درود
نازنینان من درود ویژه بر علی نازنین و گرامیان فاطمه، مهلا و حسرت
در این جستار تلاش می کنم تا کمی در باره-ی ستاره-هایمان بنویسم. گاهی فراموش می کنیم که چه آسمانی سر پناهمان است و دلگیر می شویم. من هرگاه که دلم می گیرد به ستاره-ها نگاه می کنم و آن گاهی که پی می برم تا چه اندازه بزرگ هستند و مهر این ستاره-ها را می توانم در دل تنگ و کوچکم جای دهم؛ دلم باز می شود و از شادی لبریز می گردد. به راستی که چنان بزرگ هستند که دیگر کوچکی خویش را فراموش می کنم!
نخستین آنها که بزرگترین ستاره-ی تاکنون شناخته شده است، نامش وی وای سگ بزرگ است:
VY Canis Majoris
در این عکس پایین که با تلسکوپ کیهانی هابل گرفته شده است می توانیم این ستاره-ی فراغول بزرگ سرخ را همراه با گازهای پیرامونش ببینیم.
وی وای سگ بزرگ را فراغول بزرگ سرخ می نامند، چون بسیار فینگیلی است!:غش2:
به عکس پایین که می توانیم خورشید خانوم خودمان و وی وای سگ بزرگ را در کنار هم بسنجیم نگاه کنید! خورشید خانوم ما در برابر آن، تنها یک تیله-ی بسیار کوچک است!فراموش نکنیم که شعاع خورشید خانوم ما ۱۱۰برابر بزرگتر از شعاع زمین ماست. پس زمین در این عکس هیچ دیده نخواهد شد!:شاد:
این هم یک عکس دیگر از زمین خودمان در برابر خورشید خانوم بزرگ! دیدید زمین ما چه کوچک است!:بغل:
باید بگویم که هنوز بر سر شعاع وی وای سگ بزرگ، ستاره شناسان با هم همرای نیستند. بزرگی شعاع آن یک چیزی میان ۱۸۰۰ تا ۲۱۰۰ شعاع خورشیدی است! پس از این سوی به آن سوی این ستاره فراغول ۳٫۰۶۳ بیلیون کیلومتر است!:نیش:
خوب، اکنون که پی بردیم این فینگیلی چه اندازه بزرگ است ببینیم که تا چه اندازه دور است؟ این ستاره در ۰۰۰'۰۰۰'۰۰۰'۰۰۰'۰۰۰'۴۶ کیلومتری زمین است! :دل شکسته:
دلم شکست، چون هرگز به نزدیک او نخواهم رسید. اگر بتوانم به چالاکی و شتاب نور رهسپار آن شوم که می شود هر ۲۹۹،۷۹۲،۴۵۸ متر را در یک ثانیه گذشتن، چیزی نزدیک به ۴۹۰۰ سال زمان می خواهم تا به او برسم!:گریه:
باری به همین بسنده می کنم و شبها به آسمان سرپناه خودمان نگاه می کنم و آن را در همان پیکر آسمانی-اش (یا صورت فلکی-اش) که سگ بزرگ باشد با تلسکوپ شکار می کنم و می دانم که این درخششی که از او به من رسیده است، ۴۹۰۰ سال پیش از او جدا شده است!:بله:
باز هم برایتان از وی وای سگ بزرگ می نویسم. به عکس زیر نگاه کنید! در اینجا می بینیم که وی وای در میان گازهای درخشان خودش گم شده است. برای همین است که پیش از این در سده-ی نوزدهم، ستاره شناسان می پنداشتند که وی وای یک ستاره-ی چندتایی از شش ستاره است، که اینچنین بزرگ می نمایاند. می گویند که این ستاره نخستین بار در هفتم ماه مارس سال ۱۸۰۱، از سوی جیروم لالاند ستاره شناس فرانسوی شناخته شده است.
شوربختانه وی وای نزدیک به مرگ است! چرا که هر روز بیشتر و بیشتر، خورده-های خودش را به هوا می پراکند. گویی این سرانجام هر ستاره-ی آسمان است که تا آن اندازه از خودش می بخشد که می میرد!:گریه: