محققان دانشگاه توئنته هلند با همکاری یک محقق ایرانی، موفق به ساخت ریزهرمی شده‌اند که در خود یک سلول زنده را برای مشاهده بهتر آن در محیط طبیعی سه‌بعدی سلولی در یک ظرف آزمایشگاهی جای داده است.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، نرگس بورونی، محقق دانشگاه توئنته و همکارانش در موسسات نانوفناوری مسا و میرای این دانشگاه با استفاده از فناوری ساخت سه بعدی مقیاس میکرو و نانو توانسته‌اند این اهرمها را ایجاد کنند.
این دستاورد، کاربردهای امیدوار کننده جدیدی را در آینده نزدیک به همراه خواهد داشت که یکی از آنها، حوزه تحقیقات سلولی است.
بیشتر پژوهش‌های سلولی به شکل دوبعدی انجام می‌شود که یک موقعیت طبیعی نیست؛ چرا که سلولها به شکل متفاوتی از درون بدن خود را تنظیم می‌کنند. اگر محیط سه بعدی برای حرکت این سلولها فراهم شود، تنظیمات سلولی بیشتر به حالت طبیعی خود نزدیک‌تر خواهند بود.
این امر در اهرم‌های دیوار باز ساخته شده توسط این دانشمندان امکان‌پذیر شده است.
این هرم با قرار دادن نیتریدها بر روی گودال‌های سیلیکونی ساخته شده است. هنگامی که بیشتر مواد کنار گذاشته می‌شود، میزان کمی از ماده در گوشه‌ها باقی مانده و یک هرم را شکل می‌دهند.
از آنجایی که این هرمها در کناره‌های خود از سوراخهایی برخوردار بوده و به هم نزدیک هستند، سلولها می‌توانند به شکل طبیعی با هم تعامل داشته باشند.
این محققان قصد دارند بخش‌های دیگری را به این فناوری بیفزایند. برای مثال لبه‌های هرم را می‌توان توخالی کرد و به عنوان کانال‌های مایعات مورد استفاده قرار داد. همچنین می‌توان در میان هرمها یک مجموعه کانال نانوسیال را برای تغذیه سلولها بکار برد.
این پژوهش و اولین عملکردهای آن در مجله Small منتشر شده است.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، نرگس بورونی، محقق دانشگاه توئنته و همکارانش در موسسات نانوفناوری مسا و میرای این دانشگاه با استفاده از فناوری ساخت سه بعدی مقیاس میکرو و نانو توانسته‌اند این اهرمها را ایجاد کنند.
این دستاورد، کاربردهای امیدوار کننده جدیدی را در آینده نزدیک به همراه خواهد داشت که یکی از آنها، حوزه تحقیقات سلولی است.
بیشتر پژوهش‌های سلولی به شکل دوبعدی انجام می‌شود که یک موقعیت طبیعی نیست؛ چرا که سلولها به شکل متفاوتی از درون بدن خود را تنظیم می‌کنند. اگر محیط سه بعدی برای حرکت این سلولها فراهم شود، تنظیمات سلولی بیشتر به حالت طبیعی خود نزدیک‌تر خواهند بود.
این امر در اهرم‌های دیوار باز ساخته شده توسط این دانشمندان امکان‌پذیر شده است.
این هرم با قرار دادن نیتریدها بر روی گودال‌های سیلیکونی ساخته شده است. هنگامی که بیشتر مواد کنار گذاشته می‌شود، میزان کمی از ماده در گوشه‌ها باقی مانده و یک هرم را شکل می‌دهند.
از آنجایی که این هرمها در کناره‌های خود از سوراخهایی برخوردار بوده و به هم نزدیک هستند، سلولها می‌توانند به شکل طبیعی با هم تعامل داشته باشند.
این محققان قصد دارند بخش‌های دیگری را به این فناوری بیفزایند. برای مثال لبه‌های هرم را می‌توان توخالی کرد و به عنوان کانال‌های مایعات مورد استفاده قرار داد. همچنین می‌توان در میان هرمها یک مجموعه کانال نانوسیال را برای تغذیه سلولها بکار برد.
این پژوهش و اولین عملکردهای آن در مجله Small منتشر شده است.