صرف

[baroon]

صرف

​

فعل صرف می شود؛ یعنی برای آنکه بر زمان های مختلف و شخص های مختلف دلالت کند، صورت های گوناگون می پذیرد.

از آنجا که سه شخص وجود دارد (اول شخص، دوم شخص و سوم شخص) و هر شخصی ممکن است مفرد یا جمع باشد، هر فعلی 6 صورت پیدا می کند.

صورت های گوناگون فعل که زمان و شخص و مفرد یا جمع بودن را می رساند، ساخت یا صیغه نامیده می شوند. ​

​

هر یک از این صورت ها یک ساخت یا صیغه است:
نوشتم - نوشتی - نوشت - نوشتیم - نوشتید – نوشتتند


وقتی که صورت های فعلی را به ترتیب مزبور اول شخص مفرد، دوم شخص مفرد، سوم شخص مفرد، اول شخص جمع، دوم شخص جمع و سوم شخص جمع بر زبان می آوریم یا می نویسیم، می گویند آن را صرف کرده ایم.