دشت وسيعی كه شهركرد در آن قرار گرفته، از روزگاران بسيار كهن قابل سكونت بوده و با توجه به تپه های متعدد اطراف شهر و پيدا شدن سكه های مربوط به دوران اشكانی و ساسانی از سابقه ديرينه ای بر خوردار است. شهركرد در جلگه ای مسطح و در ميان رشته كوه هايی كه از شمال باختری ايران به سوی جنوب خاوری كشيده شده و در هر محلی به نامی ناميده می شود؛ واقع شده است. درمناطق اطراف شهرستان شهرکرد صنايع دستی رواج زيادی دارد که از آن جمله می توان به گليم بافی، جاجيم بافی، خورجين بافی، حريربافی، کرباس بافی و بافت انواع قالی اشاره کرد. هم چنين گيوه دوزی، نمد مالی، کلاه مالی، تخت کشی، منبت کاری، خاتم کاری، قفل سازی، صنايع فلزی ودستی مانند اسلحه سازی از ديگر صنايع دستی اين شهرستان است. روستاها و شهرهای اطراف شهرکرد سهم قابل ملاحظه ای درتوليدات صنايع دستی منطقه ايفا می نمايند. صنعت در روستای چالشتر شهرت جهانی دارد و استادان زيادی در رشته‌های مختلف مشغول به كار بوده و هستند قالی بافی، گليم بافی، جاجيم بافی، حرير بافی، صنايع فلزی و دستی مانند اسلحه سازی و خاتم كاری، منبت كاری، مشبک بری وجود داشته ولی امروزه فقط كار قالی بافی و يک سری ابزار و ادوات مربوط به قالی و قفل سازی انجام می شود. مشهورترين قفل های چالشتر از نظر دوام و استقامت شهرت جهانی دارد. نمونه ای از اين قفل ها که به قفل حاج عبدالله مشهور است، به خانه کعبه است.
صنعت قالی بافی در روستای چالشتر مربوط به قرن نهم هجری است كه اين قدمت طولانی سبب به وجود آمدن‌بيش از 60 نوع نقشه توسط هنرمندان و اساتيد متعدد و ايجاد طرح ها و نقشه‌های مختلف از جمله نقشه‌های خشتی، لچک، ترنج، گل مينا، سرو و كاج، بی بی باف، گل افشان و قالبی در طرح های مختلف سماوری، قاب كوزه و غيره شده است. اين بافته ها كه در اندازه‌های 3×2 ، 4×3 ، 6×4 و 2 × 5/1 بافته می شود شهرت جهانی دارد و در بيش تر كشورهای اروپايی به معرض نمايش گذاشته می شوند. كليه رنگ‌آميزی اصالت خاصی داشته و ثبات رنگ توسط اساتيد هنر رنگ آميزی انجام می شود كه در نوع خود منحصر به فرد و كم نظير است.
در شهر فرخ شهرنيز يک نوع قالی مرغوب و نقش مخصوص بافته می شود كه به « بی بی باف » معروف است زيرا در قديم زن های خوانين را بی بی می گفتند و طبق نقش و رنگ و آب مخصوص و دقت كافی بافته می شود، مشهور به بی بی بافی شد كه از آن زمان تاكنون به همان نام است. درشهر بن قالی بافی بسياراهميت دارد و بيش تر زنان اين ناحيه به اين هنر مشغولند. قالی های شهر سامان بيش تراز طرح و نقشه و اسلوب بافت قالی‌های نجف آباد پيروی می كنند. دراين شهر قالی بافی به عنوان يكی از مهم ترين راه‌های كسب درآمد جنبی مطرح است.
در روستای اشکفت، قالی‌هايی كه بافته می شود دارای دو نوع طرح «خشتی» و «سرو و كاج» است كه نقشه‌های آن از روی نقشه‌های قالی چالشتر اقتباس گرديده است و معروف به قاليچه «چهار چله» است. از موادی كه برای رنگ كردن خامه قالی استفاده می شود می توان به روناس برای رنگ قرمز، پوست گردو برای رنگ قهوه‌ای، زاج برای رنگ سفيد، ادرار گاو برای رنگ زرد و پوست انار، برگ مو و نيل برای ساير رنگ ها استفاده می كنند اشاره نمود. در روستای حيدری قالی بافی از جمله رايج ترين صنايع دستی است، که می توان گفت همگی زنان اين روستا در خانه به بافتن قالی و قاليچه مشغولند. نقشه‌های گل مينا، خشت، ترنج و قالب سماوری از طرفداران بيش تری برخوردارند. در روستای هفشجان قالی بافی، گيوه دوزی، نمد مالی، كلاه مالی و تخت كشی رواج دارد. قالی بافی اين روستا به لحاظ نقش و بافت و مواد رنگ ثابت توانسته در بازارهای داخلی و خارجی محبوبيت كسب كند. نوع خاصی قالی از جنس ابريشم در روستای گرم دره تهيه می شود که نخ و حتی تار و پود مورد استفاده در آن همه ابريشمی و بسيار ظريف می باشند. قالی های نايينی با نقشه‌هايی جداگانه كه به صورت دو خفت بافته می شوند نوع ديگری از قالی های گرم دره بوده و رواج بيش تری دارند.
صنعت قالی بافی در روستای چالشتر مربوط به قرن نهم هجری است كه اين قدمت طولانی سبب به وجود آمدن‌بيش از 60 نوع نقشه توسط هنرمندان و اساتيد متعدد و ايجاد طرح ها و نقشه‌های مختلف از جمله نقشه‌های خشتی، لچک، ترنج، گل مينا، سرو و كاج، بی بی باف، گل افشان و قالبی در طرح های مختلف سماوری، قاب كوزه و غيره شده است. اين بافته ها كه در اندازه‌های 3×2 ، 4×3 ، 6×4 و 2 × 5/1 بافته می شود شهرت جهانی دارد و در بيش تر كشورهای اروپايی به معرض نمايش گذاشته می شوند. كليه رنگ‌آميزی اصالت خاصی داشته و ثبات رنگ توسط اساتيد هنر رنگ آميزی انجام می شود كه در نوع خود منحصر به فرد و كم نظير است.
در شهر فرخ شهرنيز يک نوع قالی مرغوب و نقش مخصوص بافته می شود كه به « بی بی باف » معروف است زيرا در قديم زن های خوانين را بی بی می گفتند و طبق نقش و رنگ و آب مخصوص و دقت كافی بافته می شود، مشهور به بی بی بافی شد كه از آن زمان تاكنون به همان نام است. درشهر بن قالی بافی بسياراهميت دارد و بيش تر زنان اين ناحيه به اين هنر مشغولند. قالی های شهر سامان بيش تراز طرح و نقشه و اسلوب بافت قالی‌های نجف آباد پيروی می كنند. دراين شهر قالی بافی به عنوان يكی از مهم ترين راه‌های كسب درآمد جنبی مطرح است.
در روستای اشکفت، قالی‌هايی كه بافته می شود دارای دو نوع طرح «خشتی» و «سرو و كاج» است كه نقشه‌های آن از روی نقشه‌های قالی چالشتر اقتباس گرديده است و معروف به قاليچه «چهار چله» است. از موادی كه برای رنگ كردن خامه قالی استفاده می شود می توان به روناس برای رنگ قرمز، پوست گردو برای رنگ قهوه‌ای، زاج برای رنگ سفيد، ادرار گاو برای رنگ زرد و پوست انار، برگ مو و نيل برای ساير رنگ ها استفاده می كنند اشاره نمود. در روستای حيدری قالی بافی از جمله رايج ترين صنايع دستی است، که می توان گفت همگی زنان اين روستا در خانه به بافتن قالی و قاليچه مشغولند. نقشه‌های گل مينا، خشت، ترنج و قالب سماوری از طرفداران بيش تری برخوردارند. در روستای هفشجان قالی بافی، گيوه دوزی، نمد مالی، كلاه مالی و تخت كشی رواج دارد. قالی بافی اين روستا به لحاظ نقش و بافت و مواد رنگ ثابت توانسته در بازارهای داخلی و خارجی محبوبيت كسب كند. نوع خاصی قالی از جنس ابريشم در روستای گرم دره تهيه می شود که نخ و حتی تار و پود مورد استفاده در آن همه ابريشمی و بسيار ظريف می باشند. قالی های نايينی با نقشه‌هايی جداگانه كه به صورت دو خفت بافته می شوند نوع ديگری از قالی های گرم دره بوده و رواج بيش تری دارند.