ریفلاکس

[پسرخاله]

برخی مطالعات موجود نشانگر آن است که دست‌کم 15 درصد افراد در هفته 1 بار، و 7 درصد هر روز دچار سوزش سر دل و یا ترش کردن می‌شوند. علت اصلی این بیماری برگشت اسید معده و محتویات آن به مری و گاهی دهان، متعاقب سستی و ضعف اسفنکتر تحتانی مری (محل اتصال مری به معده) می باشد. در واقع این بیماری وقتی رخ می دهد که فشار محتویات معده بر قدرت دریچه فوقانی معده غلبه کند و مواد از معده به سمت دهان خارج شوند. این اسید وقتی به داخل حلق و دهان می آید موجب احساس ترشی می شود و همچنین علائمی نظیر سوزش و درد سر دل را ایجاد می کند. اگر فرد به دنبال درمان این بیماری نباشد در بلندمدت بافت انتهای مری، که دائماً با اسیدی که بطور نابجا از معده به آنجا پس می زند در تماس است، تغییر می‌کند که می‌تواند منجر به سرطان مری شود. البته گاهی به دلیل شباهت منطقه درد، این بیماری با حمله قلبی اشتباه می شود. غذاهایی مانند شکلات‌ها، غذاهای چرب و الکل که موجب رها شدن ماهیچه ها می شوند، با شل کردن ماهیچه های اسفنکتر تحتانی مری موجب بروز این بیماری می شوند. قهوه، آبجو، شیر و نوشابه ها موجب افزایش اسیدیته معده می شوند. از سوی دیگر قهوه، مرکبات، غذاهای داغ و تند و گوجه فرنگی می توانند باعث تحریک و درد مری حساس شده شوند.
استرس و اضطراب موجب اختلال در هضم و در نتیجه نفخ و ترش کردن می‌شود. رعایت یک فاصلۀ 3 ساعته بین غذا و خواب کمک شایانی به عبور غذا از معده و در نتیجه عدم بازگشت غذا به مری می کند.
در طب سنتی ایران سوءمزاج سرد معده را عامل اصلی ترش کردن (جشاء حامض) می دانند. لذا جهت درمان با تشخیص و نظر پزشک از ترکیباتی مانند مربای گل سرخ و مربای زنجبیل استفاده می شود. همچنین استفاده از شوربای مرغ، نخودآب و گوشت کبک که در آن ادویه جاتی نظیر دارچین ریخته شده مفید است. در صورتیکه جشاء کم باشد شاید مزمزۀ کندر و کمون کفایت کند و اگر زیاد باشد نیاز به قی کردن قبل از خوردن غذا و مرباهای فوق پیش می آید.