ریشه ی واژه های « کدبانو ، کدخدا ، میکده ، مزکد(مزگت یا مسجد ) »

[baroon]

کد یعنی خانه .
هنوز در بسیاری از شهرهای ایران کد به معنی خانه است، مانند بادرود در نزدیکی کاشان .

جمله ی « اَشون کده » یعنی « به خانه می روم » .
کدبانو یعنی « بانوی خانه »
کدخدا هم « صاحب خانه »


خداوند در فارسی کهن به معنی مالک است .
هنوز همه کردها از این واژه استفاده می کنند ولی ما در فارسی واژه خداوند به معنی صاحب را فراموش کرده ایم .

کده در انتهای میکده و دانشکده و بتکده و نیز مَزکد یا مزگِت یا مسجد نیز همین کده است که تغییر یافته است .