پرندگاني كه به خاطر تنوع زياد در رنگ به رنگ شدن پرهايشان شناخته شده هستند، داراي مكانيزمهاي مختلف شيميايي و فيزيكي جهت توليد رنگهاي زيبا و متنوع در پرهايشان هستند كه طي ميليونها سال چشم انسانها را به خود خيره نگاه داشته است.
بتازگي اولين نمونه نانو ساختارهاي توليد رنگ در فسيل پر پرندهاي متعلق به 40 ميليون سال قبل مشاهده شده است. رنگ به رنگ شدن خاصيتي است كه در آن بسته به زاويه مشاهده، رنگ تغيير ميكند مانند آنچه در رنگين كماني از رنگها روي يك قطره شناور نفت روي آب ديده ميشود و بسياري از ما آن را ديده ايم. ساده ترين شكل رنگ به رنگ شدن در پرندگان به وسيله پراكندگي نور سطح پرها و همچنين سطح صافي از رنگدانه هاي ملانين در پروتئين پرها ايجاد ميشود. با آزمايش اين فسيل يافت شده در آلمان توسط ميكروسكوپ الكتروني، محققان توانستند وجود لايه هاي مسطح ساختارهاي ملانين را كه تحت عنوان Melanosome شناخته ميشوند، اثبات كنند.
اين نانوساختارها پرها را قادر ميسازد زمينهاي سياه را به وجود آورد كه ميتواند متمايل به سبز متاليك، آبي و مسي در زواياي مشخصي شود.
اين خاصيت در پرندههاي امروزي نظير سار اروپايي و Grackle (نوعي پرنده از تيرهاي سار و دم جنبانك) نيز ديده ميشود. بيش از 25 سال است كه محققان ساختارهاي ريزلوله اي شكل را در پرهاي فسيل شده و پرندگان كشف كرده بودند. مدتهاي زيادي بود كه اين ساختارها را به باكتريهايي تعبير ميكردند كه طي فسيل شدن اين پرها آنها را هضم كرده بودند. پس از مدتي محققان متوجه شدند اين ساختارها در حقيقت Melanosome هايي مربوط به الگوي رنگي هستند نه باكتريايي. اين ساختارها به عنوان الگوهاي اصلي رنگ ثبت شدند و تا امروز محققان در تلاش بودند تا بفهمند چه خصوصيات رنگ پذيري ديگري ممكن است در اين فسيلها يافت شود.
كشف جزئيات اين فوق ساختارها امكان فوق العادهاي براي مطالعه فسيل حيواناتي با پوست صاف مانند خز را به وجود آورده است.
اين كشف ميتواند راه را براي تعيين خصوصيات رنگي ديگر پرندگان كهن و حتي دايناسورها هموار كند، گرچه نهايت آرزوي دانشمندان در اين پروژه اين است كه در صورت امكان به بازسازي رنگهاي دايناسورهاي پردار برسند.
بتازگي اولين نمونه نانو ساختارهاي توليد رنگ در فسيل پر پرندهاي متعلق به 40 ميليون سال قبل مشاهده شده است. رنگ به رنگ شدن خاصيتي است كه در آن بسته به زاويه مشاهده، رنگ تغيير ميكند مانند آنچه در رنگين كماني از رنگها روي يك قطره شناور نفت روي آب ديده ميشود و بسياري از ما آن را ديده ايم. ساده ترين شكل رنگ به رنگ شدن در پرندگان به وسيله پراكندگي نور سطح پرها و همچنين سطح صافي از رنگدانه هاي ملانين در پروتئين پرها ايجاد ميشود. با آزمايش اين فسيل يافت شده در آلمان توسط ميكروسكوپ الكتروني، محققان توانستند وجود لايه هاي مسطح ساختارهاي ملانين را كه تحت عنوان Melanosome شناخته ميشوند، اثبات كنند.
اين نانوساختارها پرها را قادر ميسازد زمينهاي سياه را به وجود آورد كه ميتواند متمايل به سبز متاليك، آبي و مسي در زواياي مشخصي شود.
اين خاصيت در پرندههاي امروزي نظير سار اروپايي و Grackle (نوعي پرنده از تيرهاي سار و دم جنبانك) نيز ديده ميشود. بيش از 25 سال است كه محققان ساختارهاي ريزلوله اي شكل را در پرهاي فسيل شده و پرندگان كشف كرده بودند. مدتهاي زيادي بود كه اين ساختارها را به باكتريهايي تعبير ميكردند كه طي فسيل شدن اين پرها آنها را هضم كرده بودند. پس از مدتي محققان متوجه شدند اين ساختارها در حقيقت Melanosome هايي مربوط به الگوي رنگي هستند نه باكتريايي. اين ساختارها به عنوان الگوهاي اصلي رنگ ثبت شدند و تا امروز محققان در تلاش بودند تا بفهمند چه خصوصيات رنگ پذيري ديگري ممكن است در اين فسيلها يافت شود.
كشف جزئيات اين فوق ساختارها امكان فوق العادهاي براي مطالعه فسيل حيواناتي با پوست صاف مانند خز را به وجود آورده است.
اين كشف ميتواند راه را براي تعيين خصوصيات رنگي ديگر پرندگان كهن و حتي دايناسورها هموار كند، گرچه نهايت آرزوي دانشمندان در اين پروژه اين است كه در صورت امكان به بازسازي رنگهاي دايناسورهاي پردار برسند.