B a R a N
مدير ارشد تالار
بانی فیلم آنلاین: عبدالوهاب شهیدی گفت: سالهای بسیاری در سازمان صدا و سیما فعالیت کردهام، اما اکنون بیش از ۳۰ سال است که هیچ کسی از سازمان صداوسیما سراغی از من نگرفته است.
به گزارش تسنیم، عبدالوهاب شهیدی خواننده پیشکسوت موسیقی ایران ساکن محله مجیدیه است. خانه قدیمی با حیاطی بزرگ، منزل عبدالوهاب شهیدی خوانند قطعه معروف «آن نگاه مست تو» است.وقتی وارد خانه میشویم ما را به زیرزمینی دنج و قدیمی هدایت میکنند. تنها کسی که در کنار شهیدی حضور دارد، فرزند بزرگترش شاهرخ است. موسیقی که در اتاق در حال پخش است به همان قطعه معروف «آن نگاه مست تو» میرسد. همینجا شهیدی درباره چگونگی ضبط این قطعه توضیحاتی را ارائه میکند. او میگوید ما این قطعه را از موسیقی محلی گرفتیم و با اندکی تغییر و حفظ اصالتش آن را با گروه پایهور اجرا کردیم. این قطعه برای نخستین بار در سال 1347 در جشن هنر شیراز اجرا شد که من خواننده این قطعه بودم. از همینجا گلایههای این خواننده پیشکسوت آغاز میشود. او میگوید من بازنشسته ارتش هستم و حقوق مستمریام را از آنجا میگیرم. با این که سالهای بسیاری در سازمان صدا و سیما فعالیت کردهام، اما اکنون بیش از 30 سال است هیچ کسی از سازمان صداوسیما سراغی از من نگرفته است. این در حالی است که من سالهای بسیاری در صدا و سیما خدمت کردهام. آنها حتی احوالی از من نپرسیدند. در این سالها افراد زیادی را به عنوان چهره ماندگار در کشور انتخاب کردند. اما هرگز نامی از من برده نشد. شهیدی درباره تصویری که بر دیوار اتاقش کشیده شده میگوید: این چهره پدرم است. پدرم فردی مذهبی بود. او به عنوان نخستین معلم من دو تصنیف و آوازهای سهگاه و دشتی را به من آموخت. البته او کارهای هنری دیگری مانند طراحی نقشه قالی هم انجام میداد.
به گزارش تسنیم، عبدالوهاب شهیدی خواننده پیشکسوت موسیقی ایران ساکن محله مجیدیه است. خانه قدیمی با حیاطی بزرگ، منزل عبدالوهاب شهیدی خوانند قطعه معروف «آن نگاه مست تو» است.وقتی وارد خانه میشویم ما را به زیرزمینی دنج و قدیمی هدایت میکنند. تنها کسی که در کنار شهیدی حضور دارد، فرزند بزرگترش شاهرخ است. موسیقی که در اتاق در حال پخش است به همان قطعه معروف «آن نگاه مست تو» میرسد. همینجا شهیدی درباره چگونگی ضبط این قطعه توضیحاتی را ارائه میکند. او میگوید ما این قطعه را از موسیقی محلی گرفتیم و با اندکی تغییر و حفظ اصالتش آن را با گروه پایهور اجرا کردیم. این قطعه برای نخستین بار در سال 1347 در جشن هنر شیراز اجرا شد که من خواننده این قطعه بودم. از همینجا گلایههای این خواننده پیشکسوت آغاز میشود. او میگوید من بازنشسته ارتش هستم و حقوق مستمریام را از آنجا میگیرم. با این که سالهای بسیاری در سازمان صدا و سیما فعالیت کردهام، اما اکنون بیش از 30 سال است هیچ کسی از سازمان صداوسیما سراغی از من نگرفته است. این در حالی است که من سالهای بسیاری در صدا و سیما خدمت کردهام. آنها حتی احوالی از من نپرسیدند. در این سالها افراد زیادی را به عنوان چهره ماندگار در کشور انتخاب کردند. اما هرگز نامی از من برده نشد. شهیدی درباره تصویری که بر دیوار اتاقش کشیده شده میگوید: این چهره پدرم است. پدرم فردی مذهبی بود. او به عنوان نخستین معلم من دو تصنیف و آوازهای سهگاه و دشتی را به من آموخت. البته او کارهای هنری دیگری مانند طراحی نقشه قالی هم انجام میداد.