vianclinic
New member
هدف اساسی روانشناسی نوجوان تشویق به درک مسائل رشدی، تأثیرات اجتماعی-فرهنگی و تأثیرات بیولوژیکی است که باعث سلامت روانی ضعیف در نوجوانان می شود.با این دانش افزایش یافته، روانشناسان نوجوان می توانند راهبردهایی را برای بهبود رفاه و عملکرد کودکان پیش از نوجوانی و نوجوانی که مربوط به زندگی روزمره، آموزش و تعامل با همسالان و خانواده است، ابداع کنند.
روانشناسی نوجوانان حوزه ای است که روانشناسان بالینی یا مشاوره می توانند در آن تخصص داشته باشند. به طور معمول، روانشناسان نوجوان خدمات روانشناختی را به کودکان 12 تا 18 ساله ارائه می دهند، اما همیشه اینطور نیست. برخی از روانشناسان نوجوان به درمان کودکان کوچکتر و همچنین بزرگسالان جوان می پردازند.
درمان نوجوانان مستلزم درک زیادی از رشد انسانی و همچنین درک خوبی از تأثیرات اجتماعی و فرهنگی است که بر رفتار نوجوان تأثیر می گذارد. درک تأثیرات خانواده و نقش نوجوان در خانواده خاص خود نیز ضروری است.
معمولاً روانشناسان نوجوان بر مشکلاتی که در دوره رشد مشترک است تمرکز می کنند . بسیاری از روانشناسان مسائل عاطفی یا اجتماعی، آسیب پذیری های بیولوژیکی، نقص های شناختی و استرس مربوط به تغییرات رشدی دوران نوجوانی را شناسایی و درمان می کنند.
روانشناسان نوجوان همچنین مسائل مهم سلامت روان از جمله روان پریشی، روان رنجوری و اختلالات شخصیت را درمان خواهند کرد. برخی از روانشناسان نوجوان منحصراً با یک جمعیت خاص کار می کنند، مانند دانش آموزان آموزش ویژه، کودکان مبتلا به اوتیسم، یا نوجوانانی که به نوعی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند یا مورد بی توجهی قرار گرفته اند.