دکتر آزيتا صفارزاده/جراح و متخصص زنان و زايمان
عاقبت ديابت بارداري
ديابت دوران بارداري نوعي موقت از بيماري ديابت است. در اين حالت بدن زن باردار قادر به توليد هورمون انسولين به ميزان کافي نيست....
کمبود اين هورمون باعث عدم توانايي وي در استفاده و به‌کارگيري قند موجود در غذاها و توليد قند اضافي در خون اين شخص مي‌شود. اگر ديابت طي اين دوران در سطح قابل‌کنترلي نباشد، مي‌تواند فرد را به مشکلاتي از قبيل تولد نوزادي با وزن بسيار زياد يا قندخون پايين مبتلا کند اما نکته حائز‌اهميت اين است که ديابت دوران بارداري با تولد نوزاد از بين مي‌رود اما به‌طوراستثناء بعضي از مادران به ديابت نوع 2 که نوع دائمي از اين بيماري است، مبتلا مي‌شوند.
عوامل موثر در ابتلا به ديابت دوران بارداري يا آنچه خطر ابتلا را افزايش مي?دهد عبارتند از: سن 25 سالگي و بعد از آن، سابقه ابتلا به بيماري ديابت، سابقه تولد نوزادي با وزن بيش از 4 کيلوگرم، ارثي بودن بيماري ديابت در خانواده و چاقي مفرط مادر.
بسياري از زنان باردار با تغيير در رژيم غذايي و انجام ورزش خود قادر به کنترل اين بيماري هستند، اگرچه اين نوع تغيير در رژيم غذايي و انجام مکرر نرمش‌هاي مناسب باعث جلوگيري از بروز دوباره اين بيماري در بارداري‌هاي بعد يا ابتلا به ديابت نوع 2 در آينده مي‌شود اما مطمئن‌ترين راه براي کنترل قندخون در اين دوران، انجام آزمايش‌هاي مداوم در منزل و مراجعه منظم به پزشک است.
علايم ديابت دوران بارداري شامل تشنگي، تکرر ادرار، گرسنگي بيش از حد و ضعف در بينايي است البته با توجه به اينکه بارداري خود علايمي را به همراه دارد بنابراين داشتن اين علايم نمي‌تواند هميشه بر اين بيماري دلالت کند. در اين راستا، انجام آزمايش براي زن باردار امري مهم محسوب مي‌شود چرا که قندخون بالا، باعث مشکلات فراواني براي مادر و جنين مي‌شود. اين نوع ديابت با انجام دو نوع آزمايش قابل‌تشخيص است. در آزمايش اول، سطح قندخون يک ساعت پس از نوشيدن فنجان کوچکي از مايعي شيرين انجام مي‌شود اگر نتيجه، قندخوني بالا را نشان دهد نياز به آزمايش دوم يعني آزمايش 3 ساعته گلوکز ضروري مي‌شود. در اين آزمايش بيمار به مدت حداقل 8 ساعت از خوردن و نوشيدن هر چيز به جز آب ممنوع مي‌شود. بعد از طي اين زمان دوباره آزمايش صورت مي‌گيرد و نتيجه آن ثبت مي‌شود، سپس بيمار فنجان کوچکي از مايعي شيرين مي‌نوشد و تا 3 ساعت هر يک ساعت قندخون وي آزمايش مي‌شود. اگر سطح قندخون در همان وضعيت بالا يا بيشتر از آنچه در آزمايش اول و دوم مشاهده شده بود، باشد شخص دچار بيماري ديابت دوران بارداري است.
تقريبا تمام زنان باردار بين بيست و چهارمين تا بيست و هشتمين هفته از بارداري خود مورد آزمايش قرار مي‌گيرند و چنانچه پزشک تشخيص دهد که مادر ريسک زيادي براي ابتلا به اين بيماري دارد، اين آزمايش‌ها در مدت‌زمان زودتري انجام مي‌گيرد.
عاقبت ديابت بارداري
ديابت دوران بارداري نوعي موقت از بيماري ديابت است. در اين حالت بدن زن باردار قادر به توليد هورمون انسولين به ميزان کافي نيست....
کمبود اين هورمون باعث عدم توانايي وي در استفاده و به‌کارگيري قند موجود در غذاها و توليد قند اضافي در خون اين شخص مي‌شود. اگر ديابت طي اين دوران در سطح قابل‌کنترلي نباشد، مي‌تواند فرد را به مشکلاتي از قبيل تولد نوزادي با وزن بسيار زياد يا قندخون پايين مبتلا کند اما نکته حائز‌اهميت اين است که ديابت دوران بارداري با تولد نوزاد از بين مي‌رود اما به‌طوراستثناء بعضي از مادران به ديابت نوع 2 که نوع دائمي از اين بيماري است، مبتلا مي‌شوند.
عوامل موثر در ابتلا به ديابت دوران بارداري يا آنچه خطر ابتلا را افزايش مي?دهد عبارتند از: سن 25 سالگي و بعد از آن، سابقه ابتلا به بيماري ديابت، سابقه تولد نوزادي با وزن بيش از 4 کيلوگرم، ارثي بودن بيماري ديابت در خانواده و چاقي مفرط مادر.
بسياري از زنان باردار با تغيير در رژيم غذايي و انجام ورزش خود قادر به کنترل اين بيماري هستند، اگرچه اين نوع تغيير در رژيم غذايي و انجام مکرر نرمش‌هاي مناسب باعث جلوگيري از بروز دوباره اين بيماري در بارداري‌هاي بعد يا ابتلا به ديابت نوع 2 در آينده مي‌شود اما مطمئن‌ترين راه براي کنترل قندخون در اين دوران، انجام آزمايش‌هاي مداوم در منزل و مراجعه منظم به پزشک است.
علايم ديابت دوران بارداري شامل تشنگي، تکرر ادرار، گرسنگي بيش از حد و ضعف در بينايي است البته با توجه به اينکه بارداري خود علايمي را به همراه دارد بنابراين داشتن اين علايم نمي‌تواند هميشه بر اين بيماري دلالت کند. در اين راستا، انجام آزمايش براي زن باردار امري مهم محسوب مي‌شود چرا که قندخون بالا، باعث مشکلات فراواني براي مادر و جنين مي‌شود. اين نوع ديابت با انجام دو نوع آزمايش قابل‌تشخيص است. در آزمايش اول، سطح قندخون يک ساعت پس از نوشيدن فنجان کوچکي از مايعي شيرين انجام مي‌شود اگر نتيجه، قندخوني بالا را نشان دهد نياز به آزمايش دوم يعني آزمايش 3 ساعته گلوکز ضروري مي‌شود. در اين آزمايش بيمار به مدت حداقل 8 ساعت از خوردن و نوشيدن هر چيز به جز آب ممنوع مي‌شود. بعد از طي اين زمان دوباره آزمايش صورت مي‌گيرد و نتيجه آن ثبت مي‌شود، سپس بيمار فنجان کوچکي از مايعي شيرين مي‌نوشد و تا 3 ساعت هر يک ساعت قندخون وي آزمايش مي‌شود. اگر سطح قندخون در همان وضعيت بالا يا بيشتر از آنچه در آزمايش اول و دوم مشاهده شده بود، باشد شخص دچار بيماري ديابت دوران بارداري است.
تقريبا تمام زنان باردار بين بيست و چهارمين تا بيست و هشتمين هفته از بارداري خود مورد آزمايش قرار مي‌گيرند و چنانچه پزشک تشخيص دهد که مادر ريسک زيادي براي ابتلا به اين بيماري دارد، اين آزمايش‌ها در مدت‌زمان زودتري انجام مي‌گيرد.