سهره طلایی
نام فارسی: سهره ی طلایی
نام انگلیسی:European goldfinch
نام علمی:carduelis carduelis
خانواده:سهره ییان (fringillidae)
جمعیت: جمعیت زیادی ندارد و نیازمند مطالعت بیش تر است.
پراکنش: در جهان در سراسر جنوب و مناطق اروپا تا مرز سیبری زیست می کند. به فنلاند و شمال روسیه هم مهاجرت می کند. در ایران در همه ی کشور، به جز مناطقی از بلوچستان، زیست می کند. زمستان ها دامنه ی پراکنش آن به مناطق جنوبی تر هم کشیده می شود.
زیست گاه :سهره ی طلایی در باغ ها، پارک ها، کشت زارها، دره های پوشیده از درخت، کشت زارها و مزرعه ها و زمین های مخروبه زندگی می کند.
اندازه: طول بدن این پرنده 12 تا 14 سانتی متر است.
ریخت شناسی: منقاری سخت ، کوتاه، مخروطی و کلفت داردو بال هایش زرد و سیاه است و دمی سیه و سفید، صورت قرمز لاکی و پشت قهوه ای خاکی دارد. پرنده ی نابالغ دارای سر و سطح پشتی نخودی مایل به خاکستری و بدنی پر از خط و خال های قهوه ای است.
رژیم غذایی: سهره ی طلایی از دانه ها و حشره ها تغذیه می کند.
زادآوری: پرنده ی ماده در لانه ی کوچک خود 4 تا 7 تخم تقریبا آبی رنگ با خال های سیاه می گذارد. سپس 12 تا 14 روز روی آن ها می خوابد. جوجه ها پس از متولد شدن ، 13 تا 16 روز به مواظبت نیاز دارند.
وضعیت حفاظتی گونه: باید از صید بیش از حد آن جلوگیری کرد.
خویشاوندان سهره ها را بیش تر با نام فنچ می شناسیم؛ پرندگانی خوش صدا که برای نگهداری در قفس طرف داران زیادی دارند. سهره های طلایی، در مقایسه به سهره های دیگر، به وضعیت مخالف محیطی، سازگاری بیش تر ی دارد. به همین سبب، در زیست گاه های گوناگون و متفاوتی دیده می شود.
سهره در باور کهن
تصویری از رنج مسیح ، مظهر رشادت و پباری و تداعی کننده ی خارها و تیغ هاست.
گنجشک های خوش آواز!
سهرها گروهی از گنجشک ها هستند که اغلب آن ها برای زندگی در مناطق جنگلی سازگاری یافته اند. در جنگل ها، به دلیل انبوهی درختان، این پرندگان از صدای خوش خود برای یافتن هم دیگر و برقراری ارتباط استفاده می کنند. سهره ها با نام انگلیسی خود، فنچ معروف هستند و به سبب داشتن صدای خوش، از پر طرف دارترین پرندگان خانگی به شمار می روند. این پرندگان ایرانی نیستند و از استرالیا وارد کشور می شوند.
پرندگان متخصص!
سهره ها یکی از تکامل یافته ترین گرو ه های گنجشک سانان هستند. ویژگی های خاص بدنی این پرندگان به آن ها کمک می کند بیش ترین بهره را از محیط زندگی خود ببرند. برای مثال، سهره های نوک قیچی با منقار مانند و ضرب دری شکل خود ، به راحتی مخروط های کاج را می شکافد و دانه ها را از میان پره های آن خارج می کند. سهره ی نوک بزرگ، برای شکستن دانه های بزرگ و ضخیمی مانند میوه های کوچک ، منقار ی ظریف و نازک دارد.
سهره ی زیبا!
در بین سهره ها، سهره ی طلایی نر و ماده شبیه هم هستند. نوار قرمز رنگ و پس از آن نوار سفید در اطراف قاعده ی منقار این پرنده، لکه ی بزرگ زرد در زمینه ی سیاه روی بال، تضادی رنگی روی پر و بال این پرنده ایجاد کرده که زیبایی خاصی به آن داده است. به علاوه ، شناسایی آن را در میان پرندگان دیگر آسان کرده است.
خویشاوندان
خانواده سهره ها علاوه بر سهره ی طلایی و جنگلی در ایران گونه های دیگری نیز دارد که شامل سهره ی سر سیاه، سهره ی دمگاه زرد،سهره پیشانی سرخ، سهره ی سبز، سهره ی زرد، سهره ی کوهی، سهره ی سینه سرخ، سهره ی بال سرخ، سهره ی صورتی، سهره ی مغولی، سهره ی گلیف سهره ی دمگاه سفید، سهره ی نوک بزرگ و سهره ی سیاه، یکی از هم خانواده های معروف سهره ی طلایی، سهره ی جنگلی است که در مناطق جنگلی زندگی می کند. سهره ی جنگلی ماده به گنجشک ماده شباهت زیادی دارد و تنها دو خط سفید روی بال، آن را از گنجشک متمایز می کند. سهره ی جنگلی ماده کمی هم تپل تر است.
نقش سهره ی طلایی در طبیعت
سهره ی طلایی با تغذیه از حشره ها، به تعدل جمعیت ان ها در طبیعت کمک می کند. این پرنده با خوردن دانه ی گیاهان و دفع آن ها در مناطق دورتر ، در پراکنش بذر ها هم نقش دارد. سهره ها طعمه ی پرندگان شکاری مانند قرقی هستند
نام انگلیسی:European goldfinch
نام علمی:carduelis carduelis
خانواده:سهره ییان (fringillidae)
جمعیت: جمعیت زیادی ندارد و نیازمند مطالعت بیش تر است.
پراکنش: در جهان در سراسر جنوب و مناطق اروپا تا مرز سیبری زیست می کند. به فنلاند و شمال روسیه هم مهاجرت می کند. در ایران در همه ی کشور، به جز مناطقی از بلوچستان، زیست می کند. زمستان ها دامنه ی پراکنش آن به مناطق جنوبی تر هم کشیده می شود.
زیست گاه :سهره ی طلایی در باغ ها، پارک ها، کشت زارها، دره های پوشیده از درخت، کشت زارها و مزرعه ها و زمین های مخروبه زندگی می کند.
اندازه: طول بدن این پرنده 12 تا 14 سانتی متر است.
ریخت شناسی: منقاری سخت ، کوتاه، مخروطی و کلفت داردو بال هایش زرد و سیاه است و دمی سیه و سفید، صورت قرمز لاکی و پشت قهوه ای خاکی دارد. پرنده ی نابالغ دارای سر و سطح پشتی نخودی مایل به خاکستری و بدنی پر از خط و خال های قهوه ای است.
رژیم غذایی: سهره ی طلایی از دانه ها و حشره ها تغذیه می کند.
زادآوری: پرنده ی ماده در لانه ی کوچک خود 4 تا 7 تخم تقریبا آبی رنگ با خال های سیاه می گذارد. سپس 12 تا 14 روز روی آن ها می خوابد. جوجه ها پس از متولد شدن ، 13 تا 16 روز به مواظبت نیاز دارند.
وضعیت حفاظتی گونه: باید از صید بیش از حد آن جلوگیری کرد.
خویشاوندان سهره ها را بیش تر با نام فنچ می شناسیم؛ پرندگانی خوش صدا که برای نگهداری در قفس طرف داران زیادی دارند. سهره های طلایی، در مقایسه به سهره های دیگر، به وضعیت مخالف محیطی، سازگاری بیش تر ی دارد. به همین سبب، در زیست گاه های گوناگون و متفاوتی دیده می شود.
سهره در باور کهن
تصویری از رنج مسیح ، مظهر رشادت و پباری و تداعی کننده ی خارها و تیغ هاست.
گنجشک های خوش آواز!
سهرها گروهی از گنجشک ها هستند که اغلب آن ها برای زندگی در مناطق جنگلی سازگاری یافته اند. در جنگل ها، به دلیل انبوهی درختان، این پرندگان از صدای خوش خود برای یافتن هم دیگر و برقراری ارتباط استفاده می کنند. سهره ها با نام انگلیسی خود، فنچ معروف هستند و به سبب داشتن صدای خوش، از پر طرف دارترین پرندگان خانگی به شمار می روند. این پرندگان ایرانی نیستند و از استرالیا وارد کشور می شوند.
پرندگان متخصص!
سهره ها یکی از تکامل یافته ترین گرو ه های گنجشک سانان هستند. ویژگی های خاص بدنی این پرندگان به آن ها کمک می کند بیش ترین بهره را از محیط زندگی خود ببرند. برای مثال، سهره های نوک قیچی با منقار مانند و ضرب دری شکل خود ، به راحتی مخروط های کاج را می شکافد و دانه ها را از میان پره های آن خارج می کند. سهره ی نوک بزرگ، برای شکستن دانه های بزرگ و ضخیمی مانند میوه های کوچک ، منقار ی ظریف و نازک دارد.
سهره ی زیبا!
در بین سهره ها، سهره ی طلایی نر و ماده شبیه هم هستند. نوار قرمز رنگ و پس از آن نوار سفید در اطراف قاعده ی منقار این پرنده، لکه ی بزرگ زرد در زمینه ی سیاه روی بال، تضادی رنگی روی پر و بال این پرنده ایجاد کرده که زیبایی خاصی به آن داده است. به علاوه ، شناسایی آن را در میان پرندگان دیگر آسان کرده است.
خویشاوندان
خانواده سهره ها علاوه بر سهره ی طلایی و جنگلی در ایران گونه های دیگری نیز دارد که شامل سهره ی سر سیاه، سهره ی دمگاه زرد،سهره پیشانی سرخ، سهره ی سبز، سهره ی زرد، سهره ی کوهی، سهره ی سینه سرخ، سهره ی بال سرخ، سهره ی صورتی، سهره ی مغولی، سهره ی گلیف سهره ی دمگاه سفید، سهره ی نوک بزرگ و سهره ی سیاه، یکی از هم خانواده های معروف سهره ی طلایی، سهره ی جنگلی است که در مناطق جنگلی زندگی می کند. سهره ی جنگلی ماده به گنجشک ماده شباهت زیادی دارد و تنها دو خط سفید روی بال، آن را از گنجشک متمایز می کند. سهره ی جنگلی ماده کمی هم تپل تر است.
نقش سهره ی طلایی در طبیعت
سهره ی طلایی با تغذیه از حشره ها، به تعدل جمعیت ان ها در طبیعت کمک می کند. این پرنده با خوردن دانه ی گیاهان و دفع آن ها در مناطق دورتر ، در پراکنش بذر ها هم نقش دارد. سهره ها طعمه ی پرندگان شکاری مانند قرقی هستند