محققان نانوسیم‌هایی از جنس سیلیکون ساختند که به‌عنوان سوزن در مطالعه سلول‌های ایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، اخیرا یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه هاروارد، موسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه یال، بیمارستان زنان بیرمنگام و موسسه کالرمن سل ابزرواتوری درصدد تحقیق پیرامون چگونگی رشد یک نوع سلول ایمنی موسوم به Th17 برآمدند. آنها به دنبال این موضوع بودند که رشد این سلول چگونه روی توسعه پاسخ ایمنی بدن تاثیر می‌گذارد. این گروه تحقیقاتی موفق شدند رابطه‌ای میان ایمنی بدن و مصرف نمک پیدا کنند. نتایج این پژوهش در نشریه Nature به چاپ رسیده است.
سیستم ایمنی بدن همیشه در حالت تعادل است چرا که اگر کمی ضعیف عمل کند عوامل خارجی به بدن یورش خواهند آورد و اگر فعالیت آن بیشتر از حد باشد آنگاه به اندام‌های بدن نیز ممکن است آسیب برسد. زمانی که این تعادل دچار اختلال شود ممکن است بیماری‌های مربوط به ایمنی در شخص پدیدار شود. در حال حاضر اطلاعات بسیار کمی در این زمینه وجود دارد.
دیوید هافلر از دانشگاه یال روی بیماری‌های مربوط به ایمنی بدن مطالعه می‌کند. او روی سلول‌های Th17 متمرکز است یکی از چالش‌های محققان در مطالعه این سلول‌ها این است که معمولا سلول‌های ایمنی بدن به سرعت تغییر شکل می‌دهند. این گروه تحقیقاتی درطول یک زمان مشخص به بررسی این سلول‌ها پرداختند تا ببینند که این سلول‌ها در فاصله میان سلول اولیه تا سلول رشد یافته نهایی چه تغییری می‌کنند. محققان از الگوریتم‌های محاسباتی نیز برای پیش بینی رفتار سلول‌ها استفاده کردند. این گروه تحقیقاتی برای تست مدل پیشنهادی خود، ژن‌های موجود را یک به یک خاموش کردند تا نقش هر یک از این ژن‌ها مشخص شود.
برای خاموش کردن ژن‌ها، محققان به ابزاری نیاز داشتند تا بدون آسیب زدن به سلول ژن را خاموش کنند. برای این کار معمولا از RNAi استفاده می کنند که در آن از یک ویروس به‌عنوان حمل کننده استفاده می‌شود. زمانی که محققان از این روش برای سلول‌های ایمنی استفاده کردند سلول دچار تغییر شده و یا از بین می‌رفت.
برای حل این مشکل محققان این پروژه از یک نوع سوزن از جنس نانوسیم سیلیکونی استفاده کردند. زمانی که این سوزن وارد سلول می‌شود کمترین آسیب به سلول وارد می‌شود؛ بنابراین پژوهشگران از این روش برای خاموش کردن ژن‌ها استفاده کردند.
نتایج این پروژه نشان داد که دو شبکه مختلف سلول‌های Th17را تحت کنترل دارند. اولی شبکه کنترل مثبت است که در صورت افزایش تعداد آنها، رشد دیگر سلول‌ها کاهش می‌یابد. دومی شبکه کنترل منفی است که اثری کاملا معکوس شبکه قبلی دارد.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، اخیرا یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه هاروارد، موسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه یال، بیمارستان زنان بیرمنگام و موسسه کالرمن سل ابزرواتوری درصدد تحقیق پیرامون چگونگی رشد یک نوع سلول ایمنی موسوم به Th17 برآمدند. آنها به دنبال این موضوع بودند که رشد این سلول چگونه روی توسعه پاسخ ایمنی بدن تاثیر می‌گذارد. این گروه تحقیقاتی موفق شدند رابطه‌ای میان ایمنی بدن و مصرف نمک پیدا کنند. نتایج این پژوهش در نشریه Nature به چاپ رسیده است.
سیستم ایمنی بدن همیشه در حالت تعادل است چرا که اگر کمی ضعیف عمل کند عوامل خارجی به بدن یورش خواهند آورد و اگر فعالیت آن بیشتر از حد باشد آنگاه به اندام‌های بدن نیز ممکن است آسیب برسد. زمانی که این تعادل دچار اختلال شود ممکن است بیماری‌های مربوط به ایمنی در شخص پدیدار شود. در حال حاضر اطلاعات بسیار کمی در این زمینه وجود دارد.
دیوید هافلر از دانشگاه یال روی بیماری‌های مربوط به ایمنی بدن مطالعه می‌کند. او روی سلول‌های Th17 متمرکز است یکی از چالش‌های محققان در مطالعه این سلول‌ها این است که معمولا سلول‌های ایمنی بدن به سرعت تغییر شکل می‌دهند. این گروه تحقیقاتی درطول یک زمان مشخص به بررسی این سلول‌ها پرداختند تا ببینند که این سلول‌ها در فاصله میان سلول اولیه تا سلول رشد یافته نهایی چه تغییری می‌کنند. محققان از الگوریتم‌های محاسباتی نیز برای پیش بینی رفتار سلول‌ها استفاده کردند. این گروه تحقیقاتی برای تست مدل پیشنهادی خود، ژن‌های موجود را یک به یک خاموش کردند تا نقش هر یک از این ژن‌ها مشخص شود.
برای خاموش کردن ژن‌ها، محققان به ابزاری نیاز داشتند تا بدون آسیب زدن به سلول ژن را خاموش کنند. برای این کار معمولا از RNAi استفاده می کنند که در آن از یک ویروس به‌عنوان حمل کننده استفاده می‌شود. زمانی که محققان از این روش برای سلول‌های ایمنی استفاده کردند سلول دچار تغییر شده و یا از بین می‌رفت.
برای حل این مشکل محققان این پروژه از یک نوع سوزن از جنس نانوسیم سیلیکونی استفاده کردند. زمانی که این سوزن وارد سلول می‌شود کمترین آسیب به سلول وارد می‌شود؛ بنابراین پژوهشگران از این روش برای خاموش کردن ژن‌ها استفاده کردند.
نتایج این پروژه نشان داد که دو شبکه مختلف سلول‌های Th17را تحت کنترل دارند. اولی شبکه کنترل مثبت است که در صورت افزایش تعداد آنها، رشد دیگر سلول‌ها کاهش می‌یابد. دومی شبکه کنترل منفی است که اثری کاملا معکوس شبکه قبلی دارد.