Ever Green
متخصص بخش پزشکی
• توجه کنید:
• در کار منظم باشید- در هر روز یک وقت ویژه ای را برای بازی با کودک اختصاص دهید.
مدت زمان بازی از یک کودک به کودک دیگر فرق می کند، اما بهتر است شما از یک مدت زمان کوتاه شروع کنید(مثلا" دو یا سه دقیقه) و بتدریج وقت را بیافزایید.
• یک فرصت طلب باشید- از مدت زمانی که می توانید بیشترین همکاری را از کودک دریافت کنید استفاده کنید. زمانی که کودک سرحال و پذیراست از هر فرصتی که در طول روز دست می دهد استفاده کنید و در کنار فرزندتان به صحبت مشغول شوید.
• انحصارا" روی موضوعی که کار می کنید متمرکز شوید- هربار روی یک موضوع تمرکز کنید و قبل از انتخاب موضوع جدید تمرین کافی روی آن موضوع انجام دهید. برای مثال وقتی که روی بازیهای صداسازی تمرین می کنید هربار باید فقط یک صدا را انتخاب کنید.
• هدفهای کوچک انتخاب کنید- هربار قبل از اینکه موضوع جدیدی را شروع کنید روی یک موردی که کودک می داند تمرین کنید. هربار فقط یک تغییر کوچک اضافه کنید. با قدمهای کوچک جلو بروید بجای اینکه بپرید.
• بازیها را خیلی زود رها نکنید- کودک باید به بازی عادت کند پس آنرا رها نکنید حتی اگر به نظر می رسد مفید نبوده است.
اگر کودک بر یک بازی مسلط شد، باز هم به تمرین در آن ادامه دهید.
• ثبت پیشرفتها- برای آنکه وضعیت قبلی کودک فراموش نشود و بهتر متوجه پیشرفتهای او بشوید لازم است که از تمرینات کودک گزارشاتی تهیه کنید. با مرور این گزارشات بیشتر تشویق می شوید.
از موارد زیر اجتناب کنید:
• زیاد صحبت کردن- چون موجب می شود که کودک فرصتی برای صحبت کردن پیدا نکند.
• زیاد سوال کردن- به این ترتیب شما چیزی در اختیار کودک نمی گذارید. از پرسیدن "این چیه؟ "، "اون چیه؟" کودک چیزی نمی آموزد.
• استفاده از گفتار پیچیده- بکار بردن یک دوجین کلمه وقتی که می خواهید فقط یک کلمه را به کودک بیاموزید.
• صحبت کردن بدون انجام دادن کاری- اگر قرار است کودک کلمات را بیاموزدباید عمل آنها را هم ببیند. شما باید کاملا به او نشان دهید که در مورد چه چیز صحبت می کنید. بطور خلاصه اعمال برای کودک با معنی تر از کلمات هستند.
• در کار منظم باشید- در هر روز یک وقت ویژه ای را برای بازی با کودک اختصاص دهید.
مدت زمان بازی از یک کودک به کودک دیگر فرق می کند، اما بهتر است شما از یک مدت زمان کوتاه شروع کنید(مثلا" دو یا سه دقیقه) و بتدریج وقت را بیافزایید.
• یک فرصت طلب باشید- از مدت زمانی که می توانید بیشترین همکاری را از کودک دریافت کنید استفاده کنید. زمانی که کودک سرحال و پذیراست از هر فرصتی که در طول روز دست می دهد استفاده کنید و در کنار فرزندتان به صحبت مشغول شوید.
• انحصارا" روی موضوعی که کار می کنید متمرکز شوید- هربار روی یک موضوع تمرکز کنید و قبل از انتخاب موضوع جدید تمرین کافی روی آن موضوع انجام دهید. برای مثال وقتی که روی بازیهای صداسازی تمرین می کنید هربار باید فقط یک صدا را انتخاب کنید.
• هدفهای کوچک انتخاب کنید- هربار قبل از اینکه موضوع جدیدی را شروع کنید روی یک موردی که کودک می داند تمرین کنید. هربار فقط یک تغییر کوچک اضافه کنید. با قدمهای کوچک جلو بروید بجای اینکه بپرید.
• بازیها را خیلی زود رها نکنید- کودک باید به بازی عادت کند پس آنرا رها نکنید حتی اگر به نظر می رسد مفید نبوده است.
اگر کودک بر یک بازی مسلط شد، باز هم به تمرین در آن ادامه دهید.
• ثبت پیشرفتها- برای آنکه وضعیت قبلی کودک فراموش نشود و بهتر متوجه پیشرفتهای او بشوید لازم است که از تمرینات کودک گزارشاتی تهیه کنید. با مرور این گزارشات بیشتر تشویق می شوید.
از موارد زیر اجتناب کنید:
• زیاد صحبت کردن- چون موجب می شود که کودک فرصتی برای صحبت کردن پیدا نکند.
• زیاد سوال کردن- به این ترتیب شما چیزی در اختیار کودک نمی گذارید. از پرسیدن "این چیه؟ "، "اون چیه؟" کودک چیزی نمی آموزد.
• استفاده از گفتار پیچیده- بکار بردن یک دوجین کلمه وقتی که می خواهید فقط یک کلمه را به کودک بیاموزید.
• صحبت کردن بدون انجام دادن کاری- اگر قرار است کودک کلمات را بیاموزدباید عمل آنها را هم ببیند. شما باید کاملا به او نشان دهید که در مورد چه چیز صحبت می کنید. بطور خلاصه اعمال برای کودک با معنی تر از کلمات هستند.