اختر فیزیکدانان دانشگاه سانتیگو دی کامپوستلای اسپانیا با همکاری رصدخانه بیوراکان ارمنستان، ستاره‌ای با درخشش پایین را کشف کردند که جرقه‌ای بسیار قوی از خود ساطع می‌کرد به طوری که جرم کیهانی ظرف 160 ثانیه تقریبا 15 برابر شفاف‌تر شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ستاره WX UMa بخشی از مجمع‌الکواکب دب اکبر است و 15.6 سال نوری از زمین فاصله دارد.
این جرم کیهانی در سیستمی دو ستاره‌ای واقع شده که ستاره دوم تقریبا 100 برابر شفاف‌تر است، به جز زمانی که WX UMa جرقه‌هایش را منتشر می‌کند.
این ستاره چندین بار در سال جرقه‌هایی را از خود ساطع می‌کند اما هیچ یک از آن‌ها به اندازه جرقه اخیر قوی نبوده است.
به گفته دکتر واختانگ تامازیان (Vakhtang Tamazian )، این جرقه به حدی قوی بود که نوع طیفی ستاره را تغییر داد و آن را از نوع M به نوع B رساند؛ به عبارتی دیگر، دمای آن از دو هزار و 800 کلوین به شش یا هفت برابر این عدد رسید.
به طور کلی، ستارگان نوع M دارای دمای سطحی بین دو هزار تا سه هزار و 700 درجه کلوین هستند در حالی که دمای سطحی ستارگان نوع B بین 10 هزار تا 33 هزار درجه کلوین است.
دانشمندان هنوز علت وقوع این جرقه‌ها را نمی‌دانند، اما تامازیان امیدوار است با مطالعه این نمونه قدرتمند و جرقه‌های دیگر در سیستم‌های دو ستاره‌ای، وی و همکارانش بتوانند اطلاعات بیشتری را در خصوص وضعیت‌های متغیر و همچنین فرایندهای فیزیکی تکامل‌دهنده ستارگان، به دست آورند.
جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysics قابل‌مشاهده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ستاره WX UMa بخشی از مجمع‌الکواکب دب اکبر است و 15.6 سال نوری از زمین فاصله دارد.
این جرم کیهانی در سیستمی دو ستاره‌ای واقع شده که ستاره دوم تقریبا 100 برابر شفاف‌تر است، به جز زمانی که WX UMa جرقه‌هایش را منتشر می‌کند.
این ستاره چندین بار در سال جرقه‌هایی را از خود ساطع می‌کند اما هیچ یک از آن‌ها به اندازه جرقه اخیر قوی نبوده است.
به گفته دکتر واختانگ تامازیان (Vakhtang Tamazian )، این جرقه به حدی قوی بود که نوع طیفی ستاره را تغییر داد و آن را از نوع M به نوع B رساند؛ به عبارتی دیگر، دمای آن از دو هزار و 800 کلوین به شش یا هفت برابر این عدد رسید.
به طور کلی، ستارگان نوع M دارای دمای سطحی بین دو هزار تا سه هزار و 700 درجه کلوین هستند در حالی که دمای سطحی ستارگان نوع B بین 10 هزار تا 33 هزار درجه کلوین است.
دانشمندان هنوز علت وقوع این جرقه‌ها را نمی‌دانند، اما تامازیان امیدوار است با مطالعه این نمونه قدرتمند و جرقه‌های دیگر در سیستم‌های دو ستاره‌ای، وی و همکارانش بتوانند اطلاعات بیشتری را در خصوص وضعیت‌های متغیر و همچنین فرایندهای فیزیکی تکامل‌دهنده ستارگان، به دست آورند.
جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysics قابل‌مشاهده است.
