یورولو که با نام صخره ی آیرز (Ayers Rock) هم شناخته می شود، یک صخره ی ماسه ای عظیم است که در حاشیه ی جنوبی منطقه ی شمالی استرالیای مرکزی بوجود آمده است. این صخره در 335 کیلومتری جنوب غربی یک شهر بزرگ به نام آلیس اسپرینگز واقع شده و یکی از برجسته ترین مناظر پارک ملی یورولو – کاتاجوتا را تشکیل می دهد. یورولو بزرگترین تک سنگ جهان است که محیطی به وسعت 9 کیلومتر دارد و با ارتفاع 348 متر، بر روی یک دشت سیلابی وسیع و شنی مملو از بوته های علف وحشی و بلوط صحرایی، سر از زمین بیرون آورده است. ناحیه ی اطراف این صخره ی عظیم حاوی رودخانه های پرآب، حوضچه های آب، غارهای آهکی و نقاشی های باستانی درون آنها می باشد. سراسر این ناحیه جزو میراث جهانی یونسکو می باشد.
صخره ی آیرز شناخته شده ترین منظره ی طبیعی در سراسر استرالیا می باشد و نزد قوم آنانگو که از ساکنین بومی این ناحیه هستند، تقدس خاصی دارد. معمولا ساکنین قدیمی این نواحی به عنوان راهنمایان تور عمل کرده و گردشگران را به دیدار از صخره ها می برند و در مورد حیات وحش و گیاهان ناحیه توضیح داده و داستان های مربوط به این صخره ها را برایشان بازگو می کنند. همچنین در 25 کیلومتری غرب یورولو در شهری به نام کاتاجوتا خیابان ها و اقامت گاه هایی ساخته شده که این امکان را به شما می دهد تا سحرگاهان و شامگاهان چشم انداز فوق العاده ای از این صخره ها داشته باشید. با استفاده از یک مسیر 1.6 کیلومتری می توانید تا بالای صخره بروید هرچند که این مسیر یک گذرگاه مذهبی و مقدس می باشد. و برای همین اهالی آنانگو ترجیح می دهند گردشگران به جای صخره نوردی، از گذرگاه های مخصوص پیاده روی استفاده کنند.
از لحاظ ساختاری، این صخره را تک سنگ می نامند چرا که همانند جزیره ای کوهستانی به نظر می رسد. این سازه ی طبیعی، باقیمانده ی کوهستانی است که به آهستگی و در طول زمان فرسوده شده است. سطح یکپارچه و بدون شکاف آن یکی از ویژگی های منحصر بفردش است که مانع از بوجود آمدن حفره و شکاف های عمیق بر روی آن شده است. همین ویژگی باعث شده که این سازه همچنان استوار و پابرجا بماند درحالی که صخره های اطراف آن تقریبا همگی از بین رفته اند. وقتی که متوجه می شوید دو سوم از این سنگ در دل زمین جای گرفته است، عظمت و بزرگی اش شما را مبهوط خواهد کرد. همچنین بر اساس مکان خورشید در آسمان، این صخره رنگ های متفاوتی به خود می گیرد مانند سایه های قرمز رنگ، ارغونی، آبی، صورتی و قهوه ای و با بارش باران، هاله ای نقره ای رنگ تمام صخره را دربرمی گیرد.
از لحاط حیات وحش، این ناحیه قبلا 46 گونه حیوان را در خود جای می داده و امروزه این رقم به 21 گونه کاهش یافته است که به عقیده ی اهالی آنانگو، کاهش تعداد حیوانات بر وضعیت و سلامت سراسر این ناحیه موثر خواهد بود. و از طرفی، یافته های باستان شناسی در نواحی شرقی و غربی این صخره ها بیانگر این است که بیش از 10 هزار سال پیش انسان ها در این ناحیه ساکن شده اند. اروپائیان در دهه ی 1870 در صحرای غربی استرالیا ساکن شدند و در سال 1872 نواحی یورولو و کاتاجوتا توسط هیئت اعزامی آنان نقشه برداری شد.
صخره ی آیرز شناخته شده ترین منظره ی طبیعی در سراسر استرالیا می باشد و نزد قوم آنانگو که از ساکنین بومی این ناحیه هستند، تقدس خاصی دارد. معمولا ساکنین قدیمی این نواحی به عنوان راهنمایان تور عمل کرده و گردشگران را به دیدار از صخره ها می برند و در مورد حیات وحش و گیاهان ناحیه توضیح داده و داستان های مربوط به این صخره ها را برایشان بازگو می کنند. همچنین در 25 کیلومتری غرب یورولو در شهری به نام کاتاجوتا خیابان ها و اقامت گاه هایی ساخته شده که این امکان را به شما می دهد تا سحرگاهان و شامگاهان چشم انداز فوق العاده ای از این صخره ها داشته باشید. با استفاده از یک مسیر 1.6 کیلومتری می توانید تا بالای صخره بروید هرچند که این مسیر یک گذرگاه مذهبی و مقدس می باشد. و برای همین اهالی آنانگو ترجیح می دهند گردشگران به جای صخره نوردی، از گذرگاه های مخصوص پیاده روی استفاده کنند.
از لحاظ ساختاری، این صخره را تک سنگ می نامند چرا که همانند جزیره ای کوهستانی به نظر می رسد. این سازه ی طبیعی، باقیمانده ی کوهستانی است که به آهستگی و در طول زمان فرسوده شده است. سطح یکپارچه و بدون شکاف آن یکی از ویژگی های منحصر بفردش است که مانع از بوجود آمدن حفره و شکاف های عمیق بر روی آن شده است. همین ویژگی باعث شده که این سازه همچنان استوار و پابرجا بماند درحالی که صخره های اطراف آن تقریبا همگی از بین رفته اند. وقتی که متوجه می شوید دو سوم از این سنگ در دل زمین جای گرفته است، عظمت و بزرگی اش شما را مبهوط خواهد کرد. همچنین بر اساس مکان خورشید در آسمان، این صخره رنگ های متفاوتی به خود می گیرد مانند سایه های قرمز رنگ، ارغونی، آبی، صورتی و قهوه ای و با بارش باران، هاله ای نقره ای رنگ تمام صخره را دربرمی گیرد.
از لحاط حیات وحش، این ناحیه قبلا 46 گونه حیوان را در خود جای می داده و امروزه این رقم به 21 گونه کاهش یافته است که به عقیده ی اهالی آنانگو، کاهش تعداد حیوانات بر وضعیت و سلامت سراسر این ناحیه موثر خواهد بود. و از طرفی، یافته های باستان شناسی در نواحی شرقی و غربی این صخره ها بیانگر این است که بیش از 10 هزار سال پیش انسان ها در این ناحیه ساکن شده اند. اروپائیان در دهه ی 1870 در صحرای غربی استرالیا ساکن شدند و در سال 1872 نواحی یورولو و کاتاجوتا توسط هیئت اعزامی آنان نقشه برداری شد.
