..::آبی دل::..
متخصص بخش
پترا شهری تاریخی در کشور پادشاهی اردن است که پایتخت حکومت باستانی نَبَطی‌ها بوده است. این شهر باستانی در ۲۶۲ کیلومتری جنوب شهر عمّان پایتخت اردن ودر غرب راه اصلی بین این شهر و بندر عقبه واقع شده‌است و ميان درياي سرخ و بحرالميت قرار دارد که گذرگاه مهمي سر راه شبه جزيره عربستان، مصر، سوريه و فينيقيه بوده است. شهر پترا را كه نيمي از آن با سنگ بنا شده و نيمي ديگر در دل کوه و در تخته سنگهایی به رنگ سرخ یا رنگ صورتی تراشیده شده‌است و هنگام طلوع و غروب آفتاب سنگ‌هاي قرمز شهر پترا با تغيير رنگ، مناظر زيبايي را به وجود مي‌آورند. از اینجاست که نام این شهر زیبا پترا نهاده شده‌است. کلمه پترا به زبان یونانی به معنی صخره است و چون این شهر باستانی در سنگ (صخره) کنده شده‌است آنرا پترا نامیده‌اند. همچنین این شهر تاریخی و زیبا را به خاطر سرخ گون بودنش به‌نام المدینة الوردیة نیز نامیده شده‌است. در شهر پترا که يكي از مشهورترين مکان های باستاني جهان است ،سنت‌هاي شرقي و معماري يوناني با يكديگر تركيب شده‌اند.
در دو طرف تنگه پترا كتيبه‌هاي‌باستاني حكاكي شده و صدها ساختمان، آرامگاه، سالن و تالارهاي تدفين مردگان، معابد، پرستش‌گاه‌ها و تخته سنگ‌هاي كنده كاري شده از دوران‌هاي گذشته وجود دارد.در جریان کاوش های هیئت باستان شناسی فرانسه در شهر باستانی پترا ، یک سر متعلق به مجسمه "مارکو آئورلیو" امپراتور روم، متعلق به قرن دوم میلادی را کشف کردند که کاملا سالم مانده است. این سر که 50 سانتی متر ارتفاع و 35 سانتی متر پهنا دارد، در منطقه ای از پترا که در آن کاخ قرار دارد کشف شده است. به گفته باستان شناسان این سر در جریان یک زلزله در قرن چهارم قبل از میلاد از پیکر اصلی مجسمه جدا شده است.آمفی تئاتری به سبک رومی و با گنجایش سه هزار نفر در بخش دیگر شهر واقع است.جهانگردان برای دیدن این جاذبه ها به پترا می روند ، منطقه ای که دارای آب و هوای معتدل، چشم اندازهای طبیعی، آثار تاریخی ارزشمند و سواحل زیبای عقبه، در کنار دریای سرخ، بحر المیت، شن های سرخ و روان صحرا و صخره های سر به فلک کشیده می باشد.
پایان حکومت نبطی ها و خرابی پایتخت شهر پترا به دست رومیان در سال ۱۰۵ میلادی بوده است. قشون رومیان در سال ۱۰۵ میلادی سرزمین نبطی‌ها را محاصره می‌کنند و آب را به روی ساکنان شهر می‌بندند و سرانجام بعد از مدتی آن شهر را اشغال می‌کنند و به حکومت نبطی ها خاتمه می‌دهند ولی در سال ۶۳۶ میلادی عربها توانستند شهر پترا را از نفود رومی‌ها برهانند.
ساکنان پترا اکثرا به کشاورزی مشغول بودند ، اما بعد از زلزله‌ای که درسالهای ۷۴۶ و ۷۴۸ به این شهر وارد آمد، ساکنان پترا مجبور شدند تا به مناطق اطراف کوچ کنند . آثار این شهر باستانی هنوز همچون دری در دل کوه می‌درخشد و یادگاری از دوران نَبَطی‌ها است که بسیار تماشایی است.
كمبوجيه شاه بابل، پسر ارشد كورش بزرگ در سال 530 قبل از ميلاد بعد از اينكه پدرش كشته شد، خود را شاه بزرگ‌كشورها ناميد و براي لشكركشي و حمله به مصر عازم جنگ شد. او در هنگام عبور لشكر از صحراي اردن از شهر سنگي عبور كرد و آنجا را مركز آثار باستاني جهان ناميد.خسرو ، پادشاه ايران نيز بعد از حمله به خاك روم و تصرف انطاكيه شهر سنگي پترا را تصرف كرد و به اين ترتيب تا مدت زيادي شهر پترا متعلق به ايران بود.
آورده اند آن زمانی که حضرت موسي(ع) از صحراي بي آب و علف " اراباح" در جنوب غربي اردن مي گذشت از گرماي سوزان خورشيد و روزهاي متوالي پياده راه پيمودن از پاي در آمده و تشنگي بر او غلبه کرد.موسي(ع) به هر سوي از بيابان سوزان چشم مي انداخت تا شايد نشاني از آب بيابد و سايه باني براي استراحت بجويد که... ناگه از دور تخته سنگ عظيم گنبدي شکلي را ديد که به رنگ سفيد بود و در زير تابش انوار آفتاب بسان الماس مي درخشيد . موسي (ع) به آنسو رفت و چون به پاي صخره سفيد رسيد با عصايي که به دست داشت بر پيکر سنگ کوفت. در آن لحظه سنگ شکاف پيدا کرد و اب زلال از دل ان به بيرون جريان يافت . موسي از آن آب گوارا نوشيد و چون چندي در سايه تخته سنگ آرميد و جاني دوباره يافت و در پي ماموريت الهي خويش روان شد.اما آن آب از جريان باز نايستاد و همچنان جوشيد و جاري شد تا چشمه اميد ديگران باشد و دليلي براي به وجود آمدن تمدني شگفت انگيز موسوم به تمدن "پترا " در همان صحرا که بعدها به " وادي موسي " شهرت يافت ،و چشمه اش زيارتگاه معتقدان و زايران شد.
ورودی شهر پترا 21 دینار(حدود 27 هزار تومان) می باشد و از آن جایی که تنها راه ورود به شهر دالانی است طویل و باریک. دالانی در دل کوه که ارتفاع دیوارۀ آن به 25 متر می رسد و عرض آن فقط 5 متر است و برای رسیدن به شهر پترا باید این مسیر را با شتر ، کالسکه و یا پیاده طی نمود.