| صاحب نظران واندیشمندان علوم ارتباطات تعاریف گوناگونی را از زوایای مختلف در خصوص روابط عمومی ارائه کرده اند که در ظاهر امر اگرچه تفاوت های را بواسطه نوع برداشت و نگرش و یا استخدام و بکارگیری وازگان در آن می بینینم، اما دارای وجوه مشترک و بار مفهومی نزدیک به هم می باشند که در واقع آن چیزی نیست جزء تلفیق روابط عمومی ، سازمان و مردم که سه ضلع یک مثلث را تشکیل می دهند اما تنها مقوله ای که به صورت زوایای پنهان و آشکار اضلاع این مثلث را به هم وصل می کند و در واقع اتصال و انقطاع آن در گروآن می باشد موضوع نظارت و نقش نظارتی روابط عمومی است که می تواند در شرایط مختلف و به اقتضاء ایفائ نماید ، اگر برای شروع این بحث تعریف " روابط عمومی وکیل مدافع مؤسسه در بیرون و مدعی العموم مردم در داخل مؤسسه است " را به عنوان یک نمونه در این خصوص مطرح نمایم در خواهیم یافت که اجرای توامانی دو نقش وکیل مدافعی و مدعی العمومی به لحاظ حقوق اداری و سازمانی و اجتماعی ازسوی روابط عمومی در یک فرایند مشخص ، بدون حلقه نظارت ناقص و به عبارتی غیر ممکن خواهد شد . زیرا اگر روابط عمومی را چشم و گوش و زبان سازمان ،آینیه تمام نمای یک مؤسسه ، ارتباطی دوجانبه بین افکار عمومی و مدیران . هنر یافتن ایجاد حُسن نیت متقابل ، اصلاح بر افکار عمومی و سنجش و ارزش یابی آن ، فن ایجاد حُسن رابطه و تفاهم متقابل بین افراد جامعه با هیأت مدیره مؤسسه . هنری برای پذیرا شدن این امر به مردم ، که آنچه انجام داده ایم صحیح است ، قلمداد نمائیم ، در تمامی این تعاریف یکی از شروط اصلی در تحقق رسالت حرفه ای و اخلاقی روابط عمومی ، نقش نظارتی آن است ، ضمن انکه در بقیه تعاریفی که از روابط عمومی به عنوان نمونه های مختلف تجمیع و در ذیل آورده شده است به صورت مشخص و پنهان بر نقش نظارتی روابط عمومی اشتراک لفظی و مفهمومی دارند : ۱) در کتاب چگونه روابط عمومی کنیم آمده است مجموعه ارتباط انسانی و فعالیت های اداری در جهت جلوه صحیح کارهای یک فرد خاص یا یک مؤسسه را اکثراً از طریق وسایل ارتباط جمعی در اصطلاح نزدیک به نیم قرن اخیر روابط عمومی می گویند . ۲) فنی است برای کوشش در راه یابی ، جهت پذیرا ساختن هدف و کارها به مردم به راههای گوناگون ، بر پایه و اساس شناخت جامعه و افکار عمومی با آگاهی از هدف مؤسسه . ۳) روابط عمومی همان چیزی است که اگر درست شناخته شود و به طور اصولی به آن پرداخته شود عنصری اساسی برای به تحقق پیوستن ارزش ها ، ایجاد تفاهم متقابل درک درست از واقعیت موفقیتهای شغلی و تحصلی ، رضایت از ندگی ، برقراری نظم اجتماعی و صدها هدف دیگر . ۵) دکتر مهدی محسینان راد استاد علوم ارتباطات روابط عمومی را چنین تعریف می کند روابط عمومی عبارت است از فعالیت های ارتباطی و تدابیری که سازمان ها و مؤسسات برای ایجاد و خلق نگرش مطلوب و مقابله با نگرش های مختلف در پیرامون کار خویش دنبال می کنند و براساس تبلیغات تنها بخشی از فعالیت های روابط عمومی به شمار می رود . ۶) سلسله اقداماتی برای ایجاد ارتباط و حُسن رابطه و تفاهم و اشنایی به منظور جلب همکاری مراجعه کنندگان ، مشتری ها و عموم . ۷) دکتر رکس اف . هارلو استاد قدیمی و رهبر حرفه ای روابط عمومی از تجزیه و تحلیل . ۴۷۲ تعریف از روابط عمومی از آغاز قرن ۲۰ تاکنون تعریف کاربردی و عملیاتی خود را از روابط عمومی در قالب یک وظیفه مدیریتی مطرح ساخته و عنوان کرده است . روابط عمومی وظیفه مدیریتی و روشن است که برای ایجاد و نگهداری راهها و خطوط متقابل ارتباط درک ، پذیرش و همکاری بین یک سازمان و مردمی که با آن سر و کار دارند کمک می کند و این مسئله مستلزم داشتن مدیریت مسایل با بحث ها و موضوعاتی می باشد که مدیریت را برای اطلاع داشتن و پاسخگویی به افکار عمومی آماده می کند در واقع مسئولیت های مدیریت را برای خدمت به منافع عمومی تعریف و تأکید می کند و یا به مدیریت کمک می کند که مسایل و مشکلات پهلو به پهلو باشد و تغییر سیاست ها را به صورت مؤثر به کار برد و به عنوان یک سیستم هشداردهنده اولیه برای کمک به پیش بینی روند آتی خدمت کند و تحقیقات و ارتباط سالم و اخلاقی را به عنوان ابزار اصلی به کار برد . ۸) روابط عمومی عبارت است از تلاش هایی به منظور ایجاد رابطه مفید بین یک مؤسسه و مشتری های آن در راستای افزایش درآمد شرکت و نیز راضی نگه داشتن مشتری ها و افزایش علاقمندی کارکنان مؤسسه . ۹) نویسنده کتاب ماهیت روابط عمومی در بخش اول این کتاب که به بیان تعریف روابط عمومی اختصاص دارد چنین می نویسد بیان تعریفی برای روابط عمومی کار بسیار دشواری است کسانی که نسبت به این حرفه جدید علاقمند می باشند و یا به نحوی دربارة آن صاحب آگاهی هستند تعریف خاصی برای خود دارند روابط عمومی اشتراک حرفه ای نزدیک به صد هزار نفر انسان است که تعداد زیادی در میان آنها پیدا نمی شوند که کاملاً دربارة ماهیت حرفه خود هم عقیده باشند . ۱۰) در کتاب ماهیت روابط عمومی که ذکر آن گذشت نویسنده یکی از تعاریفی را که بیان می دارد چنین است روابط عمومی عبارت است از هنری که به کمک آن می توان مؤسسه ، سازمان و فرد را مورد علاقه و احترام کارمندان ، مشتری ها و مردمی که با آن سر و کار دارند قرار داد . ۱۱) روابط عمومی عبارت است از اقدام به کارهایی جهت افزایش و تقویت رابطه با مردم . ۱۲) روابط عمومی کوششی طرح شده برای نفوذ در افکار عمومی ، از طریق کار و عمل قابل قبول و ارتباط دوجانبه است . ۱۳) در کتاب مدیریت روابط عمومی تألیف دکتر حمید نطقی تعاریف گوناگونی نقل شده است ا زجمله روابط عمومی آن دسته از اعمال مدیریت است که مدیر به دستیاری آن برخورد و رفتار عامه را می سنجد و در نتیجه خط مشی ها و طرز عمل های فرد یا مؤسسه را به صورتی که متضمن منافع عامه و فرد با مؤسسه مزبور باشد تعیین و برنامه عملی و فعالیت ارتباطی خود را به منظور حصول حُسن تفاهم و قبول جامعه طرح می کند . ۱۴) تعریف انجمن روابط عمومی دانمارک : روابط عمومی عبارت است از تلاش هایی مستمر و منطبق با روش های علمی و عملی که مدیریت سازمان های بخش خصوصی و دولتی به منظور ایجاد تفاهم و پیدایش حُسن علاقمندی و تحصیل پشتیبانی گروههایی که سازمان با آنها سر و کار دارد و یا فکر می کند در آینده سر و کار دارد و یا فکر می کند در آینده سر و کار خواهد داشت به عمل می آورد . ۱۵) روابط عمومی عبارت است از ابلاغ اطلاعات واقعی مؤسسه به مخاطبین ذیربط و کسب نظریات آنها به منظور ایجاد حُسن تفاهم . ۱۶) روابط عمومی عمل مدیریت است که به وسیله آن افراد جامعه مورد سنجش قرار می گیرند و روش کار و طرز عمل یک فرد یا مؤسسه یا مصلحت عمومی منطبق می شود و برنام ای برای جلب تفاهم و مقبولیت عامه به موقع اجرا گذاشته می شود . ۱۷) روابط عمومی عبارت است از ایجاد حُسن تفاهم و قبول عامه با استفاده از قواعد و اصول علوم اجتماعی . ۱۸) روابط عمومی مدیریت ارتباط میان یک سازمان و همگان هایی است که با آن سر و کار دارند . ۱۹) روابط عمومی عبارت از دانشی که توسط یک سازمان به کار گرفته می شود که توسط این دانش سازمان ها آگاهانه می کوشند به مسئولیت اجتماعی خویش وقوف حاصل کنند و بدان جامعه عمل بپوشاند . خواهیم یافت که بحث نظارت علاوه برانکه با فعالیت روابط روابط عمومی کاملا آمیخته شده است آنچنان در زندگی فردی و اجتماعی تک تک افراد و در روابط درون سازمانی و برون سازمانی و در سطوح مختلف آمیخته و ممزوج شده است که بواسطه این امتزاج ، گاهی تفکیک و تشخیص آن مشکل و زمانی بواسطه نهفته و غیر ملموس بودن آن تمیزش بسیار دشوار است . به نحوی که رفتار فردی و سازمانی و زندگی اجتماعی در شرایط مختلف و مدیریت بر کوچکترین نهاد اجتماعی که عبارتست از خانواده تا سازمان های کوچک و بزرگ بدون مقوله نظارت بی معنی ،غیر منطقی، نشدنی و متعاقب آن انتظار هرج و مرج ، بحران ، شکست ،نابسامانی و در نهایت نابودی است بنابراین می توان گفت که لازم است نظارت به عنوان اصل انکار ناپذیر و لاینفک به هر شکل و شیوه آن در مقوله روابط عمومی خواه به صورت سنتی و یا به شکل نوین وجدید آن ساری و جاری باشد. بنابراین بواسطه این نیاز و ضرورت در درجه اول لازم است که از نظارت با بهره گیری از ظرفیت روابط عمومی درک صحیح و درست داشته باشیم و در وهله دوم تعاریف و حدود آن را مشخص نمائیم . در مرتبه بعدی آن را درست بکار بندیم و در آخر نتایج حاصله از نظارت را در یک فرایند تصمیم سازی تا تصمیم گیری با رویکرد تغیر ، بهسازی ، نوسازی و در نهایت جلب رضایتمندی مردم و اعتمادسازی و همراهی آنان مورد بهره برداری قرار دهیم ،از این رو برای اینکه بتوانیم به یک سیستم نظارتی کارآمد از طریق روابط عمومی ها دست یابیم و در واقع بتوانیم نقش روابط عمومی را با دورویکرد وکیل مدافع مردم و مدافع سازمان به درستی مشخص نمائیم لازم است این موضوع را از چند منظر مورد توجه قرار دهیم ، یکی از شروط اصلی برای تحقق نقش نظارتی روابط عمومی بر عملکرد سازمان ، بهره گیری و برخورداری از نیروی انسانی متخصص و کارامد در روابط عمومی است. که لازم است در این خصوص افراد شایسته که علاوه بر توان علمی و عملی در عرصه روابط عمومی ، دارای اخلاق حرفه ای و متعهد را انتخاب و عهدار مسئولیت خطیر در عرصه روابط عمومی نمائیم . ضمن آنکه در کنار انتخاب و بکارگیری افراد ، می بایست همواره موضوع آموزش و یادگیری و بهسازی و توسعه نیروی انسانی را به صورت عمومی و تخصصی در سرلوحه اهداف جدی و مهم قرار دهیم . زیرا با توجه به تفاوت ذاتی که بین کارگزاران عرصه روابط عمومی وجود دارد ،همراه با مقوله نیاز که در همه ابعاد وجودی انسان ساری و جاری است ،لازم است هر یک از پرسنل روابط عمومی به صورت مستمر ومداوم و به روش های حضوری و مجازی تحت آموزش و یادگیری قرار گیرند. و اگر در شرایط و فضای فعلی که بواسطه توسعه و پیشرفت ، همراه با فناوری و تکنولوژی جدید که شاهد تغییر و تحولات عظیم و شگرف در روند سیستم هستیم ، نتوانیم نیروی انسانی را منطبق و مرتبط با شرایط فعلی بسازیم . طبعاً امکان خدمات از یک سو و بررسی میزان رضایتمندی مردم و مشتریان را با اعمال نظارت بر روند جر یان امور نخواهیم داشت . بنابراین لازم است که همگام و همراه با پیشرفت علوم و فنون در سطوح مختلف مدیریتی و اجرائی ، نظارت نیز در این راستا همراه گردد تا در سایه تعامل صحیح و اصولی و با فراهم سازی بستر و شرایط مناسب ، الگو و شیوه های جدید نظارتی را از طریق آموزش های کیفی عمومی و تخصصی در اختیار کارگزاران روابط عمومی که عهدار نقش ارتباطی ، اطلاع رسانی و اعتماد سازی همراه با ایجاد اعتبار اجتماعی برای سازمان می باشند ، قرار دهیم .ضمن آنکه باید این نکته را خاطر نشان ساخت که در کشور اسلامی لازم است با فرهنگ سازی عمومی که نشات گرفته از نص صریح قرآن و سیره پیامبر اکرم و ائمه معصومین است ، نظارت را به یک باور عمومی و به یک وجدان آگاه و بیدار تبدیل نمائیم و تحقق این امر در گرو آموزش عمومی از کانون خانواده ، مدرسه ، دانشگاه ، اجتماع ، ادارات ، سازمانها ، موسسات ، و در همه مجامع عمومی است و باید بتوانیم وظایف و تکالیف فردی و اجتماعی و سازمانی هر کس را در چارچوب قوانین الهی و مدنی مشخص و ملموس سازیم به نوعی که این وظایف و تکالیف ، جزئی از شخصیت و ابعاد وجودی فرد گردد . طبعاً نظارت فرد بر خودش آغاز و می توان آن را به همه جامعه سرایت و تعمیم داد. و این موضوع را باید یاد آورشویم که روابط عمومی به عنولان یک رسانه فعال ، پویا و جریان ساز می تواند تبدیل به یک محور اساسی و اصلی در عرصه فرهنگ سازی در درون سازمان و جامعه در اعمال صحیح نظارت در ارتباط فیمابین سازمان و مردم مطرح باشد ، مضاف بر اینکه امروزه تمام سازمانها ، موسسات و مدیریت های حوزه مختلف و سایر بخش های دولتی و خصوصی به سمت مشتری مداری در حرکت می باشند و اصولا تکریم ، پاسخگویی و برآورده ساختن انتظارات مشتریان را به عنوان اصول سازمانی قلمداد می نمایند . بنابراین سازمانی در تحقق این اهداف می تواند موفق باشد که نظارت را به عنوان یک اهرم جدی از سیستم ورودی تا سیستم خروجی سازمان اعمال نماید. خواه این نظارت بر رفتار ، روش ، منش پرسنلی و سازمانی از جایگاه نگهبانی و اطلاعات تا بالاترین سطح آن باشد و یا از جنبه اشراف علمی و عملی ، آگاهی ، تخصص و تجربه مجموعه پرسنل در نحوه خدمات رسانی و پاسخگویی به مراجعه کنندگان باشد و یا مسائل تخصصی و عمومی حوزه خدمات رسانی ، یا اجرای دقیق و جزء به جزء آئین نامه ها ، دستورالعمل ها و بخشنامه ها و نظارت بر مباحث کمی و کیفی خدمات و یا محصولاتی باشد که در اختیار مصرف کنندگان و مخاطبان قرار می گیرد که بی تردید تصدیق می نماید که روابط عمومی در شکل گیری صحیح نظارت و اعمال دقیق آن می تواند با اتکاء به ظرفیت و توانمندی درونی و بیرونی و همچنین ابزار و سازکارها و ادبیات و تکنیک های مختص به خود در کلیه فرایند آغاز تا انجام ایفای نقش نماید . اما باید خاطر نشان ساخت که با اجرای این مرحله تنها نظارت در درون سازمان صورت گرفته است و به واقع فرایند سیستم نظارتی تکمیل نگردیده است . بلکه آنچه مهم است و سیستم نظارت در نظام مدیریت کامل می سازد اینکه بتوان نظارت را بر سیستم دریافت عکس العملها و بازخوردهای مخاطبان و مصرف کنندگان و نحوه اعمال دیدگاه ، انتظارات و پیشنهادات و انتقادات آن در یک نظام مدیریت مشارکتی بکار ببندیم و باید این را در خاطر داشته باشیم که مراتب نظارت مختلف و سطوح آن متفاوت است که به مثابه حلقه های زنجیر با هم در ارتباط می باشند و هیچگاه نباید نظارت عمومی و همگانی را که نشات گرفته از عامه مردم است به بوته فراموشی بسپاریم بلکه باید از مردم بعنوان بهترین و صادقترین مشاوران و منتقدان بر کوچکترین رفتار و اعمال سازمانی نام ببریم و از آنان به عنوان ناظرین واقعی یاد کنیم ضمن آنکه هر دستگاه و سازمان می بایست در مسیر وظایف و تکالیف قانونی که عهده دار آن می باشد از نگاه و نظارت عمومی و همگانی منحرف نگردیده و غافل نشود . زیرا اساس و محور کار و فعالیت ، برای توده مردم و اقشار مختلف صورت می گیرد و بالاترین و با ارزشترین رضایت ، رضایت مشتریان و عموم مردم است . بنابراین لازم است که در یک فضای مدیریتی شرایط را برای حضور و اظهار نظر عمومی فراهم سازیم تا اینکه تک تک اعضاء و افراد اجتماع اعم از مخاطبان خاص و عام در هرم سنی ، جنسی ، تحصیلی و اجتماعی بتوانند در شرایط آزادانه ، راحت و بدور از هرگونه دغدغه ذهنی ، نظرات منطقی و معقول خود را که به نوعی می توان آن را ریشه در نظارت قلمداد کرد بیان نمایند و یا اینکه بتوانند امکان اعمال نظارت و فرصت بیان نتایج حاصله از نظارت انجام شده را با بهترین، مناسب ترین و راحترین ابزارو شیوه و بدور از هرگونه دغدغه و استرس و با اعتماد به اینکه این نظارت مورد توجه گوش شنوا قرار گرفته و به آن ترتیب اثر داده خواهد شد در اختیار تصمیم سازان و تصمیم گیران قرار دهند . ضمن آنکه در نظارت همگانی نمی توان نقش مهم و عمده نظارتی رسانه های ارتباط جمعی را بعنوان یکی از ارکان مهم در امر نظارت که عهده دار اصل اطلاع رسانی و شفاف سازی اذهان عمومی است نادیده گرفت . در واقع رسانه های ارتباط جمعی با توجه به رسالت و وظیفه ای که بر حسب جایگاه و تعهدات حرفه ای و اخلاقی بر عهده آنان گذاشته شده است خود را در این نظارت عمومی سهیم و شریک می دانند و چه بسا حضور پر رنگ ، جدی و قوی و محکم آنان نقش بسزائی در رفع بسیاری از مشکلات و معضلات مدیریتی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی داشته است . و اگر بتوانیم بر این اساس نظارت را به شکل صحیح و اصولی و همه جانبه با استفاده از تمامی ابزارها و ساز و کارها توام با بکارگیری مقوله راهنمائی و آموزش در سطح درون سازمانی و برون سازمانی ایفاء نمائیم آنگاه می توانیم از یک سیستم نظارت کارآمد سخن بگوئیم که مسلما در تمامی مواردی که در بالا ذکر شده است بی تردید نقش تاثیر گذار و غیر قابل انکار روابط عمومی در شکل گیری پازل نظارت جامع کاملا مشخص و ملموس است و گوئی که اظهار همه این موارد در واقع تکرار شرح وظایف و رسالت اصلی و واقعی روابط عمومی به عنوان زوایای اتصال اضلاع مثلث در عرصه روابط اجتماعی است . ضمن انکه باید امروزه در کنار رسانه های سنتی اعم از جراید و نشریات و تلویزیون و رادیو نقش بی بدیل موبایل ، اینترنت و سایت ها و وبلاگ و روزنامه های الکترونیکی، سایبرها و شبکه های اجتماعی بر گستره اینترنت را که با شتاب بی وفقه در حال حرکت می باشند به عنوان یک ابزار جدی در تحقق نظارت همگانی که عرصه را در حوزه های مختلف تنگ کرده است نام ببریم ، اگرچه تمام اتفاقات صورت گرفته بر بستر اینترنت برقراری ارتباط فرد با فرد ، فرد با گروه ، فرد با شهر و جامعه ، فرد بک کشور و جهان و یا برعکس گروه با فرد می باشد ودر این تبادل اطلاعات و دانش و تجربیات دلیل اصلی نیاز بشری و در کنار آن حرکت بی وقفه و شتابان رخدادها و اتفاقات پیرامونی است. اما باید باور کنیم که در همین فرایند ارتباطات و اطلاع رسانی نوعی نظارت فردی و همگانی پنهان وآشکار اتفاق می افتد و هر چه بر میزان اطلاعات و یافته های افراد افزوده می شود به همان میزان بر نظارت آنان نسبت به رخدادهای پیرامونی آنان افزوده می شود ، حال اگر این رخداد در خانه ، محله ، شهر، منطقه ،سازمان و شرکت خودش باشد و یا اینکه این رخداد با او به لحاظ فاصله جغرافیایی به کیلومترها هم برسد و در ظاهر امر به او ارتباط هم نداشته باشد با این وجود خود را به واسطه این دانستن ذیحق دانسته و نظارت را به طرق مختلف بر بستر پر شتاب اینترنت و یا شبکه های مختلف اجتماعی اعمال می نماید اما باید این را باور کنیم که این اتفاق برای ما مشروط بر آن است که بتوان به صورت برنامه ریزی شده و هدفمند از این ظرفیت های پیش آمده به نحو احسن استفاده کنیم . و باید این را اذعان نمود که در سیستم های مدیرتی بدون اهرم نظارت ، ارتباطات ارگانیک و سازمانی ناقص و نمی توان فعالیت را با توجه به چارچوب های تعیین شده از کانالهای ورودی تا سیستم خروجی آن کنترل کرد. در واقع نظارت به عنوان یک راهکار منطقی و مهم در حضور لحظه به لحظه ، ملموس یا غیر ملموس درجهت تحقق عدالت اجتماعی در قالب تکریم ارباب رجوع است . به عبارت دیگر می توان بواسطه نظارت یکی از حقوق مسلم مراجعه کنندگان سازمانی و دریافت کنندگان خدمات رانسبت به روند فعالیت و عملکرد مجموعه مدیریت در نحوه خدمات رسانی مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه دست یافت که از وظایف و مسئولیت های تعیین شده و تعریف شده تا جنبه اجرائی و عملیاتی آن که منجر به خروجی های سازمان های می گردد و در دسترس مخاطبان قرار می گیرد چه میزان ارتباط و سنخیت وجود دارد. و به عبارت دیگر می توان بواسطه مکاینزم نظارت به این مهم رسید که جنبه عملیاتی و اجرائی تکریم تا چه میزان صوری ، ظاهری ، قشری و سطحی می باشد ؟ و یا اینکه مجموعه افراد یک مدیریت در اجرای این موضوع تا چه میزان به صورت واقع بینانه عمل نموده و به عنوان یک اصل اساسی که جزء حقوق فردی و اجتماعی افراد محسوب می گردد برخورد می نمایند. از این رو نظارت درست و منطقی را که با ساز و کارهای قوی و مرتبط انجام می گیرد می توان به نوعی آن را به عنوان یک ابزار سنجش درون سازمانی تعبیر کرد و اگر این اصل مهم عمومیت پیدا نماید و به عنوان یک باور و فرهنگ عمومی ، تک تک افراد در نظارت بر نوع رفتار ، کردار و عملکرد سازمانی یک مجموعه مدیریت ، خود را سهیم و دخیل بدانند و به نوعی بواسطه این احساس مسئولیت ، نظارت را بر رفتار و اعمال یک مدیر اعمال نمایند ، می توان از آن به عنوان یک اهرم نظارتی بسیار قوی و جدی تعبیر کرد. بنابراین اگر در اجرای تکریم چنانکه اشاره گردید به مثابه حلقه های زنجیر در نظر بگیریم یکی از حلقه های مهم در این بین بحث نظارت است که می باید به صورت همه جانبه ، منطقی ، مداوم در سطح مدیریت ها باشد تا سایه این نظارت به عنوان یک عامل هشدار دهنده به هنگام لغزش و خطا و به عنوان یک عامل بازدارنده به هنگام سقوط از جایگاه و به عنوان یک عامل آموزش دهنده در تصحیح و اصلاح جریان کار، حضوری جدی و فعال داشته باشد . و اگر نظارت روابط عمومی در مجموعه سیستم مدیریتی به عنوان یک بازوی توانمند و فعال و پویا حضوری منسجم و منظم نداشته باشد نمی توان هیچگاه بر روند کار و نتایج حاصل از فعالیت مجموعه ، تاثیر کمی و کیفی آن بر شرایط درون و برون سازمانی مدیریت و همچنین برآورد میزان رضایتمندی مخاطبان اطلاع حاصل کرد . پس نظارت به عنوان یک اصل انکار ناپذیر می باید در همه سطح و در ابعاد مختلف اعم از رفتار و کردار فردی و سازمانی تا سیستم های مدیریتی ، نحوه روند اجرایی ، تاثیرات کمی و کیفی و همچنین پاسخگویی به نیاز مخاطبان و جلب رضایتمندی آنان صورت گیرد .. و یادمان نرود که به قول مرحوم دکتر حمید نطقی " روابط عمومی در متن است نه در حاشیه ، ضرورت است نه لوکس و در خود مدیریت است و نه در بیرون آن ، پس حق داریم بگوییم هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی است که دارد ". و به عبارت دیگر اگر یک مدیر بتواند در سایه برنامه ریزی صحیح و تلاش های مستمر و مداوم توام با اعمال نظارت دقیق صدای مردم را تبدیل به ویزگی خدمت نماید نه تنها فراموش و از اذهان مردم با هوش دور نمی شود بلکه رفتار و کردار و تلاش ها و خدمات و اقداماتش تبدیل به یک معیار سنجش و اندازه گیری و ملاک قیاس و قضاوت و نقد وبررسی برای آیندگان خواهد بود و بی تردید در تحقق این مهم نقش روابط عمومی تاثیر گذار و غیر قابل انکار است . سعید معادی |
[TR]
[TD="bgcolor: #FFFFFF, colspan: 4, align: right"]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="colspan: 3, align: right"]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="colspan: 2, align: right"]گردآوری و تنظیم: گروه اجتماعی پرشین پرشیا
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD="colspan: 2, align: right"][url]www.persianpersia.com/social[/URL]
[/TD]
[TD="width: 67, align: right"]
[/TD][/TR]
[TR]
[TD="width: 377, align: right"]پرتال آفتاب[/TD]
[TD="width: 30, align: right"]:منبع[/TD]
[TD="align: center"]
[/TD]
[/TR]