شنا

[eliza]

تاریخچه شنا
ظهور و گسترش شنا، ریشه در احتیاجات عصر انقلاب صنعتی و شهرنشینی اواخر قرن نوزدهم دارد. این توسعه ابتدا از انگلستان آغاز شد و از آنجا به قاره اروپا و آمریكا و سرانجام به همه دنیا گسترش یافت.
اولین استخرهای سرپوشیده به ترتیب در شهرهای لیورپول 1838، وین 1842 و برلین 1855 ساخته شد و بعد از آن اولین تشكیلات شنا شكل گرفت.
در سال 1869 برخی از باشگاههای لندن به انجمن شنای «متروپولتین» پیوستند كه در سال 1874 به انجمن شنای بریتانیا تبدیل شد. در سال 1884 اتحادیه شنای آماتور شكل گرفت و دو سال بعد با انجمن شنای بریتانیا تلفیق شده، «انجمن شنای آماتور بریتانیا- ASA» را پدید آوردند.
سرانجام با عبور كاپیتان متیو وب از كانال مانش در سال 1875 و پدید آمدن باشگاهها و فدراسیونها در كشورهای مختلف اروپا، آمریكا و استرالیا، شنا محبوبیت یافت وارتباطات و مسابقات بین‌المللی شروع شد.
در آن زمان رشته‌های شنا تا بدین حد متنوع نبودند. تا مدتها شنای قورباغه و شناهایی كه از شنای قورباغه نشات گرفته بود مثل شنای زیربغل و شنای پشت حكمفرما بودند. بعدها شنای انگلیسی پهلو دست بالا به وجود آمد كه هنگام استراحت، دست بالا قرار می‌گرفت.
تروجن با مشاهده بومیان آمریكایی، استراحت دست را به تناوب، خارج از آب قرار داد و این شنا را با یك ضربه پای قورباغه تركیب كرد.
پیشرفت بعدی اجرای دو ضربه پا در یك دور شنا بود یعنی یك ضربه در هر حركت دست كه موجب كوتاهتر و سریع شدن حركات دست شد. بعدها ضربه عمودی پا جایگزین ضربه پای شنای قورباغه شد و شنای كرال سینه متولد شد. ریچارد كاویل استرالیایی این حركت را در اوایل قرن بیستم با نام ضربه كرال استرالیایی با چهار ضربه پا معرفی كرد و در سال 1956 هموطن او سسیل هیلی این حركات را به اروپا برد. در همین زمان كرال در آمریكا پیشرفت كرد و بالاخره شیوه آمریكایی شش ضربه پا جهان را فتح كرد.
شنای پشت هم همین الگو را دنبال می‌كرد تا سال 1908 شیوه سُنتی شنای پشت حاكم بود ولی از المپیك 1912 قهرمانان تنها كرال پشت را اجرا كردند.
تا قبل از ساخت سكوی شیرجه، شناگران در آب «استارت» می‌زدند یعنی قبل از شروع مسابقه در آب می‌ایستادند یا دراز می‌كشیدند.
در سال 1933 یك آمریكایی به نام «هنری میوز» نوع جدیدی از شنای قورباغه را در مسابقات به نمایش گذاشت او زمان استراحت (Recovery)، دست‌ها را مانند كرال سینه خارج از آب قرار می‌داد و شنای پروانه را توسعه داد. نزدیك به دو دهه فرق زیادی بین این روش و قورباغه قایل نبودند، كاربرد هر دو شیوه در شنای قورباغه بود و حتی شناگر می‌توانست هنگام مسابقه یكی را به دیگری تبدیل كند. اما این شیوه درگیری‌های زیادی ایجاد كرد.
تا آنجا كه مجله سویمینگ تایمز این‌گونه از المپیك 1948 لندن گزارش داد:
«توفان جدیدی وزیدن گرفته است كه می‌تواند به شكاف درفینا منجر شود.»
هشدار سویمینگ تایمز از آنجا بود كه هفت نفر اول شنای 200 متر قورباغه در فینالی كه در ویمبلی برگزار شد از شنای پروانه استفاده كرده بودند و به این ترتیب بگومگوهای شدیدی در كنگره فینا بوجود آمد.
سرانجام از بین 73 رای دهنده در فینا 42 نفر رای بر جدایی شنای پروانه از شنای قورباغه دادند و اعلام كردند تدوین قوانین و مقررات مسابقات شنا باید به «سازمان اداری فینا» ارجاع شود.
سازمان اداری فینا در هشتم اگوست 1948 پیشنهاد كنگره را پذیرفت. اما IOC از افزایش برنامه شنای المپیك خودداری كرد. ریتر دبیر افتخاری فینا در 11 آگوست 1948 در نامه‌ای به همه اعضای سازمان اداری از آنان خواست تصمیم جدی اتخاذ كنند.
از میان ده عضو، نه عضو به درخواست ریتر پاسخ دادند كه سه نفر شنای پروانه را شنایی كاملاً جدید و مجزا از قورباغه دانستند و شش عضو آن را هم‌ردیف شنای قورباغه می‌دانستند. به این ترتیب با وجود مخالفت رییس وقت فینا، باز هم دو شیوه شنا به شنای قورباغه رسمیت یافت.
در سال 1935 جك سیگ شناگر آمریكایی نوعی ضربه پا مانند دم ماهی را ابداع كرد او و مربی‌اش آرم بروستر شنای «دولفین قورباغه‌ای» را به وجود آوردند. این نوع شنا به دلیل شكل عمودی حركتش تا سال 1952 به عنوان شنای پروانه و زیر مجموعه شنای قورباغه محسوب می‌شد. سرانجام در كنگره فینا كه به مناسبت المپیك هلسینكی برگزار شد، شنای قورباغه و پروانه از هم جدا شدند و شنای دلفینی با نام شنای پروانه پذیرفته شد.
در مسابقات المپیك 1956 هنگامی كه ما سارویوركاوا قهرمان المپیك و چند تن دیگر از شناگران بیشتر مسیر را در زیر آب شنا كردند مشكلاتی جدید شكل گرفت. كنگره فینا تصمیمی جدید اتخاذ كرد كه به دنبال آن شنای زیرآبی حذف شد و شناگران موظف شدند هنگام هر شروع و برگشت سر خود را به شكلی قرار دهند كه آب را بشكافد. فقط در شنای قورباغه فرو رفتن در آب مجاز بود ولی در هر دو (چرخه) سر باید یكبار آب را می‌شكافت. كنگره فینا در المپیك 1988 تصمیم گرفت شنای زیرآبی را به میزان حداكثر 15 متر مجاز بشمارد چون در این دوره استفاده از ضربه دولفین در شنای كرال پشت افزایش یافت.
پرافتخارترین شناگر المپیك در همه دوره‌ها، مارك اسپتیز آمریكایی بود كه در بازیهای مونیخ موفق به كسب هفت مدال طلا شد كه چهار مدال انفرادی و سه مدال در رقابتهای امدادی و همراه با سایر هم تیمی‌هایش بود.
در بین زنان نیز كریستین اتو با كسب شش مدال طلا در المپیك 1988 سئول كه شامل چهار طلای انفرادی و دو طلای امدادی بود پرافتخارترین زن در مسابقات شنای المپیك محسوب می‌شود.
برخی از مسابقاتی كه در حال حاضر فینا برگزار می‌كند عبارتند از:
مسابقات شنای قهرمانی جهان
مسابقات جام جهانی شنا
مسابقات نخبگان شنای جهان
مسابقات جهانی شنا در استخرهای كوتاه مسیر (20 مسیر)

 

[eliza]

5 نکته‌ای که هر شناگری واقعاً به آن نیاز دارد
خودتان را برای اشعه آماده کنید
آیا براحتی در آفتاب می‌سوزید؟ برای جلوگیری از این اتفاق چند روز قبل از اولین روزی که قرار است در معرض نور آفتاب قرار بگیرید از ضدآفتاب استفاده کنید. ‌ ژانت گرف، ‌متخصص پوست در نیویورک می‌گوید: کرم ضدآفتاب در پوست جمع می‌شود و حتی اگر هر روز دوش بگیرید، در برابر نور خورشید از پوست شما حفاظت می‌کند. ‌محصولی را انتخاب کنید که حاوی آنتی اکسیدانی باشد که آسیب‌های رادیکال آزاد را از بین ببرد و دوباره نیم ساعت قبل از شستن، ‌آن را استفاده کنید. ‌اسپری آلتراگارد کوپرتون را می‌توانید امتحان کنید. ‌

از چشمان خود محافظت کنید لنز و شنا با هم سازگاری ندارند. ‌متخصصین می‌گویند در هر دو آب تازه و آب شور مکانیزمهایی یافت می‌شود که می‌توانند بین چشمها و لنزهای شما گیر کنند. ‌نیستیا چیو ،استادیار و چشم پزشک در دانشگاه کالیفورنیا، ‌سانفرانسیسکو می‌گوید: مواد شیمیایی داخل استخرهای کلر زده باعث آسیب‌های قرنیه‌ای می‌شوند. ‌برای محافظت از چشمانتان، ‌یک عینک غواصی روی قسمتهایی که در تماس هستند ببندید یا عینک‌هایی را بخرید که پزشک تجویز می‌کند. ‌


بلافاصله خودتان را خشک کنید
میشل کریستس، ‌استاد انجمن و پزشک زنان و زایمان دانشکده پزشکی دانشگاه تکزاس هاستون می‌گوید هیچ گاه با مایو خیس نشینید به خاطر این که موجب ایجاد قارچ یاهر نوع عفونت دیگر می‌شود. ‌قارچ اصولاً جا‌های تنگ، تاریک و گرم را دوست دارد. ‌ مایو خود را دربیاورید و بلافاصله پس از شنا لباس خشک بپوشید. آیا مجبورید که مرتب از آب بیرون بیایید و دوباره وارد آب شوید؟
در این صورت اطمینان حاصل کنید که مایو شما سریع خشک می‌شود و از جنس spandex (که جدیدترین نوع آن است) و مطمئن باشید که تا 10الی 15 دقیقه دیگر نمی‌خواهید وارد آب شوید. ‌

پا های خود را تمیز نگه دارید
پای برهنه ممکن است از زمین سخت یا موجودات آبی در ساحل دریا یا دریاچه آسیب ببیند. ‌متخصصین توصیه می‌کنند که با کفش های مخصوص آب که سریع خشک می‌شوند و کاملاً نوک پا را می‌پوشانند برای محافظت از پا استفاده کنید. کسانی که به استخر می‌روند برای رفتن به دستشویی یا جا‌های دیگر سندل یا دمپایی بپوشند. ‌

گوش‌های خود را تمیز کنید عفونت گوش شناگر که نشانه‌ی آن درد و تورم است می‌تواند از آبی که داخل گوش رفته به وجود بیاید. برای جلوگیری از آن، قبل از شنا از گوشی استفاده کنید یا بلافاصله بعد ازشنا ،گوش‌هایتان را خشک کنید. ‌ قطره‌هایی مانند قطره‌ی گوش خشک کن شنا نیز می‌تواند کمک خوبی باشد. ‌از الکل برای جذب و خشک کردن هرگونه آب باقی مانده در گوش استفاده کنید. ‌ خودتان هم می‌توانید قطره درست کنید. ‌ یک کمی‌سرکه سفید و الکل را مخلوط کنید، چند قطره داخل گوش بریزید و بگذارید تا خشک شود.

 

[eliza]

ایمنی و بهداشت شناگران
مسافرت تابستانی به شهرهای شمالی كشور و دیگر مناطق دیدنی و سرسبز اغلب با شنا كردن در دریا و رودخانه ها همراه است. بخشی از مردم نیز استخرهای شنا را جهت تفریح و سپری نمودن اوقات فراغت انتخاب می كنند. این در حالیست كه عمدتاً ایمنی و بهداشت را هنگام شنا كردن به عنوان دو نكته اساسی در بیشتر مواقع كمتر مورد توجه قرار می دهند. بد نیست بدانیم شنا كردن در دریا خطرات و مشكلاتی را همه ساله جهت مسافران دریا به وجود می آورد. خطرغرق شدن در آب دریا صرفاً مخصوص كسانی كه آشنایی كمتری با فنون شنا كردن دارند نمی باشد و ممكن است هر انسان بی احتیاط و كم توجهی را تهدید كند. در زیرسطح زیبا و دیدنی استخر نیز، موادشیمیایی و بیولوژیكی فراوانی وجود دارد كه ممكن است با اندكی غفلت متصدیان و شناگران معضلات بهداشتی زیادی برای استفاده كنندگان به وجود آورد. عوامل محیطی، قارچ و جلبك، گازهای شیمیایی تشكیل شده در آب، میزان درجه حرارت آب و محیط استخر، دفعات تخلیه، كیفیت اولیه آب، میزانph و كلر آزاد آب همگی از عوامل موثر بر بهداشت استخر است. در این شماره به بررسی جنبه های مختلف شنا كردن می پردازیم.

فواید شنا
آنچه ورزش شنا در سراسر دنیا زیرپوشش قرار می دهد، طیف وسیعی از اقشار مردم علاقمند به ورزش و تحرك جسمانی می باشد عده ای از مردم به ورزش علاقمندند اما وقتی به یاد كوفتگی عضلانی ناشی از ورزش می افتند، از انجام آن منصرف می شوند و اصولاً علاقه ای به جنبش توأم با تعرق زیاد و كوفتگی عضلانی ندارند. آنچه به این افراد توصیه می شود" ورزش در آب" است چرا كه به دور از تعرق زیاد می توانند نشاط و شادی ناشی از تحرك جسمانی را به دست آورند.ورزش در آب را می توان به ورزشكاران و كسانی كه در سطح بالایی از آمادگی جسمانی هستند نیز توصیه كرد. همچنین برای كسانی كه در فصل خارج از مسابقه، آمادگی خود را در سطح مطلوب حفظ می كنند و یا اینكه بخواهند تمرینات اختصاصی برای افزایش قدرت و استقامت عضلانی خود بسته به رشته ورزشی كه به آن می پردازند انجام دهند.
شنا را می توان به كسانی توصیه كرد كه پس از بهبودی نسبی از آسیب های فیزیكی ممكن است تا مدتها از انجام دیگر تمرینات محروم شده چرا كه از این طریق می توانند دوره درمان را سریع تر پیش برده و بهبودی حاصل نمایند.
زنان باردار از جمله افرادی هستند كه همواره در جستجوی ورزشی ملایم و مطلوب برای گذران این دوران می باشند. هر چند كه بسیاری از نرمشها و ورزشهای سبك ویژه این دوران از سوی متخصصین معرفی شده است، اما آنچه به این افراد در سراسر دنیا توصیه می شود، ورزش در آب و انجام حركات ملایم در آن می باشد. ورزش در آب علاوه بر آن كه شادی و نشاط بودن در آب را با خود دارد، سستی و كسلی ناشی از وزن زیاد در این دوران را به در كرده، می تواند سبب بهبود وضعیت جسمانی در این قبیل افراد شود یك آمادگی جسمانی خوب، مادر را در تحمل وزن رو به رشد جنین یاری داده، می تواند با تقویت عضلات كمر و شكم، یك زایمان خوب و سالم را به ارمغان آورد. همچنین در دوران پس از زایمان، در برگشت عضلات به وضع اولیه قبل از زایمان بسیار موثر خواهد بود.
شنا برای كسانی كه اضافه وزن دارند، ورزش فوق العاده مفیدی است چرا كه این ورزش به دلیل هوازی بودن در سوختن كالریهای اضافی كه می تواند منجر به اضافه وزن شود تأثیر مطلوبی دارد. این ورزش می تواند تأثیری عمده در كم كردن استرسها داشته باشد. خاصیت ماساژ دهندگی آب آرامش خاطر و تمدد اعصاب را به انسان برمی گرداند. این ورزش به همه كسانی كه علاقه مند به بهبود وضعیت روحی و جسمی خود هستند، صرفنظر از سن، سابقه آمادگی جسمانی و یا بیماری كه دارند توصیه می شود. آنچه در این مورد به افرادی كه به نوعی مشكل پزشكی عمده ای دارند، توصیه می شود مشورت با پزشك و رعایت برخی توصیه ها پیرامون عدم انجام حركات خطرناك در مورد هر بیماری است.
این ورزش بیشتر قسمت بالاتنه را درگیر فعالیت می كند. ماهیچه های كوچك بازوها در اثر ورزش شنا نسبت به ماهیچه های بزرگتر پا بیشتر به حركت گرفته می شوند.
تقویت عضلات و بهبود ظرفیت تنفسی، همچنین بالارفتن قدرت خون رسانی قلب از دیگر فوایدی است كه می توان برای ورزش شنا ذكر كرد.

بهداشت شنا كردن
بسیار روشن است كه آب محیط عالی برای انتقال و رشد موجودات ذره بینی بیماری زایی است كه عامل بیماریهایی از قبیل تب تیفوئیدآ اسهال آمیبی و باسیلی، هپاتیت، تبخال، ورم ملتحمه چشم و زرد زخم و غیره می باشد.
این قبیل موجودات میكروسكوپی، محیطهای گرم و مرطوب همراه با غذای كافی را ترجیح می دهند.
عوامل عفونت های ذیل در استخری با مراقبت ضعیف ممكن است وجود داشته باشد.
- عفونت های ویروسی و قارچی، مثل عارضه خارش پای شناگران كه یك بیماری قارچی پوست است.
- عفونت چشم، گوش، گلو و بینی
- عفونت های بخش فوقانی تنفس
- عفونت های روده ای

آنچه شناگران در استخر باید به آن توجه كنند
- قبل از ورود به استخر بدن خود را با یك شوینده مناسب شستشو دهید.- قبل از ورود به استخر پای خود را در داخل حوضچه كلر قرار دهید.
- به همه كسانی كه به استخر می روند توصیه می شود پیش از ورود به استخر مثانه خود را تخلیه كنند.
- از تف كردن، مضمضه كردن آب، شستن و خارج كردن ترشحات بینی و... خودداری كنید.
- هنگام شنا كردن خلط گلوی خود را به آب استخر وارد نكنید. ترجیحاً هنگام ابتلاء به بیماری توأم با خلط عفونی، به شنا نپردازید.
- اگر بیماری پوستی از قبیل بیماریهای قارچی قابل سرایت دارید به هیچ عنوان به استخر عمومی مراجعه نكنید.
- بعد از استخر نیز بدن خود را شستو دهید.

آنچه متصدیان استخر باید توجه كنند
- كلر آزاد باقیمانده استخر حداقل 2-5/1 میلی گرم در آب باشد مقادیر كمتر از این میزان ممكن است عواملی از قبیل كریپتوسپوریدیوم را از بین نبرد.- مرتباً محیط استخر را تمیز كنید و آب آن را به دفعات كافی تخلیه و تعویض نمائید.
- آب استخر را جهت وجود باكتریهای كلی فرم و پسودوموناس كنترل كنید، این دو می توانند شاخصهای مناسبی جهت سنجش میزان كارایی سیستم های ضدعفونی كننده و بهداشت آب باشند.

ایمنی شناگران
نكات ایمنی باید در سالن استخر با نصب هشدارها و پیامهای نوشته شده به اطلاع عمومی برسد. خودداری از دویدن در محیط استخر، شنا كردن در عمق متناسب با توانایی شنا كردن و اجتناب از بازی و شوخی های خطرناك می تواند ایمنی نسبی افراد را تأمین كند. استفاده از وسایل مورد نیاز جهت شنا از قبیل عینك، گوشی و دماغی را فراموش نكنید.چنانچه دچار خستگی و گرفتگی عضلانی شدید از شنا كردن در قسمتهای عمیق خودداری كنید.
از شنا كردن در دریا هنگامی كه شرایط طوفانی وجود دارد پرهیز كنید.


ایمنی شنا در دریا آنچه مسئولین باید توجه كنند
- با مطالعه و بررسی جغرافیایی فضاهایی را برای شنا در نظر بگیرند كه حداقل پستی و بلندی و كمترین حفره آبی را داشته باشند.- در كنار سواحلی كه مكان های مناسبی برای شنا هستند درمانگاههایی دایر شود تا چنانچه فردی در حین شنا دچار عارضه شد، در همان مكان با كمترین امكانات درمان شود.
- خانواده ها را نسبت به بهره گیری مناسب از دریا آموزش دهند و در شبكه استانی رادیو و تلویزیون نكات ایمنی را به دفعات به مسافران دریا بازگو كنند.
- برای فضاهای خصوصی كه در اختیار مسافران دریا قرار می گیرند، تعرفه ای را مشخص كنند و نظارت بر امنیت مسافران در این خصوص را جدی بگیرند.