شهرستان‌بابل

[neda_omid]

شهرستان‌بابل ‌يكی‌ازشهرستان‌های‌استان مازندران است كه از شمال به‌بابلسر، از خاور به شهرستان های جويبار، قائم شهر، سوادكوه، از جنوب به رشته كوه البرز وشهرستان فيروزكوه و از باختر به آمل محدود می‌شود. مركز شهرستان از نظر جغرافيايی در 52 درجه و 44 دقيقه ی درازای خاوری و 36 درجه و 34 دقيقه‌ي پهنای شمالی و 39 كيلومتری شهر ساری (مركز استان) واقع شده است. قائم شهر نزديك‌ترين شهرستان به بابل‌است. بابل از شهرهايی است كه در دوران اسلامی نيز وجود داشته و به نام‌های «مامطيران»، «مامطير»، «بار فروش‌ده»، «بار فروش» و «بابل» شناخته شده است. اولين نام اين شهر «مامطير» بود كه در قرن دهم هجری «بار فروش» و در زمان حکومت محمد خالد،بازار و عمارتی در آن بنا شد. در سال 160 هـ . ق مازياربن قارن مسجد جامع آن را بنا نهادكه شامل مساجد، عمارت، مدارس، دكاكين، سراها و بيوتات بود. «بارفروش» به عنوان مركز تجاری به ويژه در دوره صفوی از رونق، آبادی، وسعت و گستردگی برخوردار شد. شاه عباس اول فرمان داد باغ ارم را در قسمت جنوبی شهر بنا كنند. بابل در زمان فتح‌علی شاه قاجار نيز اهميت قابل توجهی پيدا كرد.پيش‌ازانقلاب اكتبر روسيه، بابل از طريق بندر مشهد سر(بابلسر) با كشور روسيه ارتباط تجاری داشت و به يكی از مراكز مهم بازرگانی استان مازندران تبديل شده بود. بابل امروزی شهری آباد و زيباست. بابل منطقه حاصل خيزی بوده و آب كشاورزی آن از طريق رودخانه ها، دره و چاه های عميق تأمين می‌شود.مهم‌ترين محصولات كشاورزی اين شهرستان را برنج، غلات، حبوبات، ‌صيفی، كنجد، نيشكر، كنف، پنبه، مركبات، بادام زمينی تشكيل مي‌دهند. اين منطقه از ديدني هاي بي‌شماري برخوردار است. تپه های شال كتی، بالكن، چهار كتی، امام زاده قاسم، بازار قديمی، بقعه‌درويش فخرالدين، بقعه سلطان محمد طاهر، پل محمد حسن خان، تكيه مقريكلا و كاخ بابل‌برخي از مهم‌ترين ديدني هاي اين شهرستان را تشكيل مي‌دهند.