اعتیادو خانواده
مقدمه:
امروزه و در آغاز هزاره سوم، بحران موادمخدر، همچون اختاپوسی جهانی، تن و روان شهروندان جوامع را مورد تهدید قرار داده است. از این اختاپوس، هر روز در روزنامهها، مجلات و تصاویر تلویزیون با اصطلاحاتی نظیر «بلای خانمانسوز»، «سوغات وارداتی»، توطئههای استعماری» و «بیماری فراگیر» نام برده میشود.
مسئله اعتیاد در جهان امروز از مسائل مهم اجتماعی است که در بیشتر کشورها به صورت مشکل عمدهای مطرح شده و کشور ما نیز از این آسیب اجتماعی در امان نمانده است و هر روز در گوشه و کنار این مملکت نیز شاهد قربانی افرادی در دام مواد اعتیادآور هستیم که با مشاهدة این وضع هر انسان دوراندیش را به مطالعه وا میدارد تا از قربانی بیشتر افراد جامعه جلوگیری نماید.
نوشته پیش روی شما که مورد مطالعه قرار گرفته است. نگارنده کوشیده بعد از توجه به تعاریف اعتیاد، پیشینه تاریخی، انواع آن و علل و زمینههای اعتیاد؛ گوشزدی بر خانوادهها داشته باشد که عامل اصلی اعتیاد بر اساس تحقیقات شناخته شدهاند.
تعریف اعتیاد:
اعتیاد واژهای تازی از ریشه «عاد» و به معنای عادت کردن و خو گرفتن است. «چنانچه عادتکردن و خوگرفتن (به هر چه که باشد) به نحوی اتفاق افتد که ترک کردن و دست برداشتن از آن به قول معروف موجب مرض گردد و با ناراحتی جسمی، روحی و رفتاری همراه شود اعتیاد نام دارد و وابستگی تلقی میشود. طبع خوپذیر آدم، انسان را قادر ساخته است که به همهچیز و همهکس، به شیوههای انجام امور، به غذا و شکل خاص پوشاک و به راه و رسمها و حتی مناظر و راهها عادت کند و گاهاً در ترک آنها وی را با مشکل روبهرو سازد که امر در مورد مواد مصرفی صادقتر است.
اعتیاد عبارت است از یک پدیده زیستی که به ارگانیزم امکان میدهد خود را متدرجاً با پارهای مواد سمی سازش دهد و مصرف روزمره مقادیری از این مواد را که برای ارگانیزم بکر کشنده است تحمل کند.
فیزیولوژیستها در تعریف اعتیاد میگویند: «اعتیاد عبارت از حالتی است که استعمال متوالی یا متناوب ماده مخدر در فرد ایجاد میکند. با استعمال مواد مخدر، تحریک پذیری سلولهای عصبی و دستگاه عصبی افزوده و درنتیجه داروی بیشتری لازم است که آن را به حال تعادل برگرداند»
سازمان جهانی بهداشت در سال 1950 از اعتیاد چنین تعریفی ارائه میدهد: اعتیاد به موادمخدر مسمومیت حاد یا مزمنی است که مضر به حال شخص و اجتماع میباشد و زایدة مصرف داروی طبیعی یا صنعتی به شمار میرود خصوصیات این حالت عبارتند از:
1. وجود یک تمنا و احتیاج به ادامه استعمال دارو و به درست آوردن آن به هر طریقی که ممکن باشد؛
2. وجود یک علاقه شدید یا یک گرایش به ازدیاد میزان مصرف دارو که به نام فزون طلبی مشهود است؛
3. یک وابستگی روانی یا جسمی به آثار داروهای اعتیادآور به این نحو که وقتی دارو به معتاد نرسد اثرات روانی و جسمی که به آثار قطع دارو موسوم است در وی ظاهر میگردد
عبارت مواد مخدر اصطلاحی است که از سال (1338 هـ.ش) در قانونگذاری و سازمانهای مبارزه با این مواد در ایران مورد استفاده قرار گرفته است و به تمام موادی گفته میشود که بر انسان اثر گذاشته و وابستگی جسمی و روانی به وجود میآورند.
«واژه مخدر در لغت اسم فاعل «خدر»، از مصدر تخدیر میباشد که دارای معانی متعددی است.» این معانی عبارتند:
1. پردهای که برای کنیز در گوشهای از خانه نصب میشود؛
2. سستی و خماری و گیجی که بر شارب خمر در ابتدای مصرف آن عارض میگردد؛
3. ضعف بینایی یا سنگینی چشم به سبب خاشاک و امثال آن؛
4. باران و تاریکی شب و مکان تاریک؛
5. شدت گرما در روز و نوزیدن باد در آن و نبود هیچگونه نسیمی؛
6. حیوانی که از گله بازمانده و بدان ملحق نشده.
__________________