هريس يكی از قديمی ترين مناطق آذربايجان شرقی است. بر اساس نام هایی که در وقف نامه ربع رشيدی آمده؛ می توان گفت هريس در قرن های هفتم و هشتم هجری قمری؛ روستای بزرگ و آبادی بوده است. قالی های هریس از شهرت جهانی برخوردار اند و نام این منطقه؛ در دوردست ها نیز برای اهالی هنر شناخته شده است. آب و هوای این منطقه به نسبت سرد و نيمه خشک است و رودهايی نیز در آن جريان دارند. هريس يک منطقه ی كشاورزی است و بش تر مردم آن به كشاورزی، دام داری و بافت قالی اشتغال دارند. صنايع اين شهرستان بیش تر از نوع كارگاهی و دستی بوده و موزاییک سازی و آهک پزی را شامل می شود. چشم انداز شهرستان هريس کوهستانی است و کوهستان قوشاداغ و گردنه گويجه بئل از ديدنی ترين مناطق کوهستانی ابن ناحیه اند که چشم انداز بسیار زیبایی دارند. وجود اماکن قديمی و تاريخی چون: مسجدجمال آباد و بقعه شيخ اسحاق و قبور قديمی سبب رونق جاذبه های تاریخی و معماری در این منطقه شده اند.