در كشور كره شمالی آخرین كشور پشت پرده آهنین و بسته ترین كشور جهان توریست ها كه تعدادشان نیز نادر بوده و كاملا جلب توجه می كنند، تنها می تواند چیزی را ببیند كه به او نشان می دهند و تنها می توانند به جایی بروند كه او را به آنجا می برند. آرنو دولا گرانژ ، گزارشگر روزنامه لوفیگارودر چین توانست به كره شمالی سفر كرده و گزارشی را به همراه تعدادی عكس تهیه كند. آرنو نیز مانند سایر توریست ها آزادی عمل نداشت و مجموعه عكس های او محدود به شهر پیونگ یانگ ، پایتخت كره شمالی می شود .
شهری كه انسان را به یاد شهرهای مینسك یا صوفیه در سال های دهه 1950 می اندازد. پیش از این از كره شمالی یك گزارش تصویری حاصل كار پیرجیورجیو پسكالی، روزنامه نگار ایتالیایی را ارائه كرده بودیم كه شامل مجموعه عكس هایی منتشر نشده و نادر از روستا ها و زندگی دشوارساكنان آنها بود. این بار با آرنو دولا گرانژ در سفری تصویری همسفر شده و به آن سوی پرده آهنین می رویم تا جنبه های دیگری از زندگی در كره شمالی را ببینیم. سفر به پشت پرده آهنین.
در خیابان های پیونگ یانگ ایدئولوژی در همه جا حاضر و حكم فرما است.در برابر مجسمه كیم ایل سونگ (پدر كیم جونگ ایل رهبركنونی و موسس رژیم كمونیستی كره شمالی) حتی بازدیدكننده خارجی نیز احساس اجبار می كند تا دسته گلی را به پای مجسمه گذاشته و تعظیم كند.
تصویری از یك خیابان شهر پیونگ یانگ. با مشاهده وسایل حمل و نقل عمومی پیونگ یانگ این تصور به بیننده دست می دهد كه به شهرهای مینسك یا صوفیه در سال های دهه 1950 میلادی سفر كرده است.
با این حال پیونگ یانگ شباهتی به یك شهر پر جمعیت با انبوه ساكنانی كه با عجله در حال حركت هستند، ندارد. در شهر درختان بید انسان به طورحیرت آوری احساس آرامش می كند.
كشتی جاسوسی آمریكایی پوئبلو كه در سال 1968 درآب های ساحلی كره شمالی به دام افتاد و 82 ملوان آن مدت 11 ماه زندانی بودند در ساحل رودخانه شهر پیونگ یانگ لنگر انداخته است. بازدید از این غنیمت یكی از برنامه های اجباری توریست ها محسوب می شود.
تصاویر كیم ایل سونگ و كیم جونگ ایل در حالت‌های مختلف در همه جا به چشم می‌خورد. در یك ایستگاه محلی راه‌آهن بین پیونگ یانگ و مرز چین می‌توان یك نقاشی كه كیم ایل سونگ رهبر سابق و پسرش كیم جونگ ایل رهبر كنونی كره شمالی را نشان می دهد، دید.
در چند كیلومتری پیونگ یانگ خانه‌ای كه در آن كیم ایل سونگ در سال 1912 و در خانواده روستایی متولد شد از اماكنی است كه علاوه بر مردم كره شمالی توریست‌ها نیز از آن بازدید می‌كنند.
هر تبعه كره شمالی براساس یك قانون نانوشته ناگزیر است یك بدج از تصویر كیم ایل سونگ را به لباس خود وصل كند.
منظره پان مون جونگ در منطقه غیرنظامی شده مرزی بین دو كره كه یادآور دوران جنگ سرد چه در بخش شمالی و چه در بخش جنوبی شبه جزیره كره است.
در نقطه مرزی پان مون جونگ اتاقك‌های آبی رنگی وجود دارند كه برای ملاقات‌ها میان شمال و جنوب و آمریكایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این تصویر دو سرباز كره شمالی در مقابل یكی از این اتاقك‌ها ایستاده‌اند.
مسیر برگشت نیز مانند رفت با ترن انجام شده و مقصد شهر پكن است. در این سفر 24 ساعته همواره یك نظامی كره شمالی نیز در قطار حضور دارد.
هتل ریونگ یونگ نماد تغییر شكل پیونگ یانگ است. در آغاز احداث آن در سال 1987 كیم ایل سونگ كه در آن زمان زنده بود می‌خواست هتل ریونگ یونگ با 105 طبقه و 330 متر ارتفاع مرتفع‌ترین ساختمان آسیا باشد. اما به دلیل كمبود پول 5 سال بعد عملیات احداث این هتل متوقف شد و اخیرا اندك‌اندك و به آهستگی احداث هتل از سر گرفته شده است.
شهری كه انسان را به یاد شهرهای مینسك یا صوفیه در سال های دهه 1950 می اندازد. پیش از این از كره شمالی یك گزارش تصویری حاصل كار پیرجیورجیو پسكالی، روزنامه نگار ایتالیایی را ارائه كرده بودیم كه شامل مجموعه عكس هایی منتشر نشده و نادر از روستا ها و زندگی دشوارساكنان آنها بود. این بار با آرنو دولا گرانژ در سفری تصویری همسفر شده و به آن سوی پرده آهنین می رویم تا جنبه های دیگری از زندگی در كره شمالی را ببینیم. سفر به پشت پرده آهنین.
در خیابان های پیونگ یانگ ایدئولوژی در همه جا حاضر و حكم فرما است.در برابر مجسمه كیم ایل سونگ (پدر كیم جونگ ایل رهبركنونی و موسس رژیم كمونیستی كره شمالی) حتی بازدیدكننده خارجی نیز احساس اجبار می كند تا دسته گلی را به پای مجسمه گذاشته و تعظیم كند.
تصویری از یك خیابان شهر پیونگ یانگ. با مشاهده وسایل حمل و نقل عمومی پیونگ یانگ این تصور به بیننده دست می دهد كه به شهرهای مینسك یا صوفیه در سال های دهه 1950 میلادی سفر كرده است.
با این حال پیونگ یانگ شباهتی به یك شهر پر جمعیت با انبوه ساكنانی كه با عجله در حال حركت هستند، ندارد. در شهر درختان بید انسان به طورحیرت آوری احساس آرامش می كند.
كشتی جاسوسی آمریكایی پوئبلو كه در سال 1968 درآب های ساحلی كره شمالی به دام افتاد و 82 ملوان آن مدت 11 ماه زندانی بودند در ساحل رودخانه شهر پیونگ یانگ لنگر انداخته است. بازدید از این غنیمت یكی از برنامه های اجباری توریست ها محسوب می شود.
تصاویر كیم ایل سونگ و كیم جونگ ایل در حالت‌های مختلف در همه جا به چشم می‌خورد. در یك ایستگاه محلی راه‌آهن بین پیونگ یانگ و مرز چین می‌توان یك نقاشی كه كیم ایل سونگ رهبر سابق و پسرش كیم جونگ ایل رهبر كنونی كره شمالی را نشان می دهد، دید.
در چند كیلومتری پیونگ یانگ خانه‌ای كه در آن كیم ایل سونگ در سال 1912 و در خانواده روستایی متولد شد از اماكنی است كه علاوه بر مردم كره شمالی توریست‌ها نیز از آن بازدید می‌كنند.
هر تبعه كره شمالی براساس یك قانون نانوشته ناگزیر است یك بدج از تصویر كیم ایل سونگ را به لباس خود وصل كند.
منظره پان مون جونگ در منطقه غیرنظامی شده مرزی بین دو كره كه یادآور دوران جنگ سرد چه در بخش شمالی و چه در بخش جنوبی شبه جزیره كره است.
در نقطه مرزی پان مون جونگ اتاقك‌های آبی رنگی وجود دارند كه برای ملاقات‌ها میان شمال و جنوب و آمریكایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این تصویر دو سرباز كره شمالی در مقابل یكی از این اتاقك‌ها ایستاده‌اند.
مسیر برگشت نیز مانند رفت با ترن انجام شده و مقصد شهر پكن است. در این سفر 24 ساعته همواره یك نظامی كره شمالی نیز در قطار حضور دارد.
هتل ریونگ یونگ نماد تغییر شكل پیونگ یانگ است. در آغاز احداث آن در سال 1987 كیم ایل سونگ كه در آن زمان زنده بود می‌خواست هتل ریونگ یونگ با 105 طبقه و 330 متر ارتفاع مرتفع‌ترین ساختمان آسیا باشد. اما به دلیل كمبود پول 5 سال بعد عملیات احداث این هتل متوقف شد و اخیرا اندك‌اندك و به آهستگی احداث هتل از سر گرفته شده است.