شهرستان ايوان از شهرستان های جديد استان ايلام است كه استعداد بالقوه كشاورزی و دام داری فراوان دارد. اين شهرستان در حدفاصل بين ايلام به اسلام آباد و گيلان غرب قرار گرفته است. زيبايی های طبيعت اين منطقه بسيار چشم گير است و آثار باستانی آن نيز حاكی از تمدن و تاريخی ديرينه است. مردم اين منطقه از ايل كلهر هستند، و به زبان كلهری گفت و گو میكنند. شهرستان ايوان جزو مناطق ييلاقي استان به حساب مي آيد وگردشگاه ساكنان منطقه است و گردش گاه هاي آن مانند خوران يكي از مهم ترين پار ك هاي طبيعي استان است. اقتصاد ايوان مبتنی بر كشاورزی و دام داری است. آب كشاورزی از رودها و چاه های عميق فراهم می شود. دام داری نيز هم چون كشاورزی از رونق خاصی برخوردار است و محصولات آن (فراورده های دامی) مانند روغن كردي يا روغن دان، شير، ماست، كشك، گوشت و... به ساير شهرستان ها صادر می شود. طاق شيرين و فرهاد، آتشكده سه پا در بخش زرنه، غار معروف به طلسم نزديك روستاي كله جوب ، شكار گاه شره زول در كوه شره زول ايوان وديدني هاي طبيعي و زيباي آن، گردشگاه جنگلي منطقه سراب ايوان، آثار تپه تاريخي زرنه، زيارتگاه سيد عبدالله در ايوان و زيارتگاه حاجي حاضر در ايوان از جمله مناطق ديدني اين شهرستان به شمار مي روند. موسيقي رايج در اين شهرستان همان انواع موسيقي كردي است كه مورد علاقه و توجه مردم اين ديار است. ايل ايوان از مهم ترين ايل هاي استان است و در ايوان غرب (شمال غرب ايلام )زندگي مي كنند. مهم ترين مراكز ديدني و زيارتگاهي آبدانان را آثار تاريخي قلعه هزاراني، آثار تاريخي پشت قلعه در آبدانان، درياچه دو گانه سياه گاو آبدانان در فاصله 8 كيلومتري سراب باغ آبدانان، غار طبيعي مژاره در آبدانان در روستاي مژاره و سراب باغ، مناظر طبيعي سراب آبدانان، مناظر طبيعي كوه اناران و كبير كوه و زيارتگاه سيد صلاح الدين محمد با سبك معماري خاص مربوط به دوره سلجوقي تشكيل مي دهند.