باستان بوده است.