در یک مطالعه ی جدید، محققان نظریه ی بحث برانگیزی را که شتاب انبساط جهان را یک توهم می پنداشت، رد کردند. در حالیکه یافته ها شتاب کیهانی را توضیح نمی دهند، یک احتمالِ تحریک آمیز به این نکته اشاره دارد که سیاره، منظومه شمسی و کهکشانمان در مرکز عالم قرار دارند و هیچ انرژی تاریکی وجود ندارد، اما این فرضیه از سوی دانشمندان رد شد.
به گزارش بیگ بنگ، جایزه ی نوبل 2011 به کشفِ شتاب انبساط جهان اعطا شد. یک ایده برای توضیح این شتاب در واقع ماده ای جدید و اسرارآمیز به نام انرژی تاریک است که به نظر می رسد سه چهارم از انرژی جهان را تشکیل می دهد. اما ایده ی دیگر این است که زمین، منظومه ی شمسی و کهکشان راه شیری مان در مرکز جهان قرار دارند. این نظریه، فرضیه ی «استانداردی جهان فاقد مرکز» را رد می کند، اما اگر این نظریه درست باشد، انبساط شتاب دار کیهانی را بدون انرژی تاریک یا قوانین جدید فیزیک می توان توضیح داد.
اما محققان کالج دارتموث متوجه شدند که این مدل نمی تواند در آزمایشاتِ مشاهده ای دیگر بکار رود. تابش های آسمان با نورهایی که از بیگ بنگ باقی مانده اند، تابش پس زمینه ی مایکروویو کیهانی نامیده می شوند و چگونگیِ تحت تأثیر قرار دادن تابش را محاسبه می کنند. یافته های آنها حاکی از آن است که پیش بینی این مدل با تابشی که اندازه گیری شده ، کاملأ متفاوت است.
تصویر زیر جهان نوزاد را نشان می دهد که از پوسته ی بدون ساختارش خارج می شود. گروه علمیِ COBE نقشه ی آسمانِ آبی و صورتی را از داده های بدست آمده از ماهواره ی جستجوگر پس زمینه ی کیهانی (COBE) ایجاد کردند. این نقشه، نوسانات چند دقیقه ایِ دما را نشان می دهد که از محدوده ی 0.00015 درجه ی کلوین سردتر (آبی) از پس زمینه تا 0.00015 درجه ی کلوین گرمتر (صورتی) گسترش یافته است.
رابرت کالدول، پروفسور فیزیک و اخترشناس و همکارِ نویسنده ی این مقاله می گوید: «ما ضرورتأ آینه ای را به طرف جهان می گیریم و می پرسیم که آیا انعکاس آن خاص بوده است. این انعکاس نشان می دهد که به نظر در یک محل خاص زندگی نمی کنیم و قطعأ مانع از توضیحِ شتاب انبساط جهان می شود. بسیار خوب است که بتوانیم مسئله ی اصلی کیهان شناسی را در میان قوانین شناخته شده ی فیزیک درک کنیم، اما تحقیقمان مرحله ی مهمی در توضیح این مسئله است که فیزیک مسئول شتاب کیهانی است.»
اما محققان کالج دارتموث متوجه شدند که این مدل نمی تواند در آزمایشاتِ مشاهده ای دیگر بکار رود. تابش های آسمان با نورهایی که از بیگ بنگ باقی مانده اند، تابش پس زمینه ی مایکروویو کیهانی نامیده می شوند و چگونگیِ تحت تأثیر قرار دادن تابش را محاسبه می کنند. یافته های آنها حاکی از آن است که پیش بینی این مدل با تابشی که اندازه گیری شده ، کاملأ متفاوت است.
تصویر زیر جهان نوزاد را نشان می دهد که از پوسته ی بدون ساختارش خارج می شود. گروه علمیِ COBE نقشه ی آسمانِ آبی و صورتی را از داده های بدست آمده از ماهواره ی جستجوگر پس زمینه ی کیهانی (COBE) ایجاد کردند. این نقشه، نوسانات چند دقیقه ایِ دما را نشان می دهد که از محدوده ی 0.00015 درجه ی کلوین سردتر (آبی) از پس زمینه تا 0.00015 درجه ی کلوین گرمتر (صورتی) گسترش یافته است.
رابرت کالدول، پروفسور فیزیک و اخترشناس و همکارِ نویسنده ی این مقاله می گوید: «ما ضرورتأ آینه ای را به طرف جهان می گیریم و می پرسیم که آیا انعکاس آن خاص بوده است. این انعکاس نشان می دهد که به نظر در یک محل خاص زندگی نمی کنیم و قطعأ مانع از توضیحِ شتاب انبساط جهان می شود. بسیار خوب است که بتوانیم مسئله ی اصلی کیهان شناسی را در میان قوانین شناخته شده ی فیزیک درک کنیم، اما تحقیقمان مرحله ی مهمی در توضیح این مسئله است که فیزیک مسئول شتاب کیهانی است.»
