آزمایشگاه سیستمهای غذای فضایی ناسا محل انجام تحقیقات، آزمایشها و تولید غذا برای مصرف خارج از اتمسفر زمین است.به گزارش پارس ناز همه چیز از بسته بندی تا فهرست این غذاها باید بادقت بالا ارزیابی شود، این غذاها باید از نظر مواد مغذی، طعم و سلامتی متعادل باشند؛ اما نگرانیهای علمی درباره زمان آماده سازی، اندازه و زمان مجاز جهت نگهدارى سه تا پنج ساله نیز درباره این غذاها باید مدنظر قرار گیرند.
براساس اظهارات ناسا، غذای فضایی نقش دیگری هم برعهده دارد. این غذا نه تنها مواد مغذی مورد نیاز فضانوردان را تأمین می کند، بلکه سلامت روانی خدمه ایستگاه فضایی را با ارائه یک عنصر آشنا یک در محیط ناآشنا ارتقا می دهد. این سازمان اقدام به ارائه مجموعه تصاویری از پیشرفت در عرضه غذای فضانوردان طی دهه های اخیر کرده و مطالبی درباره کار این آزمایشگاه بیان کرده است.
درحال حاضر تأمین غذای فضانوردان برعهده پروژه " فناوری غذای پیشرفته" ناسا بوده که مسئول فراهم کردن سیستم غذایی خدمه ایستگاه فضایی بین المللی است. مواد غذایی در ماموریتهای کوتاه مدت به همراه فضانوردان به فضا فرستاده می‌شود. در ماموریتهای بلندمدت، مانند ماموریت فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی، مواد غذایی به صورت منظم به وسیله فضاپیماهای پشتیبان از زمین برای آنها ارسال می شود.
ترکیب غذاهای فضایی در طول تاریخ پنجاه ساله فضانوردی بشر، به سرعت پیشرفت کرده و روز به روز به غذاهای معمولی که مردم سر میز شام صرف می‌کنند شبیه‌تر شده‌اند. فضانوردان پروژه‌های جمینای و آپولو از غذاهای خشک و یخ‌زده استفاده می کردند. کپسولهای فضایی آنها برای تولید الکتریسیته از پیلهای سوختی بهره می بردند. آب به عنوان محصول جانبی پیلهای سوختی که با ترکیب اکسیژن و هیدروژن، الکتریسیته تولید می‌کنند، در فضاپیماهای آنها به وفور در دسترس بود.
بنابراین فضانوردان می‌توانستند در زمان صرف غذا با مخلوط کردن آب گرم و غذای خشک شده، وعده غذاییِ نه چندان دلچسبی را تهیه نمایند. اما غذاهای فضایی امروزی شامل انواع متنوعی از غذاهای بسته بندی و استریلیزه شده آماده، میوه‌های خشک، آجیل و انواع شیرینی‌ها هستند. گاه گاهی هم میوه تازه به مدار زمین راه پیدا می کند، اما باید در مدت زمان کوتاهی مصرف شوند.
براساس اظهارات ناسا، غذای فضایی نقش دیگری هم برعهده دارد. این غذا نه تنها مواد مغذی مورد نیاز فضانوردان را تأمین می کند، بلکه سلامت روانی خدمه ایستگاه فضایی را با ارائه یک عنصر آشنا یک در محیط ناآشنا ارتقا می دهد. این سازمان اقدام به ارائه مجموعه تصاویری از پیشرفت در عرضه غذای فضانوردان طی دهه های اخیر کرده و مطالبی درباره کار این آزمایشگاه بیان کرده است.
درحال حاضر تأمین غذای فضانوردان برعهده پروژه " فناوری غذای پیشرفته" ناسا بوده که مسئول فراهم کردن سیستم غذایی خدمه ایستگاه فضایی بین المللی است. مواد غذایی در ماموریتهای کوتاه مدت به همراه فضانوردان به فضا فرستاده می‌شود. در ماموریتهای بلندمدت، مانند ماموریت فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی، مواد غذایی به صورت منظم به وسیله فضاپیماهای پشتیبان از زمین برای آنها ارسال می شود.
ترکیب غذاهای فضایی در طول تاریخ پنجاه ساله فضانوردی بشر، به سرعت پیشرفت کرده و روز به روز به غذاهای معمولی که مردم سر میز شام صرف می‌کنند شبیه‌تر شده‌اند. فضانوردان پروژه‌های جمینای و آپولو از غذاهای خشک و یخ‌زده استفاده می کردند. کپسولهای فضایی آنها برای تولید الکتریسیته از پیلهای سوختی بهره می بردند. آب به عنوان محصول جانبی پیلهای سوختی که با ترکیب اکسیژن و هیدروژن، الکتریسیته تولید می‌کنند، در فضاپیماهای آنها به وفور در دسترس بود.
بنابراین فضانوردان می‌توانستند در زمان صرف غذا با مخلوط کردن آب گرم و غذای خشک شده، وعده غذاییِ نه چندان دلچسبی را تهیه نمایند. اما غذاهای فضایی امروزی شامل انواع متنوعی از غذاهای بسته بندی و استریلیزه شده آماده، میوه‌های خشک، آجیل و انواع شیرینی‌ها هستند. گاه گاهی هم میوه تازه به مدار زمین راه پیدا می کند، اما باید در مدت زمان کوتاهی مصرف شوند.