-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
سفرنامه کره جنوبی
- شروع کننده موضوع Nicol
- تاریخ شروع
کره جنوبی
کشوری زیبا و سر سبز با مردمی ساده، مهربان، دست و دلباز و خوش خوراک ( یعنی به عبارت دیگر عاشق خوردن).
دلم نمی خواهد وارد جزئیات در مورد جغرافیا و جمعیت و مساحت و از این دست اطلاعات شوم فقط به زبانی ساده می گویم اینجا کشوری کوچک است که شاید مساحت ان به اندازه یکی از استان های بزرگ ایران باشد با آب و هوایی سرد و حشک در زمستان و گرم، پرباران و بسیار مرطوب در تابستان، بهارش تابستان خفیف شده و پاییزش زمستان خفیف شده است (عجب جملات قصاری!!!)...
اگر روزی دل و جیب تان برای سفر هماهنگ شدند اوایل پاییز و اوایل بهار را انتخاب کنید تا نهایت لذت رو هم از نظر دیداری و هم از نظر شکمی بیرید چرا که در این دو فصل همه چیز بسیار ارزان تر و خوشمزه تر از زمان های دیگر است.
اینجا هم مثل خیلی از جاهای دنیا اختلاف طبقاتی را خیلی زود میشود تشخیص داد، بعضی ها تا سنین پیری با کمر خمیده و صورتهای پر چین و چروک همچنان با زحمت کار میکنند که اصلا باورش هم سخت است بعضی هم در اوج جوانی و قدرت فقط خوش میگذرانند... در خیابان اینقدر از این صحنه ها جلوی چشم آدم ظاهر میشود، کار کردن پیر مردها و پیر زن های 70و 80 ساله در رستوران ها، گرداندن یک بوفه خیابانی، جمع کردن مواد بازیافتی به دست زنان و مردان پیر و تکیده، پخش شیر در کوچه و خیابان، و هزاران کار دیگر که به ذهنت هم خطور نمیکند... اینجا همه کار میکنند با افتخار، نه ننگ و عار و در کنارش با لذت و دست و دلبازی هم پول خرج میکنند...
اینقدر چیزهای جالب در بینشان وجود دارد که آدم را غرق انرژی و زندگی میکند،
افراد خیلی مسن را می بینی که چقدر شاد و پرانرژی در خیابان ها، رستوران ها و مراکز تفریحی در حال خوشگذرانی و لذت همراه دوستان یا خانواده هایشان هستند، کوه میروند، ورزش میکنند، لباسهای شاد و خوشرنگ یا گاهی جوانانه میپوشند، حسابی به شکم شان میرسند، وسایل خانه هایشان را عوض میکنند و خیلی چیزهای دیگر...
خیلی از این ها هم همان مردمانی هستند که روز با زحمت و سختی کار میکنند...
کشوری زیبا و سر سبز با مردمی ساده، مهربان، دست و دلباز و خوش خوراک ( یعنی به عبارت دیگر عاشق خوردن).
دلم نمی خواهد وارد جزئیات در مورد جغرافیا و جمعیت و مساحت و از این دست اطلاعات شوم فقط به زبانی ساده می گویم اینجا کشوری کوچک است که شاید مساحت ان به اندازه یکی از استان های بزرگ ایران باشد با آب و هوایی سرد و حشک در زمستان و گرم، پرباران و بسیار مرطوب در تابستان، بهارش تابستان خفیف شده و پاییزش زمستان خفیف شده است (عجب جملات قصاری!!!)...
اگر روزی دل و جیب تان برای سفر هماهنگ شدند اوایل پاییز و اوایل بهار را انتخاب کنید تا نهایت لذت رو هم از نظر دیداری و هم از نظر شکمی بیرید چرا که در این دو فصل همه چیز بسیار ارزان تر و خوشمزه تر از زمان های دیگر است.
اینجا هم مثل خیلی از جاهای دنیا اختلاف طبقاتی را خیلی زود میشود تشخیص داد، بعضی ها تا سنین پیری با کمر خمیده و صورتهای پر چین و چروک همچنان با زحمت کار میکنند که اصلا باورش هم سخت است بعضی هم در اوج جوانی و قدرت فقط خوش میگذرانند... در خیابان اینقدر از این صحنه ها جلوی چشم آدم ظاهر میشود، کار کردن پیر مردها و پیر زن های 70و 80 ساله در رستوران ها، گرداندن یک بوفه خیابانی، جمع کردن مواد بازیافتی به دست زنان و مردان پیر و تکیده، پخش شیر در کوچه و خیابان، و هزاران کار دیگر که به ذهنت هم خطور نمیکند... اینجا همه کار میکنند با افتخار، نه ننگ و عار و در کنارش با لذت و دست و دلبازی هم پول خرج میکنند...
اینقدر چیزهای جالب در بینشان وجود دارد که آدم را غرق انرژی و زندگی میکند،
افراد خیلی مسن را می بینی که چقدر شاد و پرانرژی در خیابان ها، رستوران ها و مراکز تفریحی در حال خوشگذرانی و لذت همراه دوستان یا خانواده هایشان هستند، کوه میروند، ورزش میکنند، لباسهای شاد و خوشرنگ یا گاهی جوانانه میپوشند، حسابی به شکم شان میرسند، وسایل خانه هایشان را عوض میکنند و خیلی چیزهای دیگر...
خیلی از این ها هم همان مردمانی هستند که روز با زحمت و سختی کار میکنند...
