Maryam
متخصص بخش ادبیات
حتماً تاکنون عکس هایی به اصطلاح هنری را دیده اید که در آنها هنرمند عکاس به ثبت تصویر یک سوژه متحرک در لحظه پرداخته است.
به این نوع عکس ها در اصطلاح انگلیسی Motion blur (متحرک تار) می گویند که در فارسی با نام "عکاسی از سوژه متحرک" شناخته شده است.
این هنر عبارت است از ثبت تصویر سوژه ای که به سرعت در حال حرکت در یک زمینه (background) ثابت است و یا گرفتن عکس های پی در پی از جزء به جزء حرکت سوژه به طوری که با گذاشتن تصاویر در کنار یکدیگر ریتم حرکت سوژه نمایان شود (درست مانند کاری که در انیمیشن سازی انجام می شود).
در هنگام عکاسی متداول، معمولاً لنز دوربین روی یک فضا و یک سوژۀ ثابت متمرکز می شود و تصویر سوژه را در آن لحظه ثبت می کند و حاصل، عکسی ثابت و بدون حرکت است درست مانند اغلب عکس هایی که به دست عکاسان آماتور و با دوربین های معمولی گرفته می شود. در این عکس ها، تکان خوردن سوژه در لحظه بسته شدن شاتر دوربین، منجر به حاصل شدن عکسی تار و ناواضح می شود.
اما در عکاسی حرفه ای و با استفاده از دوربین های قوی، عکاس به ثبت یک لحظه از حرکت سوژه می پردازد و البته نتیجه تار شدن بخشی از تصویر بوده که همین مسئله وجه تسمیه این نوع عکاس ها (متحرک تار) است.
اما تار شدن عکس شرط ثابت این نوع عکاسی نیست به طوری که با دوربین های فوق حرفه ای می توان عکس هایی بسیار واضح نیز از حرکت سوژه به دست آورد.
همان طور که گفته شد در انیمیشن سازی و فیلم نیز همین کار با کنار هم قرار گرفتن عکس هایی که به سرعت لحظه لحظه حرکت سوژه ثبت شده اند، تکرار می شود اما در آنجا خطای دید بیننده و دنبال شدن حرکت با چشم غیر مسلح او، نتیجه را به عنوان انیمیشن رقم می زند. در هنگام فیلمبرداری یا ساخت انیمیشن در هر ثانیه 25 الی 30 تصویر از سوژه گرفته می شود. اما در عکاسی فقط با یک تصویر سر و کار داریم.
به این نوع عکس ها در اصطلاح انگلیسی Motion blur (متحرک تار) می گویند که در فارسی با نام "عکاسی از سوژه متحرک" شناخته شده است.
این هنر عبارت است از ثبت تصویر سوژه ای که به سرعت در حال حرکت در یک زمینه (background) ثابت است و یا گرفتن عکس های پی در پی از جزء به جزء حرکت سوژه به طوری که با گذاشتن تصاویر در کنار یکدیگر ریتم حرکت سوژه نمایان شود (درست مانند کاری که در انیمیشن سازی انجام می شود).
در هنگام عکاسی متداول، معمولاً لنز دوربین روی یک فضا و یک سوژۀ ثابت متمرکز می شود و تصویر سوژه را در آن لحظه ثبت می کند و حاصل، عکسی ثابت و بدون حرکت است درست مانند اغلب عکس هایی که به دست عکاسان آماتور و با دوربین های معمولی گرفته می شود. در این عکس ها، تکان خوردن سوژه در لحظه بسته شدن شاتر دوربین، منجر به حاصل شدن عکسی تار و ناواضح می شود.
اما در عکاسی حرفه ای و با استفاده از دوربین های قوی، عکاس به ثبت یک لحظه از حرکت سوژه می پردازد و البته نتیجه تار شدن بخشی از تصویر بوده که همین مسئله وجه تسمیه این نوع عکاس ها (متحرک تار) است.
اما تار شدن عکس شرط ثابت این نوع عکاسی نیست به طوری که با دوربین های فوق حرفه ای می توان عکس هایی بسیار واضح نیز از حرکت سوژه به دست آورد.
همان طور که گفته شد در انیمیشن سازی و فیلم نیز همین کار با کنار هم قرار گرفتن عکس هایی که به سرعت لحظه لحظه حرکت سوژه ثبت شده اند، تکرار می شود اما در آنجا خطای دید بیننده و دنبال شدن حرکت با چشم غیر مسلح او، نتیجه را به عنوان انیمیشن رقم می زند. در هنگام فیلمبرداری یا ساخت انیمیشن در هر ثانیه 25 الی 30 تصویر از سوژه گرفته می شود. اما در عکاسی فقط با یک تصویر سر و کار داریم.
