• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

ستاره های قیفاووسی

parisa

متخصص بخش
[h=3]
قيفاووسي ها دسته اي از ستارگان متغير اند كه به اين علت كه اولين ستاره كشف شده از اين دسته ستارگان ستاره دلتاي قيفاووس بود ستارگان قيفاووسي نام گرفتن ... معروف ترين ستاره قيفاووسي ستاره قطبي است
وقتي رصدگران كهكشان هاي ماژلاني رو بررسي مي كردند با ستاره هاي قيافاووسي مواجه شدند و چون در ابعاد نجومي فاصله ستارگان كهكشان ابر ماژلاني با ما تقريبا برابر است تونستن به رابطه اي بين قدر ظاهري و دوره تناوب ستاره بررسند ، بعدا با تخمين فاصله تا بعضي از ستارگان قيفاووسي اين رابطه رو به رابطه قدر مطلق با دوره تناوب تبديل كردند
الان اگه بخواييم فاصله تا يك كهكشان يا خوشه ستاره اي رو پيدا كنيم به دنبال يك ستاره قيفاووسي (يا نوع هاي ديگر ستاره تپنده) مي گرديم و بعد دوره تناوب رو حساب مي كنيم و بعد هم قدر مطلق و با دونستن قدر ظاهري فاصله رو به راحتي حساب مي كنند

فزایش نور این متغییرها،سریعتر از کاهش نورشان رخ می دهد. به عنوان مثال ستاره دلتا-قیفاووس در مدت 5/1 روز به بیشترین درخشندگی خود می رسد در حالی که در مدت۴ روز به کمترین مقدار خود می رسد.

در سال١۹١۲، « هنریتا لیویت» از دانشگاه هاروارد با بررسی۲۵ستاره متغیر قیفاووسی در ابر ماژلانی کوچک متوجه نتیجه جالبی شد: هر چه دوره تناوب تغییرات نوری یک متغیر قیفاووسی بلندتر باشد، درخشندگی مطلق آن بیشتر است.این یافته کشف بزرگی در فاصله سنجی ستاره ها و خوشه های ستاره ای محسوب می شود . در این روش با اندازه گیری دوره تناوب می توان قدر مطلق ستاره راتعیین کرد و با کمک قدر ظاهری اش فاصله ستاره وحتی کهکشان میزبان از ما تعیین می شود. در سال١۹١۷«هارلو شپلی» با این روش فاصله ما را از مرکز کهکشان به دست آورد.

در سال ۱۹۲۳" ادوین هابل" با کمک همین روش فاصله کهکشان آندرومدا را از ما حساب کرد و نشان داد که این مجموعه کهکشانی مستقل و مجزا از کهکشان ما است.


مطابق نظریه ادینگتون ،فیزیکدان انگلیسی،تپش ستاره ای در اثر دو نیروی متقابل به وجود می آید. در حالی که نیروی گرانش سعی در انقباض دارد، فشار تشعشعی گاز را به بیرون می راند. در اثر گرانش ستاره منقبض می شود و در نتیجه دمای درون ستاره افزایش می یابد. با افزایش دما ، فشار تشعشعی زیاد شده و از انقباض بیشتر جلوگیری می کند. افزایش فشار هم باعث نیروی مقابل شده و انبساط را موجب می شود و به همین ترتیب چرخه طی می شود.به بیان دیگر:

۱- وقتی که قیفاووسی فشرده می شود کدر می شود

۲-فوتونها در آن محبوس می شوند گاز را گرم می کنند وفشار آنرا بالا می برند

۳-گاز پرفشار متسع شده شفاف می گردد

۴-فوتونها میگریزند گاز خنک می شود وفشار فروکش می کند

۵-با افت فشار قیفاووسی در اثر گرانش منقبض می گردد

۶- مراحل بالا تکرار می گردد
 
بالا