شهرستان درگز در شمال خاوري استان خراسان رضوي واقع شده است. آب و هوای آن در نقاط كوهستانی سرد و در نواحی پست، گرم و پوشيده از مرتع و چمن زار است. هوای درگز گرم و نيمه مرطوب است. جمعيت اين شهرستان در سرشماري سراسري 78614 نفر برآورد شده است كه 31162 نفر در مركز اين شهرستان زندگي مي‌كردند. قدمت ناحيه درگز به پيش از اسلام مي‌رسد. در تاريخ اين ناحيه، ساخت شهري يادماني جهت يكي از پادشاهي اشكاني كه به نبردي عليه سلوكيان كشته مي‌شود ذكر شده است. موقعيت اين شهر، در دامنه كوه‌هاي درگز تخمين‌زده مي‌شود. درگز علاوه بر دلايل تاريخي مذكور به واسطه قرار گرفتن آن در درون كوهستان هزار مسجد و پوشيده بودن از مراتع ، چمن‌زار، در ادوار مختلف مورد توجه بوده است. هم‌چنين قرارگرفتن آن در مرز ايران و جمهوري تركمنستان به شهر اهميت سياسي، نظامي و سوق‌الجيشي ويژه‌اي داده است.
افشارهاي خراسان كه در انتهاي كوه‌هاي هزار مسجد بين دره گز و كلات نادري زندگي مي كنند؛ امروزه در منطقه شهرستان درگز ساكن هستند. تهيه سفره يكي از مهم‌ترين صنايع دستي اين شهرستان و قوم افشار است. سفره در اين منطقه بر دو نوع است: يكي سفره آردي و ديگر سفره غذاخوري است. سفره آردي كه به آن سفره نان هم مي گويند سفره‌اي است نسبتا كوچك و چهارگوش به ابعاد تقريبي يك متر در يك متر، اين سفره را هنگام درست كردن خميرنان زير سيني خمير پهن مي كنند تا از ريخت و پاش آرد و خمير بر روي زمين جلوگيري شود. سفره آردي مصرف ديگري هم دارد و آن نگه‌داري نان است به اين ترتيب وقتي نان پخته شدآن را دسته كرده و در وسط سفره مي گذارند و چهارگونه سفره را هم‌چون بقچه به گرد نان مي كشند تا از خنك شدن نان و ريخت و پاش آن بروي زمين جلوگيري شود به همين علت هم هست كه به سفره آردي سفره نان هم مي گويند. سفره غذاخوري كه به آن دستار خوان هم مي گويند به مثابه ميز غذاخوري است كه در غرب به كار مي رود همان طور كه ميز غذاخوري اندازه هاي مختلفي دارد و سفره غذاخوري نيز ابعاد متفاوتي دارد.
هر دو نوع سفره در شهرستان درگز و در ميان عشاير افشار رواج دارد يك مدل از سفره از كارهاي بسيار ظريف افشارهاي اطراف كلات نادري است و با فتارش تركيبي است از پنج باف شطرنجي و پود جايگزين روي زمينه گليم بافت يك دست. قطر و اندازه اين سفره بي شباهت به برخي از سفره هاي بلوچي نيست همسايگي بلوچ‌ها و كردها و افشارهاي شمال خراسان در اين تاثيرگذاري موثر بوده است. يك مدل ديگر سفره كار افشارهاي دره گز است. اين منطقه محل سكناي كردها است از اين رو بسياري از حالات سفره هاي كردي را در اين سفره ميتوان ديد. از طرفي حاشيه هاي متعدد و باريك دو سر آن و رنگ آميزي اش بيش‌تر يادآور بافت‌هاي بلوچي است.
افشارهاي خراسان كه در انتهاي كوه‌هاي هزار مسجد بين دره گز و كلات نادري زندگي مي كنند؛ امروزه در منطقه شهرستان درگز ساكن هستند. تهيه سفره يكي از مهم‌ترين صنايع دستي اين شهرستان و قوم افشار است. سفره در اين منطقه بر دو نوع است: يكي سفره آردي و ديگر سفره غذاخوري است. سفره آردي كه به آن سفره نان هم مي گويند سفره‌اي است نسبتا كوچك و چهارگوش به ابعاد تقريبي يك متر در يك متر، اين سفره را هنگام درست كردن خميرنان زير سيني خمير پهن مي كنند تا از ريخت و پاش آرد و خمير بر روي زمين جلوگيري شود. سفره آردي مصرف ديگري هم دارد و آن نگه‌داري نان است به اين ترتيب وقتي نان پخته شدآن را دسته كرده و در وسط سفره مي گذارند و چهارگونه سفره را هم‌چون بقچه به گرد نان مي كشند تا از خنك شدن نان و ريخت و پاش آن بروي زمين جلوگيري شود به همين علت هم هست كه به سفره آردي سفره نان هم مي گويند. سفره غذاخوري كه به آن دستار خوان هم مي گويند به مثابه ميز غذاخوري است كه در غرب به كار مي رود همان طور كه ميز غذاخوري اندازه هاي مختلفي دارد و سفره غذاخوري نيز ابعاد متفاوتي دارد.
هر دو نوع سفره در شهرستان درگز و در ميان عشاير افشار رواج دارد يك مدل از سفره از كارهاي بسيار ظريف افشارهاي اطراف كلات نادري است و با فتارش تركيبي است از پنج باف شطرنجي و پود جايگزين روي زمينه گليم بافت يك دست. قطر و اندازه اين سفره بي شباهت به برخي از سفره هاي بلوچي نيست همسايگي بلوچ‌ها و كردها و افشارهاي شمال خراسان در اين تاثيرگذاري موثر بوده است. يك مدل ديگر سفره كار افشارهاي دره گز است. اين منطقه محل سكناي كردها است از اين رو بسياري از حالات سفره هاي كردي را در اين سفره ميتوان ديد. از طرفي حاشيه هاي متعدد و باريك دو سر آن و رنگ آميزي اش بيش‌تر يادآور بافت‌هاي بلوچي است.