تمام زنان دنيا وقتي مادر مي‌شوند دوست دارند مادري نمونه باشند و بتوانند وظايف مادري خود را به خوبي انجام دهند. اما محدوده اين وظايف كجاست و چگونگي عمل به وظايف مادري تا چه حد مي‌تواند مادر را نمونه و بدون نقص كند. گاهي يك مادر با زحمات زيادي كه مي‌كشد نمي‌تواند آنطور كه خودش و فرزندش مي‌خواهند مادري كند، اما مادر ديگري با زحمت كمتري مي‌تواند توقعات خود و فرزندش را از مادري كردن برآورده سازد. راستي مادر نمونه كيست؟
اولين و مهم‌ترين وظيفه يك مادر عشق ورزيدن به فرزندش است. شما بايد به فرزندتان بفهمانيد كه عاشقانه دوستش داريد. گاهي برخي مادران فكر مي‌كنند كه اگر به تمام خواسته‌هاي فرزندشان جامه عمل بپوشانند يعني خيلي دوستش دارند در حالي كه اين امر تنها تا سن يك سالگي كارساز مي‌باشد و پس از آن بايد با روش‌هاي تربيتي به فرزند ياد داد كه هرچه مي‌خواهد نمي‌شود به دست بياورد و حق حكومت بر بقيه انسان‌ها را ندارد. گاهي نيز با محبت‌هاي زياد از حد، فرزند خود را لوس بار مي‌آورند و او را در روابط آينده‌اش با بقيه انسان‌ها دچار مشكل مي‌كنند.
عشق ورزيدن به فرزند به معني تسليم او شدن نيست. عشق ورزيدن يعني هيچ گاه به فرزندتان نگوييد دوستت ندارم و حتي وقتي خواسته‌اي نامعقول از شما دارد يا اشتباهي مرتكب مي‌شود به او بگوييد كه گرچه خيلي دوستت دارم اما اين كارت اشتباه بود و اين نتيجه كار خودت است. يا من دوستت دارم اما اين خواسته تو عملي نيست.
فرزند شما نبايد ياد بگيرد كه از عشق شما نسبت به خود سوءاستفاده كند. البته اينها بدان معني نيست كه شما مادري خشك و بي‌عاطفه باشيد بلكه مي‌توانيد در عين مهرباني و محبت دچار افراط و تفريط نشويد. فرزند شما بايد هميشه در پناه عشق مادري احساس آرامش كند. فرزندتان را در هر سني كه هست در آغوش بگيريد، ببوسيد و به او بگوييد كه دوستش داريد. با او مهربان و صادق باشيد و هميشه برايش وقت بگذاريد، او را سرزنش نكنيد، هيچ‌گاه به تنبيه بدني متوسل نشويد و فكر نكنيد كه فرزندتان مي‌داند كه شما عاشقش هستيد. او احتياج دارد كه شما اين را به او بفهمانيد.
عشق ورزيدن به فرزند به معني تسليم او شدن نيست. عشق ورزيدن يعني هيچ گاه به فرزندتان نگوييد دوستت ندارم و حتي وقتي خواسته‌اي نامعقول از شما دارد يا اشتباهي مرتكب مي‌شود به او بگوييد كه گرچه خيلي دوستت دارم اما اين كارت اشتباه بود و اين نتيجه كار خودت است. يا من دوستت دارم اما اين خواسته تو عملي نيست.
سلامتي جسم و روح
از وقتي كودك شما در رحم‌تان است، وظيفه داريد كه از لحاظ سلامتي جسمي و روحي به او رسيدگي كنيد و اين رسيدگي تا آخر عمر ادامه دارد، اما هرچه كودك شما بزرگتر مي‌شود اين رسيدگي حساسيت كمتري پيدا مي‌كند و از حالت مستقيم به غير مستقيم تبديل مي‌شود. تغذيه كودك از دوران جنيني تا وقتي كه خودش بتواند غذاي مناسب را تشخيص داده و بخورد به عهده مادر است. مادر بايد با يك برنامه‌ريزي صحيح به سلامتي فرزند خود اهميت دهد. لازم است دقت شود كه اهميت به سلامتي نبايد تبديل به وسواس شود كه هم مادر و هم فرزند در آن دچار آسيب شوند. همچنين به خاطر داشته باشيد كه در كنار سلامتي جسمي بايد توجه كامل به سلامت روح و روان كودك هم بشود.
مادران يادشان باشد كه بهترين راه يافتن روش‌هاي صحيح حفظ سلامتي جسمي و روحي كودك، كمك گرفتن از متخصصين است پس مادران موفق كساني هستند كه ارتباط خود را با متخصصين جسم و روح كودك قطع نمي‌كنند. نكته ديگر اين است كه يك مادر نمونه خودش نيز بايد از سلامتي جسم و روح برخوردار باشد پس به سلامتي خود نيز اهميت دهيد تا بتوانيد مادري نمونه باشيد.قطعا روابط شما با همسرتان نيز بر سلامتي جسم و روح شما و فرزندتان تاثيرگذار است پس قبل از بچه‌دار شدن روابط خود و همسرتان را بهبود بخشيد و اگر مشكلي وجود دارد برطرف كنيد. اگر هم پس از بچه‌دار شدن مشكلاتي به وجود آمد حتما با كمك گرفتن از روانشناسان خانواده، تاثيرات منفي بر سلامت خود و فرزندتان را به حداقل برسانيد.
تربيت و كشف استعدادها
تربيت صحيح فرزندان و كشف و شكوفا كردن استعدادهاي او نيز يكي از وظايف مادران است. يك مادر نمونه آن است كه با مطالعه و مشورت با روانشناسان در زمينه تربيت و كشف استعدادهاي كودك بتواند فرزندي لايق تربيت كند و از نقاط ضعف شخصيت فرزند خود نگذرد و در رفع آنها بكوشد. ممكن است فرزند شما يك استعداد خاص داشته باشد كه شما به هيچ‌وجه از آن خبر نداشته باشيد پس روش‌هاي كشف استعداد را ياد بگيريد و هيچ استعدادي را به كودك تلقين نكنيد؛ شايد آنچه شما دوست داريد، فرزندتان دوست نداشته يا در آن مورد خاص استعداد نداشته باشد. پس از كشف استعداد، مادر وظيفه دارد كه روش‌هاي شكوفايي آن استعداد خاص را پيدا و زمينه شكوفايي آن را فراهم آورد. به فرزند خود اعتماد به نفس دهيد به اين صورت كه نقاط قوت واقعي او را پيدا كنيد و از آنها تعريف كنيد. مراقب باشيد كه اين اعتماد به نفس كاذب نشود يعني به اندازه و واقعي باشد. همچنين نقاط ضعف فرزندتان را نيز با احتياط به او گوشزد كرده و در رفع آنها به او كمك كنيد.
حمايت نابجا و بيش از اندازه، به فرزند شما به اشتباه مي‌قبولاند كه هرچه انجام مي‌دهد درست است در حالي كه يك انسان كامل بايد بفهمد كه كجا اشتباه مي‌كند.
مادر نمونه براي فرزندش يك حامي عادل و با انصاف است. شما بايد از فرزندتان حمايت كنيد ولي با عدالت و انصاف، يعني اگر جايي فرزندتان خطا مي‌كند به او بفهمانيد كه خطا كرده است و حمايت بيش از اندازه نيز از او به عمل نياوريد. حمايت نابجا و بيش از اندازه، به فرزند شما به اشتباه مي‌قبولاند كه هرچه انجام مي‌دهد درست است در حالي كه يك انسان كامل بايد بفهمد كه كجا اشتباه مي‌كند.
به فرزند خود اعتماد كنيد و به او ميدان عمل بدهيد. به او و عقايدش احترام بگذاريد. درست است كه شما تجربه بيشتري داريد اما اين بدان معني نيست كه هرچه شما فكر مي‌كنيد درست باشد. هرچه فرزندتان را محدودتر كنيد او بيشتر از شما دور مي‌شود. به او يك آزادي عمل با كنترل از راه دور بدهيد. به او صداقت را ياد دهيد و با رفتارتان به او اجازه دهيد كه با شما صداقت داشته باشد و بداند كه تمام حرف‌هايش را مي‌تواند به شما بگويد. دوست فرزند خود باشيد. فرزند شما قبل از هر چيز يك انسان است پس به حقوقش احترام بگذاريد و در هر سني استقلال شخصي‌اش را متناسب با سنش بپذيريد و نگذاريد كه بيش از حد به شما وابسته شود.
بخش خانواده ايراني تبيان