عمارت امجدالاشراف
این عمارت از بناهای معروف دوره قاجار است که توسط میرابوطالب تاجر اصفهانی در دوره امان الله خان والی بزرگ ساخته شده است و در خیابان صلاح الدین ایوبی شهر سنندج بنا به دعوت امان الله خان از اصفهان به کردستان آمده است. این بنا دارای حیاط سنگ فرش شده حوض، حمانم، تالار و حسینیه است. حسینیه که از جالب‌ترین قسمت‌های بنا است، کاشی کاری‌های بی نظیر و ظریف، نقاشی‌ها و گچ بری‌های زیبایی بر روی دیوارها دارد. تمام تزیینات بنا به دست استادکاران اصفهانی طراحی و اجرا شده اند. مصالح به کار رفته در بنا شامل گچ، آجر و آهک و ملات ساروج و کاه گل است که قسمتی از گچ و آهک مصرفی را از اصفهان آورده اند. سیستم آب رسانی عمارت از طریق قنات و تنبوشه‌های سفالی است.
کلیسای سنندج
این بنا در ضلع غربی خیابان نمکی و در محله قدیمی (آغه زمان) که محله ای مسیحی نشین است قرار دارد. اواخر صفویه در زمان حکومت شاه عباس دوم هنگامی که ارامنه توسط دولت عثمانی به ایران تبعید شدند، گروهی از آنها در شهر سنندج ساکن و احتمالا در همان زمان به ساخت کلیسا اقدام نمودند. شیوه ساخت و نوع معماری کلیسای سنندج تحت تاثیر معماری سبک اصفهانی است و تلفیقی از نماسازی سبک بومی مانند طاق نما و ستون‌های آجری در آن به کار رفته که به فرم مشعل در بخش فوقانی به صورت سه ترکی آجرکاری شده است. خطوط عمودی در نمای بیرونی ساختمان تاکید بر ارتفاع کلیساست . در گل دسته ناقوس کلیسا کاشی‌های معقلی و گره چینی قابل ملاحظه است. حجاری سنگ‌های سردر ورودی که دارای نقش گل لوتوس و ترنج است، کار استادان سنندجی است. این کلیسا دارای قناتی فعال است و آب نمای زیبایی نیز در داخل حیاط آن در ضلع جنوبی دیده می شود.
این عمارت از بناهای معروف دوره قاجار است که توسط میرابوطالب تاجر اصفهانی در دوره امان الله خان والی بزرگ ساخته شده است و در خیابان صلاح الدین ایوبی شهر سنندج بنا به دعوت امان الله خان از اصفهان به کردستان آمده است. این بنا دارای حیاط سنگ فرش شده حوض، حمانم، تالار و حسینیه است. حسینیه که از جالب‌ترین قسمت‌های بنا است، کاشی کاری‌های بی نظیر و ظریف، نقاشی‌ها و گچ بری‌های زیبایی بر روی دیوارها دارد. تمام تزیینات بنا به دست استادکاران اصفهانی طراحی و اجرا شده اند. مصالح به کار رفته در بنا شامل گچ، آجر و آهک و ملات ساروج و کاه گل است که قسمتی از گچ و آهک مصرفی را از اصفهان آورده اند. سیستم آب رسانی عمارت از طریق قنات و تنبوشه‌های سفالی است.
کلیسای سنندج
این بنا در ضلع غربی خیابان نمکی و در محله قدیمی (آغه زمان) که محله ای مسیحی نشین است قرار دارد. اواخر صفویه در زمان حکومت شاه عباس دوم هنگامی که ارامنه توسط دولت عثمانی به ایران تبعید شدند، گروهی از آنها در شهر سنندج ساکن و احتمالا در همان زمان به ساخت کلیسا اقدام نمودند. شیوه ساخت و نوع معماری کلیسای سنندج تحت تاثیر معماری سبک اصفهانی است و تلفیقی از نماسازی سبک بومی مانند طاق نما و ستون‌های آجری در آن به کار رفته که به فرم مشعل در بخش فوقانی به صورت سه ترکی آجرکاری شده است. خطوط عمودی در نمای بیرونی ساختمان تاکید بر ارتفاع کلیساست . در گل دسته ناقوس کلیسا کاشی‌های معقلی و گره چینی قابل ملاحظه است. حجاری سنگ‌های سردر ورودی که دارای نقش گل لوتوس و ترنج است، کار استادان سنندجی است. این کلیسا دارای قناتی فعال است و آب نمای زیبایی نیز در داخل حیاط آن در ضلع جنوبی دیده می شود.