دهلران در جنوب خاوري استان ايلام و جنوب باختري دينار كوه و در فاصله 228 كيلومتري ايلام و 100 كيلومتري شهرستان انديمشك واقع شده است. اين شهرستان بعد از دوران جنگ و بازسازي به صورت يك شهر توريستي در آمده است و به خاطر منابع عظيم نفت و زمين هاي وسيع و مستعد كشاورزي از اهميت خاصي برخوردار است. بيش تر آبادي ها در اثر جنگ تحميلي و اشغال آن ها خالي از سكنه شده بود و بعداز جنگ و بازسازي دوباره اسكان يافته اند. از اين بخش رودخانه هاي دويرج و چيغاب مورموري عبور مي كند. دراين بخش به دليل حاصل خيزي زمين هاي كشاورزي محصولات متنوع جاليزي به دست مي آيد. در بخش موسيان چاه هاي نفت فراواني حفر شده و داراي منابع عظيم نفتي است. شهر پهله مركز بخش زرين آباد است كه از زمان هاي دور تا كنون محل سكونت بوده و آثار باستاني فراواني درآن به چشم مي خورد و شهر ك ميمه يكي از نواحي خوش آب و هوا و پر جمعيت زرين آباد است.
آب و هواي دهلران آن گرم است و بيش ترين دما در تابستان گاهي از 50 درجه نيز بالاتر مي رود. قدمت منطقه دهلران به هزاران سال پيش بر مي گردد و همواره با جلگه بين النهرين در ارتباط بوده است. با بررسي هايي كه در ساختار كلي سرزمين باستاني دهلران صورت گرفته نشان گر اين حقيقت است كه يكي از كانون هاي باستاني ايران به شمار مي رفته است و با وجود اين همه پيشنيه تاريخي و اهميتي كه دارد كم تر شناخته شده است. كاوش هايي كه در سرزمين دهلران انجام گرفته روشن گر اين حقيقت است كه انسان دراين منطقه در حدود 8000 هزار سال پيش از ميلاد از دونوع گونه نبات يعني گندم و جو وميش و بز استفاده مي كرده است. بر اساس شواهد به دست آمده به وسيله باستان شناسان و هم چنين آزمايش هاي فراوان هول و كنت دي فلانري در سال 1961 بر روي تپه هاي علي كش (تپه باستاني علي كش با وسعتي به قطر حدود 135 متر كه ضخامت لايه هاي باستاني آن به حدود هفت مي رسد) و چغا سفيد و ديگر مناطق باستاني اين منطقه انجام گرفته، نشان گر اين حقيقت است كه انسان در فاصله ميان5500 تا 7500 قبل از ميلاد در اين منطقه به اهلي كردن گاو و كشت دانه هاي گياهي مانند عدس و ماش وكتان توفيق يافته است.
نژادمردم اين شهرستان از اصيل ترين نژاد كرد هستند و قدمت آن به دوره مادها مي رسد. ساكنان اين شهرستان داراي قدي بلند و موهاي مشكي و تا حدودي پوستي گندم گون و يا تيره هستند. مردم دهلران به سبب شرايط خاص زيست محيطي بسيار بردبار و از لحاظ اقتصادي بسيار قانع هستند. در بين مردم اين شهرستان مي توان ويژگي هاي خاص جامعه عشايري چون علاقه به وطن ايمان و فداكاري، شوخ طبعي را در آنان به وضوح ديد. در بسياري از موارد با توجه به موقعيت مرزي وجغرافيايي پاسداران و نگهبانان فداركارو از جان گذشته هستند.
آب و هواي دهلران آن گرم است و بيش ترين دما در تابستان گاهي از 50 درجه نيز بالاتر مي رود. قدمت منطقه دهلران به هزاران سال پيش بر مي گردد و همواره با جلگه بين النهرين در ارتباط بوده است. با بررسي هايي كه در ساختار كلي سرزمين باستاني دهلران صورت گرفته نشان گر اين حقيقت است كه يكي از كانون هاي باستاني ايران به شمار مي رفته است و با وجود اين همه پيشنيه تاريخي و اهميتي كه دارد كم تر شناخته شده است. كاوش هايي كه در سرزمين دهلران انجام گرفته روشن گر اين حقيقت است كه انسان دراين منطقه در حدود 8000 هزار سال پيش از ميلاد از دونوع گونه نبات يعني گندم و جو وميش و بز استفاده مي كرده است. بر اساس شواهد به دست آمده به وسيله باستان شناسان و هم چنين آزمايش هاي فراوان هول و كنت دي فلانري در سال 1961 بر روي تپه هاي علي كش (تپه باستاني علي كش با وسعتي به قطر حدود 135 متر كه ضخامت لايه هاي باستاني آن به حدود هفت مي رسد) و چغا سفيد و ديگر مناطق باستاني اين منطقه انجام گرفته، نشان گر اين حقيقت است كه انسان در فاصله ميان5500 تا 7500 قبل از ميلاد در اين منطقه به اهلي كردن گاو و كشت دانه هاي گياهي مانند عدس و ماش وكتان توفيق يافته است.
نژادمردم اين شهرستان از اصيل ترين نژاد كرد هستند و قدمت آن به دوره مادها مي رسد. ساكنان اين شهرستان داراي قدي بلند و موهاي مشكي و تا حدودي پوستي گندم گون و يا تيره هستند. مردم دهلران به سبب شرايط خاص زيست محيطي بسيار بردبار و از لحاظ اقتصادي بسيار قانع هستند. در بين مردم اين شهرستان مي توان ويژگي هاي خاص جامعه عشايري چون علاقه به وطن ايمان و فداكاري، شوخ طبعي را در آنان به وضوح ديد. در بسياري از موارد با توجه به موقعيت مرزي وجغرافيايي پاسداران و نگهبانان فداركارو از جان گذشته هستند.