زنی با مراجعه به دادگاه خانواده شهید محلاتی به درخواست و اجبار پدرش و برخلاف میل باطنی‌اش تقاضای طلاق کرد. زنی با مراجعه به شعبه ۲۴۰ دادگاه خانواده برخلاف میل باطنی‌اش که نمی‌خواست از شوهرش جدا شود، تقاضای طلاق داد.
زن جوان گفت: ۶ سال پیش با همسرم ازدواج کردم و در این سال‌ها کوچک‌ترین مشکلی با او نداشتم اما پدرم به اجبار از من خواسته از او جدا شوم و من نمی‌توانم تحت هیچ شرایطی پدرم را از این خواسته‌اش منصرف کنم.
قاضی اکبری دلیل اجبار پدر این زن را نسبت به این مساله پرسید و زن گفت: من تنها فرزند خانواده هستم و متاسفانه همسر من قدرت باروری ندارد و پدرم این ادعا را دارد که آرزوی دیدن نوه‌اش را دارد و بارها همسرم را تهدید کرده است که اگر راضی به این جدایی نشود او را به زندان خواهد انداخت.
زن جوان در ادامه گفت: در عقدنامه حق طلاق با من است و چون همسرم مقدار زیادی چک و سفته نزد پدرم دارد، پدرم مرا تهدید کرده که اگر از او جدا نشوم او را به زندان خواهد انداخت. این زن همچنین بیان کرد: چندین بار به طور پنهانی محل زندگی‌مان را تغییر دادیم اما هر بار پدرم من را به اجبار به خانه خودش می‌برد و اجازه نمی‌داد که در کنار همسرم به زندگی آرام خود ادامه دهم.
شوهر این زن در حالی که بسیار ناراحت بود، اظهار کرد: من هرگز پدر زنم را نمی‌بخشم، او فکر می‌کند چون وضع مالی بسیار خوبی دارد، می‌تواند هر کاری که مطابق میلش است را انجام دهد، من به دلیل علاقه‌ای که به همسرم دارم، بعد از ۸ ماه دعوا با پدر وی برخلاف میل باطنی‌ام راضی به این جدایی شدم، زیرا همسرم در این مدت به دلیل مصرف قرص‌های اعصاب بیمار شده است. زن جوان همه حق و حقوق مربوط به خود را بخشید و قاضی جلسه بعد از شنیدن اظهارات طرفین حکم طلاق را صادر کرد.