نور در گذشته به «سولده» معروف بود و از قديمی ترين مناطق مازندران به شمارميآيد. وجه تسميه نور منتسب به رود نور است كه به دليل زلالی آب و انعكاس نور در آن به اين نام خوانده شده است. نور در زمان های گذشته به سبب موقعيت طبيعی و سوق الجيشی از اهميت ويژهای برخوردار بوده است، وجود قلعه و استحكامات متعدد در اين منطقه و منطقه كجور، تاييد کننده اين ادعا است. نور امروزی منطقهايزيبا و توسعه يافته است. شهرستان نور يكی از شهرستانهای استان مازندران از شمال به دريایمازندران از خاور به آمل از جنوب به رشتهكوههاي البرز و لاريجان (شهرستان آمل) و از باختر به شهرستان نوشهر محدود می شود. اين شهرستان از نظر جغرافيايی در 52 درجه ی درازای خاوری و 36 درجه و 35 دقيقه ی پهنای شمالی واقع شده است. آمل نزديك ترين شهرستان به نور است كه به فاصله 46 كيلومتری از آن قرار دارد. فاصله نور تا مركز استان (ساری) 114 كيلومتر و تا تهران 243 كيلومتر است.خاك منطقه نور خاك زراعتی و باتلاقی است و آب كشاورزی آن از رودخانه تأمين میشود. 90 درصد مردم اين شهرستان به شغل كشاورزی اشتغال دارند. از مهمترين محصولات كشاورزی آن میتوان برنج، گندم، جو، مركبات و انواع سبريجات را نام برد. برنج، مركبات، فرآوردههای شيری و فرآورده های چوبی صادرات شهرستان نور را تشکيل می دهند. گليم و جاجيم بافی، ظروف سفال، ظروف و مجسمه های چوبی، حصيربافی و دست بافت ها از عمده ترين صنايع دستی نور است. كرانه هاي درياي مازندران، آبشار سوا سره در ناحيه ای از توابع بلده، پارك جنگلی نور در 2 كيلومتری شهر نور، غار پيرزن جانی درروستای اوكلاو نور – كجور، بقعه آقا شاهبالوزاهد در 21 كيلومتری جنوب خاوری سولده در روستای آهو دشت نور، خانه نيما در روستای يوش از توابع بلده، كاخ تميشان در 5 كيلومتری خاور نور و قلعه بلده معروفترين مكانهاي ديدني و تاريخي اين شهرستان را تشكيل ميدهند.