سابقه تمدن و شهرنشينی در دشت گرگان به شش هزار سال پيش می رسد كه به اين ترتيب بايد آن را يک تمدن قبل از آريايی ها نام نهاد. در دوران بعد از آريايی ها هر چند اقوام متفاوتی در اين منطقه ساکن بودند، اما از نظر سوق الجيشی - سرحد بودن آن در مقابل قبايل شمالی و آسيای مركزی – همواره مورد توجه حكومت های وقت بوده است. مهم‌ترين صنايع دستي شهرستان گرگان را پارچه پشمي، پارچه هاي نخي و ابريشمي، نمد مالي و كلاه نمدي، صنعت حصيربافي، قالي‌بافي، قاليچه‌بافي، پشتي تشكيل مي‌دهد. صنعتگران كاشان در قرون 7 و 8 ه.ق فنون رموز فني ساخت سفال و لعاب‌كاري را به فرزندان خود مي آموختند و آن‌ها را به شهرستان‌هاي گرگان و ساير نقاط مي فرستادند. بدين ترتيب تا حدود صنعت سفال‌سازي و لعاب‌كاري در اين شهرستان وجود دارد.درمناطق‌كوهستانی شهرستان گرگان مراتع و چمن‌زارهای فراوان توام با جنگل های انبوه وجود دارد كه از قابليت‌هاي گردشگري بسيار بالايي برخوردار هستند. عمارت كاخ اختصاصي، كاخ شاسمن، كاخ آغا محمدخان، تورنگ تپه، پل آق قلا، بازار قديمي گرگان، مسجد جامع گرگان، مسجد گلشن، مسجد امام حسن عسگري (ع)، امام زاده روشن، امام‌زاده نور (اسحاق)، امام زاده هنديجان، موزه گرگان، سد اسكندري (ديوار دفاعي)، آب انبار گرگان، مدرسه عماديه، خانه خراساني و خانه امير لطفي همراه با جاذبه هاي طبيعي پرشمار اين استان؛ از مكان‌هاي ديدني و تاريخي شهرستان گرگان به شمار مي‌آيند.
-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
شهرستان گرگان
- شروع کننده موضوع neda_omid
- تاریخ شروع
مکان های دیدنی و تاریخی
در مناطق كوهستانی شهرستان گرگان مراتع و چمن‌زارهای فراوان توام با جنگل های انبوه وجود دارد كه از قابليت‌هاي گردشگري بسيار بالايي برخوردار هستند. عمارت كاخ اختصاصي، كاخ شاسمن، كاخ آغا‌محمدخان، تورنگ تپه، پل‌آق‌قلا، بازار قديمي‌گرگان، مسجد جامع گرگان، مسجد گلشن، مسجد امام حسن عسگري (ع)، امام زاده روشن، امام‌زاده نور (اسحاق)، امام زاده هنديجان، موزه گرگان، سد اسكندري (ديوار دفاعي)، آب انبار گرگان، مدرسه عماديه، خانه خراساني و خانه امير لطفي همراه با جاذبه هاي طبيعي پرشمار اين استان؛ از مكان‌هاي ديدني و تاريخي شهرستان گرگان به شمار مي‌آيند.
در مناطق كوهستانی شهرستان گرگان مراتع و چمن‌زارهای فراوان توام با جنگل های انبوه وجود دارد كه از قابليت‌هاي گردشگري بسيار بالايي برخوردار هستند. عمارت كاخ اختصاصي، كاخ شاسمن، كاخ آغا‌محمدخان، تورنگ تپه، پل‌آق‌قلا، بازار قديمي‌گرگان، مسجد جامع گرگان، مسجد گلشن، مسجد امام حسن عسگري (ع)، امام زاده روشن، امام‌زاده نور (اسحاق)، امام زاده هنديجان، موزه گرگان، سد اسكندري (ديوار دفاعي)، آب انبار گرگان، مدرسه عماديه، خانه خراساني و خانه امير لطفي همراه با جاذبه هاي طبيعي پرشمار اين استان؛ از مكان‌هاي ديدني و تاريخي شهرستان گرگان به شمار مي‌آيند.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان گرگان مركز استان گلستان‌است و شهر گرگان مركز شهرستان در 142 كيلومتری شمال خاوری شهر ساری و در مسير راه اصلی مشهد – تهران است. گرگان در درازای جغرافيايی 54 درجه و 26 دقيقه و پهنای جغرافيايی 36 درجه و 50 دقيقه واقع است. آب و هوای آن معتدل و مرطوب و ميزان بارندگی سالانه به طور متوسط حدود 350 ميلی متر است. همسايه‌هاي گرگان از شمال و شمال خاوری گنبدكاووس، از خاور علی آباد، از شمال باختری و باختر بندر تركمن، از جنوب باختری كردكوی، و از جنوب شهرستان های دامغان و شاهرود هستند. بر اساس سرشماری 1375 جمعيت شهرستان گرگان 421770 نفر بود. مردم گرگان به زبان فارسی با گويش محلی و تركمنی سخن می گويند.
مسيرهاي ارتباطي به اين منطقه عبارتند از:
راه گرگان – مشهد به سوی جنوب خاوری به درازای 566 كيلومتر
راه گرگان – ساری به سوی جنوب باختری به درازای 142 كيلومتر
راه های فرعی متعدد به روستاهای پيرامونش.
شهرستان گرگان مركز استان گلستان‌است و شهر گرگان مركز شهرستان در 142 كيلومتری شمال خاوری شهر ساری و در مسير راه اصلی مشهد – تهران است. گرگان در درازای جغرافيايی 54 درجه و 26 دقيقه و پهنای جغرافيايی 36 درجه و 50 دقيقه واقع است. آب و هوای آن معتدل و مرطوب و ميزان بارندگی سالانه به طور متوسط حدود 350 ميلی متر است. همسايه‌هاي گرگان از شمال و شمال خاوری گنبدكاووس، از خاور علی آباد، از شمال باختری و باختر بندر تركمن، از جنوب باختری كردكوی، و از جنوب شهرستان های دامغان و شاهرود هستند. بر اساس سرشماری 1375 جمعيت شهرستان گرگان 421770 نفر بود. مردم گرگان به زبان فارسی با گويش محلی و تركمنی سخن می گويند.
مسيرهاي ارتباطي به اين منطقه عبارتند از:
راه گرگان – مشهد به سوی جنوب خاوری به درازای 566 كيلومتر
راه گرگان – ساری به سوی جنوب باختری به درازای 142 كيلومتر
راه های فرعی متعدد به روستاهای پيرامونش.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
با نام گرگان دو شهر گرگان قديم يا جرجان و گرگان فعلی يا استرآباد مورد توجه قرار می‌گيرد. گرگان قديم يا جرجان در 3 كيلومتری شمال گنبد كاووس (گنبد قابوس) فعلی قرار داشت. شهر گنبد قابوس كه پس از جرجان به وجود آمد، جزو ناحيه گرگان قديم محسوب می شود. گرگان در دوره قبل از اسلام نيز يكی از ايالت های مهم ايران محسوب شده در بيش‌تر ادوار، ايالتی مستقل به حساب می آمد، اما در بعضی از دوره ها جزو پارت و خراسان بوده است. در دوره هخامنشيان، پدر داريوش اول مدتی حكمران آن جا بود. اين شهر در گذشته مركز تركمن صحرا بود و در اثر حملات مغول و سپس تيمور، ويران شده و كم كم قابوس فعلی در نزديك آن رو به ترقی و توسعه نهاد.
مطالعات انجام شده نشان می دهد كه در قديم شهری به نام گرگان (جرجان) كه رودخانه گرگان نيز از ميان آن می گذشت وجود داشت كه نيمه خاوری آن را گرگان و نيمه باختری آن را بكرآباد می ناميده اند. اين شهر در قرن چهارم هجری قمری مخصوصا در زمان شمس المعالی قابوس بن وشمگير اهميت و شكوه خاصی داشت. در اين دوره دانشمندانی هم چون بوعلی سينا، ابوريحان بيرونی و ابوبكر خوارزمی در اين شهر به بحث و مجادله در مسايل علمی می پرداختند. اين شهر از قرن چهارم هجری قمری به بعد اهميت خود را كم كم از دست داد و در اثر حمله مغول تخريب و در دوره های بعد به خرابه ای مبدل گشت. گرگان قديم (جرجان) يكی از پايتخت های آل زياريان بود. آرامگاه قابوس زياری كه فعلا در سمت شمال گنبد واقع شده است، در زمان قديم داخل شهر جرجان قرار داشته است. استرآباد را در زمان صفويه دارالمومنين می ناميدند، زيرا سادات زيادی در آنجا سكنی و حكومت داشتند. در زمان نادر به علت هجوم تركمن ها بارويی برگرد آن كشيدند. گرگان کنونی تا اواخر دوره قاجاريه به نام استرآباد مشهور بود و بعد از دوره قاجاريه گرگان ناميده شد. در دوره قاجاريه اين ناحيه مركز ايل قاجار بود. بعد از آن به تدريج جلوه های شهری جديد و مدرن در آن نفوذ كرد و در دهه های اخير به اوج خود رسيد.
با نام گرگان دو شهر گرگان قديم يا جرجان و گرگان فعلی يا استرآباد مورد توجه قرار می‌گيرد. گرگان قديم يا جرجان در 3 كيلومتری شمال گنبد كاووس (گنبد قابوس) فعلی قرار داشت. شهر گنبد قابوس كه پس از جرجان به وجود آمد، جزو ناحيه گرگان قديم محسوب می شود. گرگان در دوره قبل از اسلام نيز يكی از ايالت های مهم ايران محسوب شده در بيش‌تر ادوار، ايالتی مستقل به حساب می آمد، اما در بعضی از دوره ها جزو پارت و خراسان بوده است. در دوره هخامنشيان، پدر داريوش اول مدتی حكمران آن جا بود. اين شهر در گذشته مركز تركمن صحرا بود و در اثر حملات مغول و سپس تيمور، ويران شده و كم كم قابوس فعلی در نزديك آن رو به ترقی و توسعه نهاد.
مطالعات انجام شده نشان می دهد كه در قديم شهری به نام گرگان (جرجان) كه رودخانه گرگان نيز از ميان آن می گذشت وجود داشت كه نيمه خاوری آن را گرگان و نيمه باختری آن را بكرآباد می ناميده اند. اين شهر در قرن چهارم هجری قمری مخصوصا در زمان شمس المعالی قابوس بن وشمگير اهميت و شكوه خاصی داشت. در اين دوره دانشمندانی هم چون بوعلی سينا، ابوريحان بيرونی و ابوبكر خوارزمی در اين شهر به بحث و مجادله در مسايل علمی می پرداختند. اين شهر از قرن چهارم هجری قمری به بعد اهميت خود را كم كم از دست داد و در اثر حمله مغول تخريب و در دوره های بعد به خرابه ای مبدل گشت. گرگان قديم (جرجان) يكی از پايتخت های آل زياريان بود. آرامگاه قابوس زياری كه فعلا در سمت شمال گنبد واقع شده است، در زمان قديم داخل شهر جرجان قرار داشته است. استرآباد را در زمان صفويه دارالمومنين می ناميدند، زيرا سادات زيادی در آنجا سكنی و حكومت داشتند. در زمان نادر به علت هجوم تركمن ها بارويی برگرد آن كشيدند. گرگان کنونی تا اواخر دوره قاجاريه به نام استرآباد مشهور بود و بعد از دوره قاجاريه گرگان ناميده شد. در دوره قاجاريه اين ناحيه مركز ايل قاجار بود. بعد از آن به تدريج جلوه های شهری جديد و مدرن در آن نفوذ كرد و در دهه های اخير به اوج خود رسيد.