سل قابل درمان است ، پس نباید کسی از این بیماری بمیرد ( پیام روز جهانی سل در سال ۲۰۰۵ )
برای درک بهتر وضعیت بیماری سل در کشور ، شناخت وضعیت آن در جهان ضروری است . هم اکنون حدود ۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به سل هستند که بیش از ۸۰٪ این موارد مربوط به تنها ۳۲ کشور در حال توسعه می باشند و نکته قابل توجه آن است که افغانستان و پاکستان ( همسایگان شرقی ما ) در زمره این کشورها قرار دارند .
تخمین های سازمان جهانی بهداشت بیانگر آن است که در سال ۲۰۰۳ در سطح جهان تعداد ۸/۸ میلیون مورد جدید بیماری سل رخ داده که بیش از ۶۵۰ هزار نفر از آنها آلوده به ویروس اچ آی وی ( ایدز ) نیز بوده اند . همچنین تعداد موارد مرگ ناشی از سل در این سال حدود ۷/۱ میلیون مورد بوده که ۲۳۰ هزار نفر آنها مبتلا به ایدز بوده اند .
در کل این دو بیماری ( سل و ایدز ) اثرات سوء متقابلی بر یکدیگر دارند .از یک طرف بیماران مبتلا به ایدز به دلیل ضعف سیستم ایمنی بیش از سایر افراد دچار سل شده و بسیاری از آنها بدلیل ابتلا به سل دارفانی را وداع می گویند و از طرف دیگر ابتلا به سل تضعیف سیستم ایمنی را در بیماران آلوده به ویروس ایدز بالا می برد .
و اما در مورد وضعیت بیماری سل در کشور خودمان :
در سال ۱۳۸۳ در ایران تعداد ۹۹۷۵ مورد بیماری سل گزارش شده که ۵۱٪ آنها را زنان و ۱۷٪ را بیماران افغانی تبار تشکیل می دادند . بیشترین میزان بروز مربوط به جمعیت ۶۵ سال به بالا بوده که این شاخص حاکی از موفقیت کشورمان در کنترل بیماری است ؛ اما در عین حال بدلیل جوان بودن جمعیت کشور هنوز نیمی از موارد سل را جمعیت ۱۵ تا ۴۵ سال تشکیل می دهند و لذا این بیماری همچنان یک اولویت بهداشتی برای ما محسوب می شود . دو استان « سیستان و بلوچستان » و « گلستان » بیشترین موارد بروز سل ریوی کشور را دارا می باشند .
در مجموع با وجود مبارزه پیگیر ، تلاش بی وقفه و موفقیت های چشمگیر دست اندرکاران مبارزه با سل این بیماری همچنان به عنوان یک اولویت بهداشتی جدی در سطح کشور مطرح بوده و با توجه به فاکتورهای مختلف از جمله وضعیت جغرافیایی ایران تا مدت نامعلومی خواهد بود ، چرا که ایران علاوه بر همجواری با افغانستان و پاکستان از یک سو در شمال خود کشورهای شوروی سابق را در کنار دارد که نرخ بالایی از موارد سل مقاوم به دارو را در خود دارند و از سوی دیگر عراق را در مرز غربی خود می بیند که بدنبال تحولات سالهای اخیر از نظر بهداشتی وضعیتی متزلزل پیدا کرده و موارد بروز سل در این کشور سیر صعودی نشان داده است .
کنترل سل نیاز به مداخله ای طولانی دارد ، اما این مبارزه ای همراه با امید است ، چرا که بیماری براحتی درمان پذیر می باشد . شرط آن شناخت بیماری ، کشف موارد جدید و تداوم درمان تحت نظارت پزشک معالج است . داشتن صبر و درست مصرف کردن دارو به پایان رساندن دوره درمان ( که حدود ۶ تا ۸ ماه به طول می انجامد ) لازمه ی درمان موفق است . در صورت رعایت این موارد پیروزی بر سل به راحتی میسر می باشد پس فراموش نکنیم : سل قابل درمان است ، پس نباید کسی از این بیماری بمیرد ( پیام روز جهانی سل در سال ۲۰۰۵)
irib.com
برای درک بهتر وضعیت بیماری سل در کشور ، شناخت وضعیت آن در جهان ضروری است . هم اکنون حدود ۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به سل هستند که بیش از ۸۰٪ این موارد مربوط به تنها ۳۲ کشور در حال توسعه می باشند و نکته قابل توجه آن است که افغانستان و پاکستان ( همسایگان شرقی ما ) در زمره این کشورها قرار دارند .
تخمین های سازمان جهانی بهداشت بیانگر آن است که در سال ۲۰۰۳ در سطح جهان تعداد ۸/۸ میلیون مورد جدید بیماری سل رخ داده که بیش از ۶۵۰ هزار نفر از آنها آلوده به ویروس اچ آی وی ( ایدز ) نیز بوده اند . همچنین تعداد موارد مرگ ناشی از سل در این سال حدود ۷/۱ میلیون مورد بوده که ۲۳۰ هزار نفر آنها مبتلا به ایدز بوده اند .
در کل این دو بیماری ( سل و ایدز ) اثرات سوء متقابلی بر یکدیگر دارند .از یک طرف بیماران مبتلا به ایدز به دلیل ضعف سیستم ایمنی بیش از سایر افراد دچار سل شده و بسیاری از آنها بدلیل ابتلا به سل دارفانی را وداع می گویند و از طرف دیگر ابتلا به سل تضعیف سیستم ایمنی را در بیماران آلوده به ویروس ایدز بالا می برد .
و اما در مورد وضعیت بیماری سل در کشور خودمان :
در سال ۱۳۸۳ در ایران تعداد ۹۹۷۵ مورد بیماری سل گزارش شده که ۵۱٪ آنها را زنان و ۱۷٪ را بیماران افغانی تبار تشکیل می دادند . بیشترین میزان بروز مربوط به جمعیت ۶۵ سال به بالا بوده که این شاخص حاکی از موفقیت کشورمان در کنترل بیماری است ؛ اما در عین حال بدلیل جوان بودن جمعیت کشور هنوز نیمی از موارد سل را جمعیت ۱۵ تا ۴۵ سال تشکیل می دهند و لذا این بیماری همچنان یک اولویت بهداشتی برای ما محسوب می شود . دو استان « سیستان و بلوچستان » و « گلستان » بیشترین موارد بروز سل ریوی کشور را دارا می باشند .
در مجموع با وجود مبارزه پیگیر ، تلاش بی وقفه و موفقیت های چشمگیر دست اندرکاران مبارزه با سل این بیماری همچنان به عنوان یک اولویت بهداشتی جدی در سطح کشور مطرح بوده و با توجه به فاکتورهای مختلف از جمله وضعیت جغرافیایی ایران تا مدت نامعلومی خواهد بود ، چرا که ایران علاوه بر همجواری با افغانستان و پاکستان از یک سو در شمال خود کشورهای شوروی سابق را در کنار دارد که نرخ بالایی از موارد سل مقاوم به دارو را در خود دارند و از سوی دیگر عراق را در مرز غربی خود می بیند که بدنبال تحولات سالهای اخیر از نظر بهداشتی وضعیتی متزلزل پیدا کرده و موارد بروز سل در این کشور سیر صعودی نشان داده است .
کنترل سل نیاز به مداخله ای طولانی دارد ، اما این مبارزه ای همراه با امید است ، چرا که بیماری براحتی درمان پذیر می باشد . شرط آن شناخت بیماری ، کشف موارد جدید و تداوم درمان تحت نظارت پزشک معالج است . داشتن صبر و درست مصرف کردن دارو به پایان رساندن دوره درمان ( که حدود ۶ تا ۸ ماه به طول می انجامد ) لازمه ی درمان موفق است . در صورت رعایت این موارد پیروزی بر سل به راحتی میسر می باشد پس فراموش نکنیم : سل قابل درمان است ، پس نباید کسی از این بیماری بمیرد ( پیام روز جهانی سل در سال ۲۰۰۵)
irib.com