[h=2]شناسايي پديده سايش در سطح اتمي[h=2]
دانشمندان با شناسايي مواد مقاوم در برابر سايش، تلاش مي‌كنند تا علت اصلي پديده‌ي سايش را در سطح اتمي و مولكولي بررسي و مطالعه كنند.
زماني كه دو سطح در تماس با يكديگر باشند، پديده‌ي سايش و اصطكاك ايجاد مي‌شود و مقداري از انرژي سيستم تلف شده و كارآيي آن كاهش مي‌يابد.
گرگ ساير، مهندس مكانيك دانشگاه فلوريدا، بيان مي‌كند كه سايش، پديده‌ي مشترك و اجتناب‌ناپذير در سيستم‌هاي لغزشي و متحرك است. ساير و همكارانش موفق شدند تا از ماده‌اي با نام پلي تترا فلئورو اتيلن، كه تفلون نيز ناميده مي‌شود، براي حل مشكل سايش در سيستم‌هاي متحرك استفاده كنند. اين ماده نسبت به سايش، ميليون‌ها برابر مقاومتر از ديگر مواد است. ساير و همكارانش فرضيه‌هاي مختلفي را براي توضيح پديده‌ي سايش در بين سطوح مطرح كردند ولي جواب مشخصي براي آنها پيدا نكرده‌اند. همچنين ايشان بيان مي‌كند كه ممكن است سايش سطح از طريق فرآيندهاي زير انجام شود كه عبارتند از: نوآرايي اتم‌ها و مولكول‌ها، شكست‌هاي كوچك و مجزا، برش‌هاي جزيي، ديگر پديده‌هاي ناشناخته.
دانشمندان براي بررسي فرضيه‌هاي مذكور، از ميكروسكوپ نيروي اتمي براي تصويربرداري سطوح در مقياس اتمي و از دستگاه‌هاي دقيق براي اندازه‌گيري نيروهايي كه در بين سطوح بوجود مي‌آيند، استفاده مي‌كنند.
محققان نانوذرات آلومينا را در ساختار پلي تترا فلئورواتيلن وارد نمودند و مشاهده كردند كه سايش به‌ميزان قابل توجه‌اي كاهش مي‌يابد. البته پليمرهاي ديگري را نيز با نانوذرات آميخته كردند و كاهش قابل توجه‌اي در ميزان سايش آنها مشاهده شد. پس از بررسي نتايج آزمايشات، دانشمندان در تلاش هستند تا مكانيسم دقيقي براي پديده سايش ارايه نمايند.
نتايج تحقيقات ساير بر روي سايش پليمرها، فلزات و سراميك‌ها در گردهمايي بين‌المللي اي وي اس در ناشويلا منتشر خواهد شد.
زماني كه دو سطح در تماس با يكديگر باشند، پديده‌ي سايش و اصطكاك ايجاد مي‌شود و مقداري از انرژي سيستم تلف شده و كارآيي آن كاهش مي‌يابد.
گرگ ساير، مهندس مكانيك دانشگاه فلوريدا، بيان مي‌كند كه سايش، پديده‌ي مشترك و اجتناب‌ناپذير در سيستم‌هاي لغزشي و متحرك است. ساير و همكارانش موفق شدند تا از ماده‌اي با نام پلي تترا فلئورو اتيلن، كه تفلون نيز ناميده مي‌شود، براي حل مشكل سايش در سيستم‌هاي متحرك استفاده كنند. اين ماده نسبت به سايش، ميليون‌ها برابر مقاومتر از ديگر مواد است. ساير و همكارانش فرضيه‌هاي مختلفي را براي توضيح پديده‌ي سايش در بين سطوح مطرح كردند ولي جواب مشخصي براي آنها پيدا نكرده‌اند. همچنين ايشان بيان مي‌كند كه ممكن است سايش سطح از طريق فرآيندهاي زير انجام شود كه عبارتند از: نوآرايي اتم‌ها و مولكول‌ها، شكست‌هاي كوچك و مجزا، برش‌هاي جزيي، ديگر پديده‌هاي ناشناخته.
دانشمندان براي بررسي فرضيه‌هاي مذكور، از ميكروسكوپ نيروي اتمي براي تصويربرداري سطوح در مقياس اتمي و از دستگاه‌هاي دقيق براي اندازه‌گيري نيروهايي كه در بين سطوح بوجود مي‌آيند، استفاده مي‌كنند.
محققان نانوذرات آلومينا را در ساختار پلي تترا فلئورواتيلن وارد نمودند و مشاهده كردند كه سايش به‌ميزان قابل توجه‌اي كاهش مي‌يابد. البته پليمرهاي ديگري را نيز با نانوذرات آميخته كردند و كاهش قابل توجه‌اي در ميزان سايش آنها مشاهده شد. پس از بررسي نتايج آزمايشات، دانشمندان در تلاش هستند تا مكانيسم دقيقي براي پديده سايش ارايه نمايند.
نتايج تحقيقات ساير بر روي سايش پليمرها، فلزات و سراميك‌ها در گردهمايي بين‌المللي اي وي اس در ناشويلا منتشر خواهد شد.