موقعیت جغرافیایی شهرضا
شهرِضا یکی از شهرهای استان اصفهان ایران است. این شهر در ۷۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان واقع شده‌است. آب و هوای آن نسبتاً گرم و خشک است. آب آشامیدنی آن از چاه تأمین می‌شود اما به تازگی قرار است آب آشامیدنی آن از سمیرم به شهر منتقل شود.
تاریخچه شهرضا
پیشینه شهرضا به دوران ایران باستان بر می گردد. در آن زمان شهرضا قریه ای بود در فرسنگی اصفهان ، که قلعه سمیرم نامیده می شده است. این قریه که در آن روزگاران دارای حصارهای محکم بوده و به سه بخش تقسیم می شده است :
بخش غربی آن را سمیرم سفلی بخش جنوبی را سمیرم علیا و بخش مرکزی را قمیشه یا قمشه می نامیدند.
در طول تاریخ سلسله های گوناگون از جمله آل زیار ، دیلیمان ، سلجوقیان و خوارزمشاهیان ، ایلخانان و صفویان بر این شهرستان چیره شده و آن را در قلمرو خود قرار داده اند.
در دوره صفویه شهرضا به دلیل نزدیکی به پایتخت ، اهمیت بسیار یافتو یکی از نقاط آباد کشور به شمار می آمد. در آن زمان جهانگردان و سیاحان مشهوری چون ژاپن بابیست تارونیه از آن دیدن و در سفرنامه های خویش یاد کرده اند.
در حمله افغانها این شهرستان آسیب فراوان دید و بسیاری از آثار و بناهای باشکوه آن از بین رفت. همچنین با شروع جنگ جهانی اول ، مقارن سلطنت احمدشاه قاجار قمشه نیز دستخوش آشوب شد و یاغیان و راهزنان همچون سایر نقاط کشور ، در شهرضا هرج و مرج فراوان کردند.
در سال 1303 شمسی هنگامی که رضاخان پهلوی از قمشه عبور می کرد نام این شهر را به شهرضا تغییر دادند و از این سال رسماً شهر قمشه به شهرضا تبدیل شد.
شهرضا تا زمان قاجار دارای 7 محله بود که هر محله با حصارهای بلندی محصور شده بود و هر یک دروازه ای داشت.
نوسازی این شهر در سال 1310 شمسی آغاز گشت و اولین خیابان در آن احداث شد.
شهرِضا یکی از شهرهای استان اصفهان ایران است. این شهر در ۷۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان واقع شده‌است. آب و هوای آن نسبتاً گرم و خشک است. آب آشامیدنی آن از چاه تأمین می‌شود اما به تازگی قرار است آب آشامیدنی آن از سمیرم به شهر منتقل شود.
تاریخچه شهرضا
پیشینه شهرضا به دوران ایران باستان بر می گردد. در آن زمان شهرضا قریه ای بود در فرسنگی اصفهان ، که قلعه سمیرم نامیده می شده است. این قریه که در آن روزگاران دارای حصارهای محکم بوده و به سه بخش تقسیم می شده است :
بخش غربی آن را سمیرم سفلی بخش جنوبی را سمیرم علیا و بخش مرکزی را قمیشه یا قمشه می نامیدند.
در طول تاریخ سلسله های گوناگون از جمله آل زیار ، دیلیمان ، سلجوقیان و خوارزمشاهیان ، ایلخانان و صفویان بر این شهرستان چیره شده و آن را در قلمرو خود قرار داده اند.
در دوره صفویه شهرضا به دلیل نزدیکی به پایتخت ، اهمیت بسیار یافتو یکی از نقاط آباد کشور به شمار می آمد. در آن زمان جهانگردان و سیاحان مشهوری چون ژاپن بابیست تارونیه از آن دیدن و در سفرنامه های خویش یاد کرده اند.
در حمله افغانها این شهرستان آسیب فراوان دید و بسیاری از آثار و بناهای باشکوه آن از بین رفت. همچنین با شروع جنگ جهانی اول ، مقارن سلطنت احمدشاه قاجار قمشه نیز دستخوش آشوب شد و یاغیان و راهزنان همچون سایر نقاط کشور ، در شهرضا هرج و مرج فراوان کردند.
در سال 1303 شمسی هنگامی که رضاخان پهلوی از قمشه عبور می کرد نام این شهر را به شهرضا تغییر دادند و از این سال رسماً شهر قمشه به شهرضا تبدیل شد.
شهرضا تا زمان قاجار دارای 7 محله بود که هر محله با حصارهای بلندی محصور شده بود و هر یک دروازه ای داشت.
نوسازی این شهر در سال 1310 شمسی آغاز گشت و اولین خیابان در آن احداث شد.