غار گل زرد در منطقه پلور و در مراتع شمالی روستای منظریه قرار دارد.به عبارتی در جاده هراز، ۶۵ کیلومتری تهران و ۱۰۰ کیلومتری آمل، رو به روی انبار نمک راهدارخانه پلور، جاده خاکی به طول ۴ کیلومتر وجود دارد که بعد از گذر از روستا و چادرهای عشایر، به نزدیکی غار گل زرد می رود. حدود نیم ساعت تا دهانه غار که در جانب غربی دره بعدی واقع است باید پیاده روی کرد. غار گل زرد از خرداد تا شهریور هر سال میزبان بسیاری از کوهنوردان و غارنوردان است، در غیر از این محدوده زمانی، دهانه کوچک غار به دلیل جاری شدن سیلاب ها بسته می شود. دهانه غار بسیار تنگ است و باید به حالت سینه خیز وارد آن شد، هنگام بارندگی احتمال ریزش دهانه ورودی غار بسیار زیاد است و بهتر است یکی از اعضای گروه در بیرون غار بماند. [h=5]غار گل زرد، غاری رودخانه ای است که در دامنه جنوب شرقی قله ۳ هزار و ۷۰۶ متری گل زرد (از مجموعه قلل ناظر دماوند) قرار دارد. این غار آهکی است و از نمونه های فعال این گروه محسوب می شود و در حال زایش انواع «سازندهای آهکی» است و آب های_ زیر زمینی همواره در آن جریان دارند. سطح درون غار پوشیده از کربنات کلسیم است و ستون ها و قندیل های آهکی زیبا در کنار حوضچه های آب سرد کوچک و بزرگ که تا ۴ متر عمق دارند و جویبارهای زیرزمینی با تابش نور غارنوردان فضایی زیبایی ایجاد می کند. مسیر غار گل زرد مشخص است و نیازی به نخ کشی یا نشانه گذاری در آن نیست و حدود نیمی از راه بدون ابزار فنی قابل پیمایش است. نیمه دوم غار طناب کشی شده و نردبان هایی نصب شده است اما توصیه می شود بدون راهنما و ابزار لازم برای غارنوردی ادامه ندهید. این دوقسمت غار با تابلوی ورود ممنوع کوچکی جدا شده اند. [h=5]متأسفانه به غار گل زرد نیز آسیب های بسیاری وارد شده است، روی قندیل ها و دیواره های آهکی، گل کلمی ها و تورعروس ها که چند صد ساله و بعضی چند هزار ساله هستند یادگاری نوشته شده است و به طور مشخص مقداری از استالاکتیت های چند هزار ساله بریده شده اند. زباله های غارنوردان از جمله بطری های خالی در انتهای بعضی حوضچه ها جمع شده که دسترسی به آنها بسیار سخت و شاید غیرممکن باشد. درون غار گل زرد به دلیل نبود نور، هیچ نوع جانداری زندگی نمی کند و حیات در حد صفر است. بنابراین زباله ها تجزیه نمی شوند و تا سالیان بسیار دور باقی می مانند. این امر باعث آلودگی شدید محیط غار و از طرف دیگر آلوده شدن آب چشمه ها می شود. برای بازدید از این غار لوازمی شامل طناب ۱۵ متری، چراغ قوه های ضد آب (ترجیحاً چراغ پیشانی) با باطری اضافه، کلاه کاسک یا کلاه ایمنی و معدن یا حداقل یک کلاه پشمی یا نمدی، لباس مناسب و ضدآب، دستکش پارچه ای نازک، کفش سبک (کف آن به نحوی باشد که به راحتی سر نخورد)، تنقلات، بطری آب کوچک، کیف کمری کوچک یا کوله غار توصیه می شود.