الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
بسیاری از افراد بر این باورند كه افراد كوتاه قد در مقایسه با بلندقدها درآمد كمتری دارند و اغلب روسای این گروه از افراد قدبلند هستند.
بررسیهای انجام شده حاكی از آن است كه بیش از نیمی از افراد در كشور آمریكا به عنوان سرپرست ادارات و سازمانها منصوب میشوند و بیش از 183 سانتیمتر قد دارند. اگر تاكنون از شنیدن این همه نتایج غمانگیز درباره عاقبت زندگی افراد كوتاه قد ناامید نشدهاید،این را هم بدانید كه براساس نتایج به دست آمده از تحقیقات انجام شده توسط محققان دانشگاه جانهاپكینز،در قد بلندها بویژه زنهای قدبلند در مقایسه احتمال ابتلا به بیماریهای ناشی از زوال عقل كمتر است.
ناپلئون و بتهوون تنها 170 سانتیمتر قد داشتند و جالب اینكه ماهاتما گاندی حتی از آن دو نیز كوتاهقدتر بوده است.همان طور كه محققان دانشگاه جانهاپكینز اعلام كردهاند،آنچه در ابتدا بیان شد موضوعی است كه تحقیقات علمی نیز آن را مورد تایید قرار دادهاند.درصورتیكه تغذیه فرد در دو سال اول تولد مناسب نباشد، توانمندیهای ذهنی و جسمی او در زندگی آینده به شدت تحت تاثیر قرارگرفت.بر این اساس به ازای هر 5/2 سانتیمتر افزایش طول زانو احتمال زوال عقل و ابتلا به بیماریهایی نظیر آلزایمر 16 درصد كاهش خواهد یافت،گر چه در مردان نیز احتمال ابتلا به این گروه از بیماریها با افزایش قد،كاهش خواهد یافت اما با توجه به اینكه مردان و زنان از نظر رژیم غذایی بهینه با هم متفاوت هستند،كاهش میزان ابتلا به بیماریها در میان آنها متفاوت خواهد بود.جالب است بدانید كه افرادی كه حتی در سن نوجوانی در مقایسه با دیگر همسالان خود،كوتاه قدتر بودهاند نیز از این قاعده مستثنی نخواهند بود.بنابراین اگر دو فرد هم قد را مورد مقایسه قرار دهیم متوجه میشویم كه درآمد یكی از آنها كه در سن نوجوانی كوتاهقدتر بوده است 5/1 تا 2 درصد كمتر از دیگری خواهد بود.شاید این طور به نظر برسد كه معمولا افراد كوتاه قد كمتر در فعالیتهای اجتماعی مشاركت داشته و بنابراین مهارتهای اجتماعی كمتری را كسب خواهند كرد.اما باید پذیرفت كه علیرغم وجود شواهد علمی برای تایید این نـظـریـه،راهـكـارهـای مـخـتـلـفی نظیر رژیم غذایی مناسب،فعالیتهای فیزیكی و برقراری روابط اجتماعی در زندگی وجود دارند كه میتوان از آنها برای كاهش خطر احتمال ابتلا به بیماریهای ذهنی و آلزایمر استفاده كرد.
این در حالی است كه در برخی از افراد كوتاهقد،جهش ژنتیكی نادری رخ میدهد كه منجر به افزایش طول عمر آنها خواهد شد.این ناهنجاری روشی كه سلولهای بدن آن را برای استفاده از عامل رشد هورمون شبیه به انسولین به كار میبرند تحت تاثیر قرار میدهد.در حالی كه این عامل رشد،نقش بسیار مهمی در رشد فرد در دوران كودكی داشته و از آن به عنوان یك راهكار منحصر به فرد برای افزایش حجم ماهیچهها و عضلات بدن،جلوگیری از مرگ سلولها و كاهش تجمع چربی در بدن استفاده می کنند.
بررسیهای انجام شده حاكی از آن است كه بیش از نیمی از افراد در كشور آمریكا به عنوان سرپرست ادارات و سازمانها منصوب میشوند و بیش از 183 سانتیمتر قد دارند. اگر تاكنون از شنیدن این همه نتایج غمانگیز درباره عاقبت زندگی افراد كوتاه قد ناامید نشدهاید،این را هم بدانید كه براساس نتایج به دست آمده از تحقیقات انجام شده توسط محققان دانشگاه جانهاپكینز،در قد بلندها بویژه زنهای قدبلند در مقایسه احتمال ابتلا به بیماریهای ناشی از زوال عقل كمتر است.
ناپلئون و بتهوون تنها 170 سانتیمتر قد داشتند و جالب اینكه ماهاتما گاندی حتی از آن دو نیز كوتاهقدتر بوده است.همان طور كه محققان دانشگاه جانهاپكینز اعلام كردهاند،آنچه در ابتدا بیان شد موضوعی است كه تحقیقات علمی نیز آن را مورد تایید قرار دادهاند.درصورتیكه تغذیه فرد در دو سال اول تولد مناسب نباشد، توانمندیهای ذهنی و جسمی او در زندگی آینده به شدت تحت تاثیر قرارگرفت.بر این اساس به ازای هر 5/2 سانتیمتر افزایش طول زانو احتمال زوال عقل و ابتلا به بیماریهایی نظیر آلزایمر 16 درصد كاهش خواهد یافت،گر چه در مردان نیز احتمال ابتلا به این گروه از بیماریها با افزایش قد،كاهش خواهد یافت اما با توجه به اینكه مردان و زنان از نظر رژیم غذایی بهینه با هم متفاوت هستند،كاهش میزان ابتلا به بیماریها در میان آنها متفاوت خواهد بود.جالب است بدانید كه افرادی كه حتی در سن نوجوانی در مقایسه با دیگر همسالان خود،كوتاه قدتر بودهاند نیز از این قاعده مستثنی نخواهند بود.بنابراین اگر دو فرد هم قد را مورد مقایسه قرار دهیم متوجه میشویم كه درآمد یكی از آنها كه در سن نوجوانی كوتاهقدتر بوده است 5/1 تا 2 درصد كمتر از دیگری خواهد بود.شاید این طور به نظر برسد كه معمولا افراد كوتاه قد كمتر در فعالیتهای اجتماعی مشاركت داشته و بنابراین مهارتهای اجتماعی كمتری را كسب خواهند كرد.اما باید پذیرفت كه علیرغم وجود شواهد علمی برای تایید این نـظـریـه،راهـكـارهـای مـخـتـلـفی نظیر رژیم غذایی مناسب،فعالیتهای فیزیكی و برقراری روابط اجتماعی در زندگی وجود دارند كه میتوان از آنها برای كاهش خطر احتمال ابتلا به بیماریهای ذهنی و آلزایمر استفاده كرد.
این در حالی است كه در برخی از افراد كوتاهقد،جهش ژنتیكی نادری رخ میدهد كه منجر به افزایش طول عمر آنها خواهد شد.این ناهنجاری روشی كه سلولهای بدن آن را برای استفاده از عامل رشد هورمون شبیه به انسولین به كار میبرند تحت تاثیر قرار میدهد.در حالی كه این عامل رشد،نقش بسیار مهمی در رشد فرد در دوران كودكی داشته و از آن به عنوان یك راهكار منحصر به فرد برای افزایش حجم ماهیچهها و عضلات بدن،جلوگیری از مرگ سلولها و كاهش تجمع چربی در بدن استفاده می کنند.